IV U 30/19 - wyrok z uzasadnieniem Sąd Rejonowy w Świdnicy z 2019-05-28

Sygn. akt IV U 30/19

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 28 maja 2019 roku

Sąd Rejonowy w Świdnicy IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie :

Przewodniczący: SSR Maja Snopczyńska

Protokolant : Agnieszka Ząbkiewicz

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 28 maja 2019 roku w Ś.

sprawy z odwołania M. B.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w B.

w sprawach: (...) z dnia 20.12.2018 roku

(...) z dnia 28.12.2018 roku

(...) z dnia 04.01.2019 roku

(...) z dnia 20.02.2019 roku

o zasiłek chorobowy

I.  umarza postępowanie w zakresie odwołania od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w B.: (...) z dnia 20.12.2018 roku;

II.  zmienia zaskarżone decyzje Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w B. w sprawach :

(...) z dnia 28.12.2018 roku

(...) z dnia 04.01.2019 roku

(...) z dnia 20.02.2019 roku

w ten sposób, iż przyznaje powódce M. B. prawo do zasiłku chorobowego za okresy wskazane w decyzjach.

UZASADNIENIE

Powódka M. B. wniosła odwołania od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w B.: z dnia 20 grudnia 2018 roku - odmawiającej jej prawa do zasiłku chorobowego po ustaniu tytułu ubezpieczenia chorobowego za okres od dnia 1 listopada 2018 roku do czasu zakończenia leczenia, z dnia 28 grudnia 2018 roku - odmawiającej jej prawa do zasiłku chorobowego po ustaniu tytułu ubezpieczenia chorobowego za okres od dnia 1 listopada 2018 roku do czasu zakończenia leczenia, z dnia 4 stycznia 2019 roku - odmawiającej jej prawa do zasiłku chorobowego po ustaniu tytułu ubezpieczenia chorobowego za okres od dnia 1 listopada 2018 roku do dnia 3 stycznia 2019 roku oraz do czasu zakończenia leczenia i z dnia 20 lutego 2019 roku - odmawiającej jej prawa do zasiłku chorobowego po ustaniu tytułu ubezpieczenia chorobowego za okres od dnia 4 stycznia 2019 roku od dnia 6 lutego 2019 roku oraz okresy wcześniejsze, po ustaniu zatrudnienia z dniem 31 października 2018 roku. W uzasadnieniu odwołań powódka podała, że w trakcie zwolnienia lekarskiego nie wykonywała pracy zarobkowej. Wobec powyższego wniosła o uchylenie zaskarżonych decyzji i przyznania jej prawa do zasiłku chorobowego we wskazanych okresach.

W odpowiedzi na odwołania Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w B. wniósł o oddalenie odwołań oraz zasądzenie od powódki kosztów zastępstwa procesowego. W uzasadnieniu powołano podstawę prawną decyzji i podniesiono, że powódka po ustaniu tytułu ubezpieczenia kontynuowała wcześniej podjętą (od 3 września 2018 roku) działalność zarobkową.

W toku postępowania Sąd ustalił

następujący stan faktyczny:

Powódka M. B. w okresie od dnia 2 sierpnia 2018 roku do dnia 31 października 2018 roku zatrudniona była na podstawie umowy o pracę w Przedsiębiorstwie (...) Sp. z o.o. z siedzibą w J..

W dniu 3 września 2018 roku powódka zawarła ze S. (...) A. J. umowę zlecenia.

Wobec niezdolności do pracy powódka w okresie od dnia 22 września 2018 roku przebywała na zwolnieniu lekarskim.

W okresie od dnia 25 października 2018 roku do dnia 6 lutego 2019 roku powódka nie wykonywała czynności wynikających z zawartej umowy zlecenie, a także nie otrzymała żadnego wynagrodzenia z tego tytułu.

Dowody:

- akta ZUS- w załączeniu,

- pismo z dnia 2 grudnia 2018 roku – k. 14,

- przesłuchanie powódki – e-protokół k. 52.

Decyzją z dnia 20 grudnia 2018 roku strona pozwana odmówiła powódce prawa do zasiłku chorobowego po ustaniu tytułu ubezpieczenia chorobowego za okres od za okres od dnia 1 listopada 2018 roku dnia 3 stycznia 2019 roku.

Decyzją z dnia 28 grudnia 2018 roku strona pozwana odmówiła powódce prawa do zasiłku chorobowego po ustaniu tytułu ubezpieczenia chorobowego za okres od dnia 1 listopada 2018 roku do dnia 3 stycznia 2019 roku.

Decyzją z dnia 4 stycznia 2019 roku strona pozwana uchyliła decyzję z dnia 20 grudnia 2018 roku, nadto odmówiła powódce prawa do zasiłku chorobowego po ustaniu tytułu ubezpieczenia chorobowego za okres od dnia 1 listopada 2018 roku do dnia 3 stycznia 2019 roku.

Decyzją z dnia 20 lutego 2019 roku strona pozwana odmówiła powódce prawa do zasiłku chorobowego po ustaniu tytułu ubezpieczenia chorobowego za okres od dnia 4 stycznia 2019 roku do dnia 6 lutego 2019 roku.

Dowody:

- akta ZUS - w załączeniu.

W tak ustalonym stanie faktycznym

Sąd zważył:

Odwołanie podlegało uwzględnieniu w zasadniczym jego zakresie.

Ustaleń stanu faktycznego Sąd dokonał w oparciu o przedłożone przez powódkę dokumenty, akta strony pozwanej oraz przesłuchanie powódki albowiem wymienione dowody tworzyły spójną i logiczną całość, dającą obraz stanu faktycznego niniejszej sprawy.

