Portal Orzeczeń Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Świdnicy

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

dnia 6 sierpnia 2019 r.

Sąd Rejonowy w Świdnicy , IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w osobie SSR Magdaleny Piątkowskiej

po rozpoznaniu w dniu 6 sierpnia 2019 r. na posiedzeniu niejawnym w trybie art. 148 ¹ kpc

sprawy z odwołania M. K.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w W. z dnia (...)

o świadczenie rehabilitacyjne

1.  oddala odwołanie,

2.  zasądza od powódki M. K. na rzecz Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w W. kwotę 180 zł. tytułem kosztów zastępstwa procesowego.

UZASADNIENIE

Powódka M. K. wniosła odwołanie od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w W. z dnia 6 marca 2019 roku odmawiającej jej prawa do świadczenia rehabilitacyjnego. W uzasadnieniu powódka przytoczyła okoliczności, w jakich stała się niezdolna do pracy na dotychczas zajmowanym stanowisku, powołała przy tym orzeczenie lekarza medycyny pracy, który stwierdził brak zdolności powódki do pracy w dotychczasowym zakresie. Zdaniem powódki decyzja organu rentowego była nietrafna, gdyż powódka była niezdolna do pracy a dalsze leczenie i rehabilitacja rokowały odzyskanie przez powódkę zdolności do pracy.

Organ rentowy wniósł o oddalenie odwołania i zasądzenie kosztów procesu według norm przepisanych. W uzasadnieniu powołano art. 18 ust.1 i 3 ustawy z dnia 25 czerwca 1999 roku o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa. Wskazano, iż w toku prowadzonego postępowania ani lekarz orzecznik ani komisja lekarska ZUS nie znaleźli podstaw do uzyskania przez powódkę prawa do świadczenia rehabilitacyjnego.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny :

Powódka M. K. od dnia 2.10.2018r. do1.04.2019r. była niezdolna do pracy z powodu choroby i pobierała zasiłek chorobowy./ bezsporne /

Przyczyną niezdolności powódki do pracy były dolegliwości bólowe kręgosłupa będące skutkiem urazu doznanego przez nią w 2006r. Po upływie okresu zasiłkowego powódka nie wymagała dalszego leczenia rehabilitacyjnego w ramach świadczeń rehabilitacyjnych albowiem odzyskała zdolność do pracy.

Dowód : opinia biegłego sądowego neurologa k. 34-35

akta ZUS i dokumentacja medyczna ( w załączeniu)

Ustaleń stanu faktycznego sąd dokonał w oparciu o powołane w uzasadnieniu dowody, przede wszystkim w oparciu o opinię wnioskowanego przez powódkę biegłego neurologa. Sąd dał wiarę opinii biegłej sądowej albowiem stanowiła ona wnikliwą ocenę stanu zdrowia powódki, rzeczowo uzasadnioną, do której żadna ze stron- mimo doręczenia opinii przed wyrokowaniem- nie wniosła pisemnych zastrzeżeń. Jako wnioskowane przesłuchanie powódki sąd uznał przeprowadzony z nią przez biegłą wywiad. Brak wiadomości specjalnych sądu nie pozwoliłby bowiem sądowi – tak jak w przypadku rozpytania przez biegłą, ocenić zdolności bądź braku zdolności do pracy miarodajnie, nie zaś w oparciu o zeznania stanowiące subiektywne przekonanie ubezpieczonej o złym stanie zdrowia. Co do powołanego przez powódkę orzeczenia lekarza medycyny pracy należy uznać jego stanowisko za odosobnione wśród dowodów dotyczących zdolności powódki do pracy ( orzeczenie lekarza orzecznika ZUS, komisji lekarskiej ZUS, biegłej sądowej)

Przy tak ustalonym stanie faktycznym Sąd zważył :

Odwołanie podlegało oddaleniu.

Zgodnie z brzmieniem art. 18 ustawy z dnia 25 czerwca 1999 roku o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa ( t.j. Dz.U.2017.1368 ze zmianami ) świadczenie rehabilitacyjne przysługuje ubezpieczonemu, który po wyczerpaniu zasiłku chorobowego jest nadal niezdolny do pracy, a dalsze leczenie lub rehabilitacja lecznicza rokują odzyskanie zdolności do pracy. Świadczenie to przysługuje przez okres niezbędny do przywrócenia zdolności do pracy, nie dłużej jednak niż przez 12 miesięcy.

Jak wynika z akt ZUS oraz przeprowadzonego dowodu z opinii biegłej sądowej neurolog powódka po wyczerpaniu okresu zasiłku chorobowego była zdolna do pracy, a zatem nie spełniła podstawowej przesłanki aby otrzymać prawo do świadczenia rehabilitacyjnego.

Dlatego też Sąd w oparciu o powyższe i na podstawie powołanych przepisów oraz art. 477 ¹⁴ §1 kpc oddalił odwołanie, w punkcie II zasądzając koszty postępowania , od ponoszenia których ( w przeciwieństwie do opłat i wydatków ) powódka nie jest ustawowo zwolniona ( art. 98 i nast. kpc w zw. z §11ust.2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 roku w sprawie opłat za czynności radców prawnych.

Wyrok, po przeprowadzeniu postępowania dowodowego wydany został na posiedzeniu niejawnym na podstawie art. 148 ¹ kpc .