IV U 48/16 - wyrok z uzasadnieniem Sąd Rejonowy w Świdnicy z 2016-11-21
Sygn. akt IV U 48/16
WYROK
W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Dnia 21 listopada 2016 roku
Sąd Rejonowy w Świdnicy IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych
w składzie :
Przewodniczący: SSR Magdalena Piątkowska
Protokolant : Katarzyna Zych
po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 21 listopada 2016 roku w Ś.
sprawy z odwołania T. D.
od orzeczenia Wojewódzkiego Zespołu do Spraw Orzekania
o Niepełnosprawności w Województwie (...) we W.
z dnia 25 listopada 2015 roku, znak: (...). (...)
o ustalenie stopnia niepełnosprawności
oddala odwołanie.
UZASADNIENIE
Powód T. D. wniósł odwołanie od orzeczenia Wojewódzkiego Zespołu do Spraw Orzekania o Niepełnosprawności w Województwie (...) we W. z dnia 25 listopada 2015 roku zaliczającego go do osób niepełnosprawnych w stopniu lekkim, wnosząc – jak należy wnioskować z treści odwołania - o zaliczenie go do umiarkowanego stopnia niepełnosprawności. W uzasadnieniu odwołania powód twierdził, że poprzednim orzeczeniem zaliczony został do umiarkowanego stopnia niepełnosprawności, gdyż choruje od dziecka.
Strona pozwana Wojewódzki Zespół do Spraw Orzekania o Niepełnosprawności w Województwie (...) we W. wniosła o oddalenie odwołania. W uzasadnieniu wskazała, że schorzenia stwierdzone u powoda nieznacznie ograniczają sprawność organizmu.
Sąd ustalił następujący stan faktyczny:
Powód w 1988 roku został potrącony przez samochód, doznając urazu głowy ze wstrząśnieniem mózgu. Od 1989 roku pozostaje w kontroli i leczeniu (...). U powoda rozpoznano schizofrenię innego rodzaju, astygmatyzm obu oczu, niedowidzenie oka lewego, niedosłuch lewostronny oraz zmiany zwyrodnieniowe kręgosłupa szyjnego.
Orzeczeniem z dnia 9 września 2015 roku (...) ds. Orzekania o Niepełnosprawności w W. zaliczył powoda do lekkiego stopnia niepełnosprawności z symbolem przyczyny niepełnosprawności (...), uznając iż niepełnosprawność istnieje od 19 – go roku życia.
Na skutek odwołania powoda Wojewódzki Zespół do Spraw Orzekania o Niepełnosprawności w Województwie (...) we W. uchylił zaskarżone orzeczenie w części dotyczącej symbolu przyczyny niepełnosprawności i orzekł jako symbol przyczyny niepełnosprawności (...). Stwierdzono jednocześnie, że właściwie ustalono lekki stopień niepełnosprawności powoda.
Dowód:
- akta (...) w załączeniu;
- opinia biegłego sądowego z zakresu neurologii z dnia 13.04.2016 r . k. 23-24.
T. D. może być zaliczony do lekkiego stopnia niepełnosprawności o symbolu przyczyny niepełnosprawności (...) Powód nie może być zaliczony do umiarkowanego stopnia niepełnosprawności, ponieważ nie spełnia przesłanek wynikających z ustawowej definicji umiarkowanego stopnia niepełnosprawności.
Dowód:
- opinia biegłego sądowego z zakresu neurologii z dnia 13.04.2016 r . k. 23-24.
Powód cierpi z powodu zaburzeń osobowości typu lękliwego i schizofrenii innego rodzaju. Ze względu na rodzaj i stopień nasilenia zaburzeń powód może zostać zaliczony do lekkiego stopnia niepełnosprawności. Powód nie wymaga korzystania z systemu środowiskowego wsparcia w samodzielnej egzystencji. Nie wymaga stałej lub długotrwałej pomocy lub opieki innej osoby w związku ze znacznie ograniczoną możliwością samodzielnej egzystencji.
Dowód:
- opinia sądowo – psychiatryczna biegłego sądowego z zakresu psychiatrii z dnia 15.05.2016 r . k. 32-37.
Stan oczu powoda nie zezwala na zaliczenie go do wyższej grupy niepełnosprawności, niż lekki stopień niepełnosprawności. Ostrość wzroku powoda wynosi 0,7 w oku prawym oraz 0,4 w oku lewym i nie zezwala aby zaliczyć powoda do innej grupy niepełnosprawności niż lekki. Skargi na złą ostrość wzroku wypłynęły prawdopodobnie z tego, że powód używa źle dobranych okularów.
Dowód:
- opinia sądowo – psychiatryczna biegłego okulisty z dnia 25.07.2016 r . k. 59;
- opinie uzupełniające z dnia 2.09.2016 r . i 11.10.2016 r . k. 78,95.
Przy tak ustalonym stanie faktycznym Sąd zważył :
Odwołanie nie zasługuje na uwzględnienie.