Zgodnie z art. 13 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 25 czerwca 1999 roku o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (Dz.U. z 2019 roku, poz. 645 j.t.) zasiłek chorobowy z tytułu niezdolności do pracy powstałej w czasie trwania ubezpieczenia chorobowego, jak i z tytułu niezdolności do pracy powstałej po ustaniu tytułu ubezpieczenia, nie przysługuje za okres po ustaniu tytułu ubezpieczenia chorobowego, jeżeli osoba niezdolna do pracy kontynuuje działalność zarobkową lub podjęła działalność zarobkową stanowiącą tytuł do objęcia obowiązkowo lub dobrowolnie ubezpieczeniem chorobowym albo zapewniającą prawo do świadczeń za okres niezdolności do pracy z powodu choroby.

Powódka przyznała, że zawarła umowę zlecenie, jednakże w okresie zwolnienia lekarskiego nie wykonywała pracy zarobkowej. Na poparcie swoich twierdzeń powódka dołączyła do odwołania pismo ze S. (...) A. J. z dnia 2 grudnia 2018 roku, z którego jednoznacznie wynika, że powódka nie wykonywała i nie będzie wykonywała żadnych czynności wynikających z zawartej umowy w okresie od dnia 25 października 2018 roku do dnia 4 grudnia 2018 roku oraz, że nie otrzymała i nie otrzyma żadnego wynagrodzenia z tego tytułu. Z przesłuchania powódki wynika nadto, że wypłata miała być przelewana co miesiąc na jej konto po wykonaniu zlecenia i po uprzednim wystawieniu rachunku.

W tym miejscu wskazać należy, że zgodnie z obowiązującą doktryną i orzecznictwem Sądu (...) prawo do zasiłku chorobowego po ustaniu tytułu ubezpieczenia ma wyjątkowy charakter, przy czym ryzykiem chronionym jest w tym przypadku niemożność wykonywania (kontynuowania lub podjęcia) każdej działalności zarobkowej, zarówno tej, której wykonywanie dawało tytuł do objęcia ubezpieczeniem, jak i wykonywanej równolegle z taką działalnością, a ponadto jakiejkolwiek nowej działalności dającej źródło utrzymania. Wówczas zdarzenie ubezpieczeniowe (choroba) będzie pozostawać w związku z nowym tytułem ubezpieczeniowym. Pozbawienie prawa do zasiłku chorobowego miałoby uzasadnienie wówczas, gdyby wnioskodawca uzyskał tytuł ubezpieczenia w postaci faktycznego kontynuowania działalności zarobkowej, a więc wykonywania pracy zarobkowej.

Ze zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego nie wynika natomiast, aby powódka po ustaniu tytułu ubezpieczenia (a w trakcie niezdolności do pracy) wykonywała pracę z tytułu umowy zlecenia zawartej w dniu 3 września 2018 roku. Zgodnie z art. 6 kc ciężar udowodnienia faktu spoczywa na osobie, która z faktu tego wywodzi skutki prawne. Tym samym strona pozwana powinna wykazać, że powódka po ustaniu tytułu ubezpieczenia wykonywała pracę. Okoliczność ta nie została wykazana. Powódka podpisała umowę zlecenia, lecz wynagrodzenie z tej umowy było uzależnione od wykonanej pracy. Tym samym w okresie, kiedy powódka nie wykonywała pracy – nie otrzymywała wynagrodzenia. Z pisma S. (...) A. J. z dnia 2 grudnia 2018 roku jednoznacznie wynika, że w okresie objętym sporem powódka nie wykonywała czynności na podstawie umowy zlecania i nie otrzymała z tego tytułu wynagrodzenia. Mając na uwadze stanowisko Sądu Najwyższego wyrażone w wyroku z dnia 4 czerwca 2012 roku (sygn. akt I UK 13/12), w którym wskazano, że znaczenie ma tutaj okoliczność faktycznego prowadzenia działalności gospodarczej po ustaniu ubezpieczenia pracowniczego uznać należało, że po stronie powódki nie wystąpiły negatywne przesłanki z art. 13 Ustawy i nie zachodzą okoliczności wyłączające prawo do zasiłku po ustaniu ubezpieczenia pracowniczego.

Z uwagi na uchylenie decyzji z dnia 20 grudnia 2018 roku decyzją strony pozwanej z dnia 4 stycznia 2019 roku, wydanie wyroku w przedmiocie odwołania powódki od tejże decyzji stało się zbędne. Wobec takiej okoliczności Sąd w punkcie I sentencji wyroku umorzył postępowanie w zakresie odwołania od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w B. (...) z dnia 20 grudnia 2018 roku, biorąc za podstawę art. 355 kpc, zgodnie z którym Sąd wydaje postanowienie o umorzeniu postępowania, jeżeli powód cofnął ze skutkiem prawnym pozew lub jeżeli wydanie wyroku stało się z innych przyczyn zbędne lub niedopuszczalne.

W punkcie II sentencji wyroku, Sąd uznając, iż strona pozwana niezasadnie odmówiła powódce prawa do zasiłku chorobowego za okres od 1 listopada 2018 roku do dnia 6 lutego 2019 roku, a podstawie art. 477 14§2 kpc zmienił zaskarżone decyzje z dnia 28 grudnia 2018 roku, 4 stycznia 2019 roku i 20 lutego 2019 roku w ten sposób, że przyznał powódce M. B. prawo do zasiłku chorobowego za okresy wskazane w decyzjach.

1 Wyroki z uzasadnieniami SN z 4 VI 2012r ( I UK 13/12), z 13 VI 2013r, (I UK 19/13) i powoływane tam orzeczenia – cyt. za L.

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Katarzyna Zych
Podmiot udostępniający informację: Sąd Rejonowy w Świdnicy
Osoba, która wytworzyła informację:  Maja Snopczyńska
Data wytworzenia informacji: