Portal Orzeczeń Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Świdnicy

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 22 czerwca 2016 roku

Sąd Rejonowy w Świdnicy IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie :

Przewodniczący: SSR Magdalena Piątkowska

Protokolant : Katarzyna Zych

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 22 czerwca 2016 roku w Ś.

sprawy z odwołania W. N.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w W.

z dnia (...)

z dnia (...)

o zasiłek chorobowy

I zmienia decyzję Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w W. z dnia (...) znak: (...) w ten sposób, że przyznaje powodowi W. N. prawo do zasiłku chorobowego od (...)

II zmienia decyzję Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w W. z dnia (...).znak: (...)

w ten sposób, że przyznaje powodowi W. N. prawo do zasiłku chorobowego od (...)

UZASADNIENIE

Powód W. N. wniósł odwołanie od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w W. z dnia (...)roku, odmawiających mu prawa do zasiłku chorobowego za okres od (...)roku oraz za okres(...) roku.

W uzasadnieniu podniósł, że niezdolność do pracy w okresie od (...) roku spowodowana była infekcją i przeziębieniem, a w okresie od 23 lutego do 20 marca 2015 roku operacją przegrody nosowej.

Pozwany Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w W. wniósł o oddalenie odwołania, podnosząc, że przerwa w niezdolności do pracy z powodu tej samej choroby nie przekroczyła 60 dni, w związku z czym okresy nieprzerwanej niezdolności do pracy zaliczono do jednego okresu zasiłkowego.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Powód W. N. zgłoszony był do ubezpieczeń społecznych z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej.

Powód w dniu (...) roku uległ wypadkowi przy pracy. W związku z tym wypadkiem powód w okresie od (...) roku miał orzeczoną niezdolność do pracy i leczony był z powodu zespołu bólowego kręgosłupa szyjnego i lędźwiowego. Powód odbył jeden cykl rehabilitacji leczniczej w warunkach ambulatoryjnych i leczenie zakończono w dniu (...) roku.

Powód ponownie miał orzeczoną niezdolność do pracy w następujących okresach: od (...) roku, od (...) roku, od (...) roku, od (...) roku, od (...)roku, od i od (...) roku.

Niezdolność do pracy w okresie od (...)roku spowodowana była ostrym zapaleniem krtani i gardła a w okresie od (...) roku powód przebywał na zwolnieniu lekarskim z powodu operacji przegrody nosowej. W wyżej wymienionych okresach ustała niezdolność do pracy z powodu zespołu bólowego kręgosłupa.

Okresy niezdolności do pracy od (...) roku oraz od (...) roku nie są związane z wypadkiem przy pracy, jakiemu uległ powód w dniu (...)roku. Jedynie orzeczona niezdolność do pracy w okresie od (...) roku pozostaje w związku z przebytym urazem kręgosłupa szyjnego.

Dowód:

- akta ZUS – w załączeniu

- akta sygn. (...) Sądu Rejonowego w Świdnicy

- opinia biegłego sadowego z zakresu neurologii z dnia (...) . k. 48-49.

Decyzjami z dnia z dnia (...) roku i (...) roku, pozwany Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w W. odmówił powodowi prawa do zasiłku chorobowego za okres od (...) roku oraz za okres (...)roku.

Dowód:

- akta ZUS – w załączeniu.

Przy tak ustalonym stanie faktycznym Sąd Rejonowy zważył :

Odwołanie podlegało uwzględnieniu.

Zgodnie z przepisem art. 6 ustawy z dnia 25 czerwca 1999 roku o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa
zasiłek chorobowy przysługuje ubezpieczonemu, który stał się niezdolny do pracy z powodu choroby w czasie trwania ubezpieczenia chorobowego.

Zgodnie z treścią art. 8 powyżej cytowanej ustawy zasiłek chorobowy przysługuje przez okres trwania niezdolności do pracy z powodu choroby nie dłużej jednak niż przez 182 dni, a w przypadku, gdy taka niezdolność do pracy jest spowodowana gruźlicą lub występuje w trakcie ciąży – nie dłużej niż przez 270 dni.