Zgodnie z art. 3 oraz 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 roku o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych ( DZ. U. z 2011 roku , nr 127 , poz. 721 ze zmianami) ustala się trzy stopnie niepełnosprawności, w zależności od tego, czy niepełnosprawny:
a) jest osobą - niezdolną do pracy albo zdolną do pracy jedynie w warunkach pracy chronionej i wymagającą, w celu pełnienia ról społecznych, stałej lub długotrwałej opieki i pomocy innych osób w związku z niezdolnością do samodzielnej egzystencji, tj. naruszenia sprawności organizmu w stopniu uniemożliwiającym zaspokajanie bez pomocy innych osób podstawowych potrzeb życiowych, za które uważa się przede wszystkim samoobsługę, poruszanie się i komunikację (znaczny stopień);
b) jest osobą o naruszonej sprawności organizmu niezdolną do pracy albo zdolną do pracy jedynie w warunkach pracy chronionej lub wymagającą czasowej albo częściowej pomocy innych osób w celu pełnienia ról społecznych ( stopień umiarkowany );
c) jest osobą o naruszonej sprawności organizmu, powodującej w sposób istotny obniżenie zdolności do wykonywania pracy, w porównaniu do zdolności, jaką wykazuje osoba o podobnych kwalifikacjach zawodowych z pełną sprawnością psychiczną i fizyczną, lub mająca ograniczenia w pełnieniu ról społecznych dające się kompensować przy pomocy wyposażenia w przedmioty ortopedyczne, środki pomocnicze lub środki techniczne ( lekki stopień niepełnosprawności ).
Jak wynika z opinii powołanych w sprawie biegłych z zakresu neurologii, psychiatrii i okulistyki powód może być zaliczony do lekkiego stopnia niepełnosprawności.
Całokształt zebranego w sprawie materiału dowodowego przemawia za uznaniem opinii jako rzeczowych, spójnych i wyprowadzających logiczne wnioski końcowe i Sąd nie dopatrzył się jakichkolwiek przyczyn dla których opinie te miałyby utracić walor wiarygodnego dowodu w sprawie. W ocenie Sądu wydane w sprawie opinie biegłych sądowych są rzetelne, oparte na dokumentacji zgromadzonej w aktach sprawy i badaniu powoda i Sąd w pełni podzielił dokonane w nich ustalenia i brak jest podstaw do zanegowania takiego stanowiska biegłych. Tym bardziej, że wydane opinie zawierają pełne i jasne uzasadnienie, uwzględniające rozpoznane u powoda schorzenia i stopień ich nasilenia po przeprowadzonym leczeniu.
Biegły sądowy obowiązany jest zaś orzekać zgodnie z wiedzą medyczną, posiadanymi kwalifikacjami i obowiązującymi przepisami. Zatem jego pole orzekania nie jest ograniczone żadnymi dodatkowymi kryteriami, poza obowiązującymi przepisami. Dlatego zdaniem Sądu, sporządzonej przez biegłego opinii, nie można odmówić rzetelności i fachowości co do medycznej oceny stanu zdrowia powoda, w odniesieniu do obowiązujących przepisów, tym bardziej, że jest to specjalista z dużym doświadczeniem medycznym i stażem orzeczniczym. Ponadto wydający w sprawie opinię biegły sądowy jest lekarzem niezależnym od stron i nie ma żadnego powodu, aby orzekać na korzyść którejkolwiek ze stron. Zgodnie z art. 282 § 2 k.p.c. w związku z art. 283 § 2 k.p.c. biegli sądowi wydający opinię w niniejszej sprawie złożyli przed objęciem funkcji przysięgę, którą są związani. Sąd nie znalazł podstaw do zanegowania bezstronności biegłych, jak i ich rzetelności przy wydaniu opinii. Ponadto opinia biegłego sądowego podlega ocenie przy zastosowaniu art. 233 § 1 k.p.c. – na podstawie właściwych dla jej przymiotu kryteriów zgodności z zasadami logiki i wiedzy powszechnej, poziomu wiedzy biegłego, podstaw teoretycznych opinii, a także sposobu motywowania oraz stopnia stanowczości wyrażanych w niej wniosków.
Warto również przytoczyć pogląd Sądu Najwyższego, który pomimo upływu czasu nie stracił na swojej aktualności. Sąd Najwyższy w swoim wyroku z dnia 19 grudnia 1990 r. (I PR 148/90, OSP 1991/11/300) stwierdził, iż „Sąd może oceniać opinię biegłego pod względem fachowości, rzetelności czy logiczności. Może pomijać oczywiste pomyłki czy błędy rachunkowe. Nie może jednak nie podzielać poglądów biegłego, czy w ich miejsce wprowadzać własnych stwierdzeń”.
Wprawdzie powód złożył zastrzeżenia do przedmiotowych opinii, ale zdaniem Sądu była to niemerytoryczna i niczym nie poparta polemika laika z wysoko wykwalifikowanym specjalistą, zmierzająca wyłącznie do zanegowania wniosków niekorzystnych dla powoda.
Oddaleniu podlegały wnioski dowodowe powoda zawarte w piśmie z dnia 10 czerwca 2016 roku, poza wnioskiem o powołanie biegłego okulisty, bowiem powód nie wykazał jakichkolwiek okoliczności podważających wiarygodność przeprowadzonych opinii.
Wobec braku podstaw do zmiany orzeczenia Sąd na podstawie art. 477 14 §1 kpc odwołanie oddalił.
Podmiot udostępniający informację: Sąd Rejonowy w Świdnicy
Osoba, która wytworzyła informację: Magdalena Piątkowska
Data wytworzenia informacji: