Portal Orzeczeń Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Świdnicy

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 19 czerwca 2015 roku

Sąd Rejonowy w Świdnicy IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie :

Przewodniczący SSR Teresa Maślukiewicz

Protokolant: Katarzyna Zych

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 19 czerwca 2015 roku w Ś.

sprawy z powództwa K. R.

przeciwko (...) Spółka z o.o. w L.

o wynagrodzenie za godziny nadliczbowe

I.  zasądza od (...) Spółka z o.o. w L. na rzecz K. R. kwotę 2.424,47 (dwa tysiące czterysta dwadzieścia cztery złote czterdzieści siedem groszy) z ustawowymi odsetkami za zwłokę liczonymi od kwot:

- 187,53 zł od 01.06.2012r. do dnia zapłaty

- 187,60 zł od 01.07.2012r. do dnia zapłaty

- 187,44 zł od 01.08.2012r. do dnia zapłaty

- 187,44 zł od 01.09.2012r. do dnia zapłaty

- 9,38 zł od 01.10.2012r. do dnia zapłaty

- 146,70 zł od 01.11.2012r. do dnia zapłaty

- 187,53 zł od 01.12.2012r. do dnia zapłaty

- 187,53 zł od 01.01.2013r. do dnia zapłaty

- 199,98 zł od 01.02.2013r. do dnia zapłaty

- 200,00 zł od 01.03.2013r. do dnia zapłaty

- 199,92 zł od 01.04.2013r. do dnia zapłaty

- 199,92 zł od 01.05.2013r. do dnia zapłaty

- 200,00 zł od 01.06.2013r. do dnia zapłaty

- 100,00 zł od 01.07.2013r. do dnia zapłaty

- 43,50 zł od 01.08.2013r. do dnia zapłaty

tytułem wynagrodzenia za pracę;

II w pozostałym zakresie i dalej idące powództwo oddala;

III zasądza od (...) Spółka z o.o. w L. na rzecz K. R. kwot 450,00 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego;

IV zasądza od (...) Spółka z o.o. w L. na rzecz Skarbu Państwa Sądu Rejonowego w (...) kwotę 1.793,78 zł tytułem zwrotu kosztów opinii biegłego oraz kwotę 122,00 zł tytułem opłaty sądowej, od której powódka była ustawowo zwolniona;

V wyrokowi w pkt I nadaje rygor natychmiastowej wykonalności.

UZASADNIENIE

K. R. w pozwie z (...)roku wniosła o zasadzenie od (...) spółka z o.o. w L. kwoty 6 527 zł łącznie, tytułem wynagrodzenia za godziny nadliczbowe za okres od 1 marca 2012r. do 31.07.2013 roku W uzasadnieniu pozwu podała m.in., że była zatrudniona u pozwanego od 06.12.2011r. na stanowisku sprzątaczki w wymiarze ½ etatu za wynagrodzeniem 6 zł brutto za każdą przepracowaną godzinę. Faktycznie pracowała sześć godzin dziennie by prawidłowo wykonywać swoje obowiązki, bo 4 godziny nie wystarczały.

Pozwana nie wyrażała zgody na zwiększenie etatu do ¾. O tym, że pracowała więcej niż wynika to z angażu świadczą zapisy w księdze służb. Karty pracy nie są miarodajne albowiem pracownicy pozwanej podpisywali je in blanco, oddawali je pracodawcy, który je samodzielnie wypełniał.

(...) Spółka z o.o. w L. wniosła o oddalenie powództwa uzasadniając to m.in. tym, że sprzątaczki zatrudniane są w podstawowym systemie czasu pracy z jednomiesięcznym okresem rozliczeniowym i dla nich ewidencja czasu pracy są listy obecności a nie karty pracy. Nawet gdyby powódka podpisała karty pracy nie wypełnione, to miała możliwość pełnej weryfikacji zarówno czasu pracy jak i innych elementów składających się na wysokość wypłacanego wynagrodzenia. Powódka nigdy nie wniosła zastrzeżeń co do wysokości otrzymywanego wynagrodzenia nie kwestionowała ilości godzin pracy w poszczególnych miesiącach.

Sąd ustalił:

(...) ds. Orzekania o Niepełnosprawności w Ś. orzeczeniem z 30.08.2010r. zaliczył K. R. do umiarkowanego stopnia niepełnosprawności - okresowo do 31.08.2013r.; symbol przyczyny niepełnosprawności - (...)

Bezsporne.

W dniu 6.12.2011r. K. R. zawarła z Przedsiębiorstwem Usługowym

(...) Spółka z o.o. w L. umowę o pracę na czas określony do 5.03.2012r. na stanowisko sprzątaczki w Oddziale S., w wymiarze ½ etatu, za wynagrodzeniem 6 zł brutto za godzinę pracy. W dniu 6.03.2012r. strony zawarły kolejna umowę o prace na czas określony do 30.09.2013r. z zachowaniem dotychczasowych warunków pracy i płacy .

Powódka posiadała aktualnie zaświadczenie o braku przeciwwskazań do pracy na stanowisku sprzątaczki. Datę kolejnego badania wyznaczono na 16.11.2013r.

W ostatnim okresie zatrudnienia wynagrodzenie powódki wynosiło 800 zł brutto.

Pismem z 09.04.2013r. pozwany dokonał powódce wypowiedzenia zmieniającego w części dotyczącej miejsca świadczenia pracy – z Oddziału S. na Oddział W..

W dniu 31.07.2013r. powódka zwróciła się do pozwanego z wnioskiem o rozwiązanie umowy o pracę na zasadzie porozumienia stron z dniem 31.07.2013r. – na co pozwany wyraził zgodę i w dacie 31.07.2013r. wydał powódce świadectwo pracy.

Dowód:

-umowy o pracę z 6.12.2011r, 6.03.2012r.,

-wypowiedzenie zmieniające z 9.04.2013r., zaświadczenie lekarskie z 2.12.2011r. i 16.11.2012r.

-wniosek powódki z 31.07.2013r.

-świadectwo pracy z 31.07.2013r.

w aktach osobowych powódki - w załączeniu.

Od 1.08.2013r. powódka została zatrudniona w (...) spółka z o.o. w L. na stanowisku sprzątaczki w wymiarze ½ etatu za wynagrodzeniem 6 zł brutto za godzinę, na czas określony do 31.07.2015r.

10.01.2014r. powódka zwróciła się do (...) spółka z o.o. w L. o zwiększenie etatu z ½ do ¾, na co pracodawca nie wyraził zgody.

W dniu 4.04.2014r. (...) spółka z o.o. w L. wypowiedziała powódce umowę o pracę, z zachowaniem dwutygodniowego okresu wynagrodzenia, ze skutkiem na 26.04.2014r.

Dowód:

-wyrok tut. Sądu z 28.01.2015r. wraz z uzasadnieniem, w sprawie (...)

-pismo powódki z 10.01.2014r.

Powódka świadczyła pozwanemu pracę w S. w obiekcie (...). Zgodnie z umową o pracę miała pracować 4 godziny dziennie. Od 6.12.2011r. do 28.02.2012r. powódka wykonywała swoje obowiązki w czasie 4 godzin. Od marca 2012r. czas jej pracy wydłużył się . Nie potrafiła skoncentrować się na pracy, robiła długie- nawet półgodzinne przerwy, w czasie których przebywała w pomieszczeniu dozorców by przebywać ze swoim przyjacielem M. R. (1). Codziennie powódka potwierdzała swoje obecności w pracy podpisując się na liście obecności.

Około 20- dnia każdego miesiąca każdy z zatrudnionych otrzymywał karty pracy, w które miał obowiązek wpisywać godziny swojej pracy w poszczególnych dniach danego miesiąca.

Jeżeli pracownik nie dokonał takich wpisów- to robiły to za niego pracownice pozwanego, wpisując czas pracy-zgodnie z umową o pracę. Powódka nie wypełniała kart pracy, podpisywała je in blanco.

Pracownicy dozoru prowadzili księgę służb, w której opisywali przebieg służby. Nie prowadzili ewidencji czasu pracy innych pracowników, którzy w tym czasie przebywali na strzeżonym obiekcie. Powódka nie zwracała się do pozwanego o zwiększenie wymiaru etatu do ¾.

W czasie nieobecności powódki w pracy spowodowanej urlopem wypoczynkowym lub chorobą , obowiązki powódki wykonywały inne pracownice pozwanego - B. H. (1), E. Z. (1)- w czasie 4 godzin.

Dowód:

-listy obecności-w załączeniu

-karty pracy powódki- k. 66-70

-księga służb-k. 39-63

-zeznania świadków:

M. R. (1), częściowo, k. 119

E. K. (1), częściowo, k. 119

R. M., częściowo, k. 119

M. S. (1) k. 119

B. H. (2), k. 137

Z. S., k. 137

S. K. (1), k. 137

E. Ł., częściowo k. 154,

M. S. (2), częściowo k. 154

E. Z. (2)-k. 166.

Od marca 2012r. do 31.12.2012r. powódka w ramach ½ etatu przepracowała łącznie (...) roboczogodziny za co przysługiwało jej wynagrodzenie w kwocie łącznej 10.223, 65 zł . Pozwany wypłacił powódce kwotę 8942,50 zł – różnica do zapłaty to 1281,15 zł.