Natomiast art. 9 tej ustawy stanowi, że do okresu, o którym mowa w art. 8, zwanego dalej „okresem zasiłkowym”, wlicza się wszystkie okresy nieprzerwanej niezdolności do pracy, jak również okresy niemożności wykonywania pracy z przyczyn określonych w art. 6 ust. 2. Do okresu zasiłkowego wlicza się okresy poprzedniej niezdolności do pracy, spowodowanej tą samą chorobą, jeżeli przerwa pomiędzy ustaniem poprzedniej a powstaniem ponownej niezdolności do pracy nie przekraczała 60 dni. Jak więc wynika z treści zacytowanego wyżej przepisu do okresu zasiłkowego wlicza się wszystkie okresy nieprzerwanej niezdolności do pracy bez względu na rodzaj choroby będącej ich podstawą oraz okresy zrównane z okresami niezdolności do pracy, wynikające z art. 6 ust. 2. Reguła powyższa ma jednak zastosowanie tylko w przypadkach, gdy pomiędzy poszczególnymi okresami niezdolności do pracy nie ma ani jednego dnia przerwy, w którym ubezpieczony był zdolny do pracy, gdyż wtedy inna choroba powoduje rozpoczęcie nowego okresu zasiłkowego.

Pozwany twierdził, ze powód wyczerpał pełny okres zasiłkowy 182 dni, powołując się na stanowisko Głównego Lekarza Orzecznika ZUS, z którego wynika, że niezdolność do pracy powoda w okresie od(...)roku oraz od (...)roku ma związek z wypadkiem przy pracy.

Odmiennie natomiast wynika z opinii biegłego z zakresu neurologii sporządzonej w sprawie tut. sadu sygn. akt (...) zgodnie z która wskazane powyżej okresy nie są związane z wypadkiem przy pracy z dnia (...) roku. Zdaniem biegłego, jedynie orzeczona niezdolność do pracy w okresie od (...) roku pozostaje w związku z przebytym urazem kręgosłupa szyjnego.

Natomiast w opinii z dnia (...) roku biegły sądowy z zakresu neurologii stwierdził, że powód w okresie od (...) roku był niezdolny do pracy z powodu zapalenia krtani i gardła, zaś w okresie od (...) roku niezdolność do pracy orzeczona została z powodu skrzywienia przegrody nosa, przy czym w w/w okresach ustała niezdolność do pracy powoda z powodu zespołu bólowego kręgosłupa.

Całokształt zebranego w sprawie materiału dowodowego przemawia za uznaniem opinii jako rzeczowych, spójnych i wyprowadzających logiczne wnioski końcowe i Sąd nie dopatrzył się jakichkolwiek przyczyn dla których opinie te miałyby utracić walor wiarygodnych dowodów w sprawie. Opinia biegłego zgodnie ze stanowiskiem Sądu Najwyższego, ma na celu ułatwienie sądowi należytej oceny zebranego materiału wtedy, gdy potrzebne są wiadomości specjalne. Podlega jak inne dowody ocenie według art. 233§ 1 kpc, lecz odróżniają ją szczególne kryteria oceny, które stanowią zgodność z zasadami logiki i wiedzy powszechnej, poziom wiedzy biegłego, podstawy teoretyczne opinii, sposób motywowania oraz stopień stanowczości wyrażonych w niej wniosków. Przedmiotem opinii nie jest więc przedstawienie faktów lecz ich ocena na podstawie wiadomości specjalnych.

Warto również przytoczyć pogląd Sądu Najwyższego, który pomimo upływu czasu nie stracił na swojej aktualności. Sąd Najwyższy w swoim wyroku z dnia 19 grudnia 1990 r. (I PR 148/90, OSP 1991/11/300) stwierdził, iż „Sąd może oceniać opinię biegłego pod względem fachowości, rzetelności czy logiczności. Może pomijać oczywiste pomyłki czy błędy rachunkowe. Nie może jednak nie podzielać poglądów biegłego, czy w ich miejsce wprowadzać własnych stwierdzeń”.

Mając powyższe na uwadze, Sąd uznał, iż brak było materialnej podstawy do odmowy powodowi prawa do zasiłku chorobowego za wskazane okresy i na podstawie art. 477 ¹⁴ § 2 k.p.c. zmienił zaskarżone decyzje.