Portal Orzeczeń Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Świdnicy

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 03 lipca 2018 roku

Sąd Rejonowy w Świdnicy IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie :

Przewodniczący: SSR Maja Snopczyńska

Protokolant : Karolina Nowicka

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 03 lipca 2018 roku w Ś.

sprawy z odwołania G. C.

od orzeczenia Wojewódzkiego Zespołu ds. Orzekania o Niepełnosprawności w Województwie (...) we W.

w sprawie (...). (...) z dnia (...)

o ustalenie stopnia niepełnosprawności

odwołanie oddala.

UZASADNIENIE

Powódka G. C. wniosła odwołanie od orzeczenia Wojewódzkiego Zespołu do Spraw Orzekania o Niepełnosprawności we W. zaliczającego powódkę do lekkiego stopnia niepełnosprawności. W uzasadnieniu wskazała, że nie zgadza się z badaniami komisji lekarskich, powołując się na swój stan zdrowia.

Strona pozwana przesłała odwołanie do Sądu nie znajdując podstaw do zmiany wydanego orzeczenia.

W toku postępowania Sąd ustalił

następujący stan faktyczny:

(...) do Spraw Orzekania o Niepełnosprawności w D. odmówił wydania orzeczenia o stopniu niepełnosprawności wskazując w uzasadnieniu, że orzeczeniem z 14 lipca 2011 roku powódka została zaliczona do lekkiego stopnia niepełnosprawności (...) na stałe, zaś w dniu 21 marca 2017 roku powódka złożyła wniosek o ponowne ustalenie stopnia niepełnosprawności; dokumenty i bezpośrednie badanie lekarskie nie wskazują na pogorszenie stanu zdrowia powódki. Powódka wniosła odwołanie od tego orzeczenia wskazując, że stan zdrowia powódki się nie polepszył, ma problemy z chodzeniem, kontynuuje leczenie.

Decyzją z dnia (...) Wojewódzki Zespół do Spraw Orzekania o Niepełnosprawności we W. utrzymał w mocy zaskarżone orzeczenie.

DOWÓD: akta (...) (w załączeniu)

Z przyczyn neurologicznych powódkę należy zakwalifikować od osób z lekkim stopniem niepełnosprawności. U powódki rozpoznano zmiany zwyrodnieniowe i dyskopatyczne kręgosłupa szyjnego i lędźwiowego.

DOWÓD: opinia biegłego neurologa z 20 I 2018r k. 13-15

U powódki rozpoznano także zaburzenia depresyjne nawracające o łagodnym obecnie nasileniu, aktualny poziom zaburzeń powoduje obniżenie zdolności do wykonywania pracy, nie jest niezdolna do pracy lub zdolna jedynie w warunkach pracy chronionej oraz nie zachodzi konieczność czasowej lub częściowej pomocy innych osób w celu pełnienia ról społecznych. Powódka nie spełnia ustawowych kryteriów zaliczenia do osób niepełnosprawnych w stopniu umiarkowanym.

DOWÓD: opinia biegłego psychiatry z 3 V 2018r k. 31-37

W tak ustalonym stanie faktycznym

Sąd zważył:

Odwołanie podlegało oddaleniu jako niezasadne.

Zgodnie z art. 3 oraz 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 roku o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (t.j. Dz. U. z 2016r, poz. 2046 z późn. zm.) ustala się trzy stopnie niepełnosprawności:

- znaczny – gdy niepełnosprawny jest osobą z naruszoną sprawnością organizmu, niezdolną do pracy albo zdolną do pracy jedynie w warunkach pracy chronionej i wymagającą, w celu pełnienia ról społecznych, stałej lub długotrwałej opieki i pomocy innych osób w związku z niezdolnością do samodzielnej egzystencji, tj. zaspokajania bez pomocy innych osób podstawowych potrzeb życiowych, za które uważa się przede wszystkim samoobsługę, poruszanie się, komunikację;

- umiarkowany – gdy niepełnosprawny jest osobą z naruszoną sprawnością organizmu, niezdolną do pracy albo zdolną do pracy jedynie w warunkach pracy chronionej lub wymagającą czasowej albo częściowej pomocy innych osób w celu pełnienia ról społecznych;

- lekki – gdy niepełnosprawny jest osobą o naruszonej sprawności organizmu, powodującej w sposób istotny obniżenie zdolności do wykonywania pracy, w porównaniu do zdolności jaką wykazuje osoba o podobnych kwalifikacjach zawodowych z pełną sprawnością psychiczną i fizyczną, lub mającą ograniczenia w pełnieniu ról społecznych dające się kompensować przy pomocy wyposażenia w przedmioty ortopedyczne, środki pomocnicze lub środki lecznicze.

Ponieważ dla rozstrzygnięcia sprawy wymagane były wiadomości specjalne z zakresu medycyny – celem ustalenia stanu zdrowia powódki przeprowadzono dowód z opinii biegłych.

Biegły neurolog stwierdził, że z przyczyn neurologicznych powódkę należy zakwalifikować od osób z lekkim stopniem niepełnosprawności, u powódki rozpoznano zmiany zwyrodnieniowe i dyskopatyczne kręgosłupa szyjnego i lędźwiowego. Natomiast biegły psychiatra wskazał, że u powódki rozpoznano także zaburzenia depresyjne nawracające o łagodnym obecnie nasileniu, aktualny poziom zaburzeń powoduje obniżenie zdolności do wykonywania pracy, nie jest niezdolna do pracy lub zdolna jedynie w warunkach pracy chronionej oraz nie zachodzi konieczność czasowej lub częściowej pomocy innych osób w celu pełnienia ról społecznych, tym samym powódka nie spełnia ustawowych kryteriów zaliczenia do osób niepełnosprawnych w stopniu umiarkowanym. Biegli wskazali, że powódka nie wymaga badania przez biegłych innych specjalności.

Tym samym biegli w opiniach podzielili wnioski (...) i uznali, iż powódka nie może zostać zaliczona do umiarkowanego stopnia niepełnosprawności.

Całokształt zebranego w sprawie materiału dowodowego przemawia za uznaniem opinii jako rzeczowych, spójnych i wyprowadzających logiczne wnioski końcowe. Sąd nie dopatrzył się jakichkolwiek przyczyn dla których opinie te miałyby utracić walor wiarygodnych dowodów w sprawie i nie znajdując podstaw do zakwestionowania opinii biegłych, dając im wiarę w całej rozciągłości jako wyczerpującym i w sposób rzeczowo i przekonująco uzasadnionej. Ponadto opinia biegłego zgodnie ze stanowiskiem Sądu Najwyższego, ma na celu ułatwienie sądowi należytej oceny zebranego materiału wtedy, gdy potrzebne są wiadomości specjalne. Podlega jak inne dowody ocenie według art. 233§ 1 kpc, lecz odróżniają ją szczególne kryteria oceny, które stanowią zgodność z zasadami logiki i wiedzy powszechnej, poziom wiedzy biegłego, podstawy teoretyczne opinii, sposób motywowania oraz stopień stanowczości wyrażonych w niej wniosków. Przedmiotem opinii nie jest więc przedstawienie faktów lecz ich ocena na podstawie wiadomości specjalnych.

Mając powyższe na uwadze, w oparciu o powołane przepisy i na podstawie art. 477 ¹⁴ §1 kpc oddalono odwołanie.