Serwis Internetowy Portal Orzeczeń używa plików cookies. Jeżeli nie wyrażają Państwo zgody, by pliki cookies były zapisywane na dysku należy zmienić ustawienia przeglądarki internetowej. Korzystając dalej z serwisu wyrażają Państwo zgodę na używanie cookies , zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.

IV U 516/15 - wyrok z uzasadnieniem Sąd Rejonowy w Świdnicy z 2016-06-03

Sygn. akt IV U 516/15

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 3 czerwca 2016 roku

Sąd Rejonowy w Świdnicy IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie :

Przewodniczący SSR Magdalena Piątkowska

Protokolant Karolina Nowicka

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 3 czerwca 2016 roku w Ś.

sprawy z odwołania G. M.

od orzeczenia Wojewódzkiego Zespołu do Spraw Orzekania
o Niepełnosprawności w Województwie (...) we W.

z dnia (...)., znak: (...). (...)

o ustalenie stopnia niepełnosprawności

zmienia zaskarżone orzeczenie Wojewódzkiego Zespołu do Spraw Orzekania
o Niepełnosprawności w Województwie (...) we W. z dnia (...)., znak: (...). (...)

w ten sposób, że orzeczenie wydaje się do dnia(...)

oraz w zakresie wskazań:

2/szkolenia, w tym specjalistycznego- według potrzeb;

7/konieczności stałej lub długotrwałej opieki lub pomocy innej osoby w

związku z ograniczoną możliwości samodzielnej egzystencji- wymaga.

UZASADNIENIE

Powódka G. M. wniosła odwołanie od orzeczenia Wojewódzkiego Zespołu do Spraw Orzekania o Niepełnosprawności w Województwie (...) we W. z dnia (...) roku zaliczającego ją do osób niepełnosprawnych w stopniu umiarkowanym do dnia (...)., wnosząc o zmianę zaskarżonej decyzji poprzez właściwe ustalenie przyczyn niepełnosprawności powódki. W uzasadnieniu odwołania podniosła, że pozwana kwalifikując ją do umiarkowanego stopnia niepełnosprawności całkowicie pominęła chorobę narządu wzroku powódki, przez która straciła samodzielność egzystencji.

Strona pozwana Wojewódzki Zespół do Spraw Orzekania o Niepełnosprawności w Województwie (...) we W. wniosła o oddalenie odwołania, twierdząc, że brak jest podstaw do dalszych zmian zapadłego rozstrzygnięcia i nie zachodzi po stronie powódki niezdolność do samodzielnej egzystencji.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Powódka od 2000 roku leczona jest z powodu cukrzycy. W grudniu 2013 roku przebyła zawał mięśnia sercowego. W lutym 2015 roku powódce wykonano witrektomię oka lewego i oka prawego w listopadzie 2015 roku. Obecnie nie widzi nic okiem lewym, a okiem prawym widzi tylko duże litery, w ciemności potyka się i przewraca. Ponadto rozpoznano u powódki nadciśnienie tętnicze, dnę moczanową, alergie na pyłki, kurz i roztocza, astmę oskrzelową oraz okresowe bóle kręgosłupa w odcinku lędźwiowo – krzyżowym.

Powódka jest osobą z naruszoną sprawnością organizmu, niezdolną do pracy a jedynie w warunkach pracy chronionej, wymaga czasowej albo częściowej pomocy innych osób w celu spełnienia ról społecznych, jest więc osoba o umiarkowanym stopniu niepełnosprawności. Niepełnosprawność ta datuje się od 28 marca 20114 roku według orzeczenia o stopniu niepełnosprawności wydanego przez (...) ds. Orzekania o Niepełnosprawności, gdzie wskazania mówią o odpowiednim zatrudnieniu – praca w warunkach chronionych ewentualnie szkolenia według potrzeb. Nadto badana potrzebuje z powodu cukrzycy oprzyrządowania do podawania insuliny i samokontroli, poza tym może potrzebować okresowo opieki albo pomocy ze strony innej osoby w związku ze znacznie ograniczoną możliwością samodzielnej egzystencji głównie z powodu wzroku. To wszystko wskazuje na niepełnosprawność w stopniu umiarkowanym od dnia 28 marca 2014 roku na okres 5 lat.

Dowód:

- opinia biegłego sądowego – okulisty z dnia (...) . k. 12;

- opinia biegłego sadowego specjalisty chorób wewnętrznych, diabetologa z dnia (...) . k. 19-21.

Orzeczeniem z dnia 8 lipca 2015 roku (...) ds. Orzekania o Niepełnosprawności w W. zaliczył powódkę do lekkiego stopnia niepełnosprawności do dnia (...) roku.

W dniu (...) roku, na skutek odwołania powódki, Wojewódzki Zespół do Spraw Orzekania o Niepełnosprawności w Województwie (...) we W. uchylił zaskarżone orzeczenie w całości i zaliczył powódkę do umiarkowanego stopnia niepełnosprawności do dnia (...) roku, przy czym wskazał, że powódka nie wymaga szkolenia, w tym specjalistycznego, jak również konieczności stałej lub długotrwałej opieki lub pomocy innej osoby w związku ze znacznie ograniczoną możliwością samodzielnej egzystencji.