Od stycznia do 31.07.2013r. powódka przepracowała 595 roboczogodzin za co przysługiwało jej wynagrodzenie w kwocie łącznej 6822, 83 zł. Pozwany wypłacił powódce 5679, 15 zł – różnica do zapłaty to 1143,32 zł. )od marca 2012r. do 31.07.2013r. powódka przepracowała łącznie (...) roboczogodzin ( (...)+ 595) za co przysługiwało jej wynagrodzenie w kwocie łącznej 17.046, 48 zł.

Pozwany zapłacił powódce łącznie za (...) roboczogodziny (908+476) kwotę 14.622,01 zł. Zaniżył wynagrodzenie powódki o kwotę 2424, 47 zł (17046, 48 zł - 14622,01 zł)

Dowód:

-opinia biegłego księgowego –k. 178-185

-opinia uzupełniająca k. 214-217.

Sąd zważył:

Powództwo uzasadnione jest do kwoty 2424,47 zł.

Zgodnie z art. 80 kp wynagrodzenie przysługuje za pracę wykonaną.

Art. 22 §1 kpc precyzuje obowiązki stron w zakresie z zawarcie umowy o pracę:

- pracownik zobowiązuje się do wykonania pracy określonego rodzaju na rzecz pracodawcy i pod jego kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonym przez pracodawcę

-pracodawca zobowiązuje się do zatrudnienia pracownika za wynagrodzeniem.

Po myśli art. 6 kc w związku z art. 300 kp ciężar udowodnienia faktu spoczywa na osobie, która z faktu tego wywodzi skutki prawne.

Powódka nie udowodniła, że w okresie objętym pozwem przepracowała łącznie 712 nadgodzin, za co przysługuje jej wynagrodzenie w kwocie 6526,24 zł brutto- a nawet kwota 5208,72 zł (k. 205-208).

Pozwany zaś nie udowodnił, że powódka pracowała codziennie 4 godziny, za co otrzymywała całość należnego wynagrodzenia.

Bezsporne w sprawie było, że powódka do 31.08.2013r. zaliczona była do umiarkowanego stopnia niepełnosprawności z powodu upośledzenia umysłowego i choroby psychicznej.

Nie było jednakże ubezwłasnowolnienia- choćby częściowo.

Mogła więc dokonywać samodzielnie czynności prawnych we własnym imieniu

- w tym zawierać umowy o pracę.

Zawierając z pozwanym umowę o pracę w dniu 6.12.2011r. przyjęła na siebie obowiązek świadczenia pozwanemu umowy o pracę na stanowisku sprzątaczki, w Oddziale S. w wymiarze ½ etatu.

Do lutego 2012r. powódka wywiązywała się ze swoich obowiązków . Praca nie stwarzała jej żadnych problemów; jej niepełnosprawność nie powodowała jakichkolwiek przeszkód do prawidłowego wykonywania pracy sprzątaczki w czasie 4 roboczogodzin.

Dopiero od marca 2012r. powódka wydłużała czas swoje pracy ponad 4 roboczogodzin dziennie, pracowała niedokładnie, niestarannie.

Przy czym powódka nie udowodniła przyczyn, dla których po 3 miesiącach pracy nie mogła prawidłowo wykonywać swoich obowiązków w czasie 4 godzin. Nie zwracała się na piśmie do pozwanego o zwiększenie wymiaru etatu. Nie skorzystała z prawa rozwiązania umowy o pracę- czy to z zachowaniem okresu wypowiedzenia, czy na zasadzie porozumienia stron ( uczyniła to dopiero 31.07.2013r.).

Niewątpliwie jedyna z przyczyn, dla których uległ wydłużeniu czas pracy powódki, obniżyła jakość i staranność pracy był fakt, że na portierni (...) zatrudniony był w tym czasie jej przyjaciel M. R. (1), z którym powódka przebywała, robiąc sobie nawet półgodzinne przerwy w pracy.

4 godziny były wystarczające do posprzątania albowiem zatrudnione w zastępstwie B. H. i E. Z. – również niepełnosprawne – czynności te wykonywały do 4 godzin.

Niemniej – skoro pozwany tolerował samowolne wydłużanie czasu pracy powódki, to winien zapłacić powódce za godziny przepracowane ponad umówiony czas pracy. To pozwany ponosi ryzyko związane z prowadzeniem działalności gospodarczej i odpowiada za wszystkie czynności swoich podwładnych mające jakikolwiek wpływ na wyniki założonych celów.

Dokumenty przedstawione przez obie strony ani zeznania świadków w żaden sposób nie stanowiły dowodu co do rzeczywistego czasu pracy powódki w okresie od marca 2012r. do 31.07.2013r.

Takimi dowodami w szczególności zaś nie były karty pracy czy zapisy w księdze służb. W toku postępowania ustalono, że najczęściej karty pracy były podpisywane przez pracowników in blanco, mimo iż mieli obowiązek sami jej wypełniać co do godzin pracy w poszczególnych dniach danego miesiąca. Za pracowników karty pracy wypełniali pracownicy administracyjni pozwanego i zgodnie z umowami o pracę naliczali stosowne wynagrodzenie. Natomiast zapisy w księdze służb co do godzin przyjścia i opuszczenia obiektu (...) stanowią dowód wyłącznie tego, co zostało w księdze zapisane, w żadnej zaś mierze nie stanowią dowodu na potwierdzenie wykonywania pracy przez pracowników pomiędzy wpisanymi godzinami Przebywanie na terminie obiektu w określonych godzinach nie jest bowiem równoznaczne ze świadczeniem pracy.

Ustalenie rzeczywistego czas pracy, należnego i wypłaconego powódce w tym czasie wynagrodzenia wymagała wiadomości specjalnych. Z tej przyczyny na mocy art. 278 §1 kpc Sąd dopuścił dowód z opinii biegłego księgowego, który w oparciu o dokumenty źródłowe poczynił stosowne ustalenia i wydał opinię.

Żadna ze stron nie podważyła ustaleń i wniosków opinii biegłego. W opinii uzupełniającej biały szczegółowo odniósł się do zastrzeżeń powódki wykazując ich całkowitą bezzasadność.

Sąd w całości dał wiarę opiniom biegłego albowiem są pełne, jasne, pozbawione wewnętrznych sprzeczności i dostatecznie wyjaśniły wszystkie okoliczności mające istotne znaczenie dla rozstrzygnięcia.

Ponadto strony nie wykazały, iż opinie są rażąco wadliwe lub w sposób oczywisty błędne.

Zeznania świadków nie miały istotnego znaczenia dla rozstrzygnięcia. Większość świadków potwierdziła, że powódka pracowała ponad ustalony umową o pracę czas, ale żaden z nich w sposób nie budzący wątpliwości nie zeznał, że powódka w spornym okresie pracowała po 6 godzin dziennie- bez przerwy.

Zeznania E. K., S. K., M. S. (1) i M. S. (2) - nadal zatrudnionych - były wyważone, co wydaje się zrozumiałe.

Sąd nie dał wiary zeznaniom św. E. Ł. i M. R. ponieważ stają w oczywistej sprzeczności z zeznaniami pozostałych świadków i nie znajdują oparcia w ustaleniach biegłego księgowego.

Tylko ci świadkowie potwierdzili, że powódka pracowała po 6 godzin dziennie, bez przerwy, bo 4 godziny nie wystarczały na posprzątanie wszystkich pomieszczeń.

Świadkowie B. H. i E. Z. zeznały, ze 4 godziny wystarczały na posprzątanie tych pomieszczeń i nie potwierdziły że powódka nie mogła wykonać tych czynności w tym czasie . Tym zeznaniom powódka nie zaprzeczyła, nie podważyła wiarygodności świadków.

Potwierdza to okoliczność, której strona powodowa nie zaprzeczyła, ze od 6.12.2011r. do lutego 2012r. powódka wykonywała te czynności w umówionym czasie i nie zgłaszała pozwanemu żadnych uwag co do nadmiaru obowiązków, a do końca zatrudnienia nie wniosła o zwiększenie wymiaru etatu do ¾.

Mając powyższe na uwadze, uwzględniając powództwo do kwoty ustalonej przez biegłego tj. 2424, 47 zł brutto łącznie, z ustalonymi odsetkami za zwłokę- odpowiednio od każdej kwoty miesięcznie.

Powództwo , ponad 2424, 47 zł i o godziny nadliczbowe podlegało oddaleniu.

Orzeczenie o kosztach zastępstwa procesowego znajduje oparcie w art. 98 kpc a ich wysokość w § 1 1 ust. 1 pkt 2 i § 6 pkt 3 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z 28.09.2002r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych…(tekst jednolity DZ. U. z 2013r. poz. 490).

Ponieważ powódka była ustawowo zwolniona z opłaty od powództwa, a pozwany przegrał sprawę, na mocy art. 113 ust. 1, art. 5 ust. 1 pkt 3 i art. 13 ustawy z 28.07.2005r.o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (tekst jednolity DZ. U. z 2010r. Nr 90, poz. 594 z późn. zm.). Sąd zasądził od pozwanego na rzecz Skarb Państwa – Sądu Rejonowego w (...) kwotę 122 zł tytułem opłaty stosunkowej od kwoty zasądzonej oraz kwotę 1793,78 zł tytułem zwrotu kosztów opinii biegłego księgowego.

Rygor natychmiastowej wykonalności co do zasądzonej kwoty Sąd nadał w oparciu o art. 333 §1 pkt 2 kpc albowiem pozwany uznał powództwo do tej wysokości.