Dowody:

- akta (...) ( w załączeniu )

Przy tak ustalonym stanie faktycznym Sąd zważył :

Odwołanie zasługiwało na uwzględnienie.

Zgodnie z art. 3 oraz 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 roku o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych ( DZ. U. z 2011 roku , nr 127 , poz. 721 ze zmianami) ustala się trzy stopnie niepełnosprawności, w zależności od tego, czy niepełnosprawny:

a) jest osobą - niezdolną do pracy albo zdolną do pracy jedynie w warunkach pracy chronionej i wymagającą, w celu pełnienia ról społecznych, stałej lub długotrwałej opieki i pomocy innych osób w związku z niezdolnością do samodzielnej egzystencji, tj. naruszenia sprawności organizmu w stopniu uniemożliwiającym zaspokajanie bez pomocy innych osób podstawowych potrzeb życiowych, za które uważa się przede wszystkim samoobsługę, poruszanie się i komunikację (znaczny stopień );

b) jest osobą o naruszonej sprawności organizmu niezdolną do pracy albo zdolną do pracy jedynie w warunkach pracy chronionej lub wymagającą czasowej albo częściowej pomocy innych osób w celu pełnienia ról społecznych ( stopień umiarkowany );

c) jest osobą o naruszonej sprawności organizmu, powodującej w sposób istotny obniżenie zdolności do wykonywania pracy, w porównaniu do zdolności, jaką wykazuje osoba o podobnych kwalifikacjach zawodowych z pełną sprawnością psychiczną i fizyczną, lub mająca ograniczenia w pełnieniu ról społecznych dające się kompensować przy pomocy wyposażenia w przedmioty ortopedyczne, środki pomocnicze lub środki techniczne (lekki stopień niepełnosprawności ).

Jak wynika z materiału dowodowego, w szczególności z opinii powołanych w sprawie biegłych specjalisty okulisty, chorób wewnętrznych i diabetologa, powódka jest osobą z naruszoną sprawnością organizmu, niezdolną do pracy a jedynie w warunkach pracy chronionej, wymaga czasowej albo częściowej pomocy innych osób w celu spełnienia ról społecznych, jest więc osoba o umiarkowanym stopniu niepełnosprawności, która datuje się od 28 marca 20114 roku. Ponadto wskazane jest odpowiednie zatrudnienie – praca w warunkach chronionych ewentualnie szkolenia według potrzeb. Nadto badana potrzebuje z powodu cukrzycy oprzyrządowania do podawania insuliny i samokontroli, poza tym może potrzebować okresowo opieki albo pomocy ze strony innej osoby w związku ze znacznie ograniczoną możliwością samodzielnej egzystencji głównie z powodu wzroku. To wszystko wskazuje na niepełnosprawność w stopniu umiarkowanym od dnia 28 marca 2014 roku na okres 5 lat.

Całokształt zebranego w sprawie materiału dowodowego przemawia za uznaniem opinii jako rzeczowych, spójnych i wyprowadzających logiczne wnioski końcowe i Sąd nie dopatrzył się jakichkolwiek przyczyn dla których opinia te miałyby utracić walor wiarygodnych dowodów w sprawie. Ponadto opinia biegłego zgodnie ze stanowiskiem Sądu Najwyższego, ma na celu ułatwienie sądowi należytej oceny zebranego materiału wtedy, gdy potrzebne są wiadomości specjalne. Podlega jak inne dowody ocenie według art. 233§ 1 kpc, lecz odróżniają ją szczególne kryteria oceny, które stanowią zgodność z zasadami logiki i wiedzy powszechnej, poziom wiedzy biegłego, podstawy teoretyczne opinii, sposób motywowania oraz stopień stanowczości wyrażonych w niej wniosków. Przedmiotem opinii nie jest więc przedstawienie faktów lecz ich ocena na podstawie wiadomości specjalnych.

Warto również przytoczyć pogląd Sądu Najwyższego, który pomimo upływu czasu nie stracił na swojej aktualności. Sąd Najwyższy w swoim wyroku z dnia 19 grudnia 1990 r. (I PR 148/90, OSP 1991/11/300) stwierdził, iż „Sąd może oceniać opinię biegłego pod względem fachowości, rzetelności czy logiczności. Może pomijać oczywiste pomyłki czy błędy rachunkowe. Nie może jednak nie podzielać poglądów biegłego, czy w ich miejsce wprowadzać własnych stwierdzeń”.

Biorąc powyższe okoliczności pod uwagę, Sąd na podstawie art. 477 14 § 2 k.p.c. zmienił zaskarżoną decyzję.

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Danuta Wawszczyk
Podmiot udostępniający informację: Sąd Rejonowy w Świdnicy
Osoba, która wytworzyła informację:  Magdalena Piątkowska
Data wytworzenia informacji: