Portal Orzeczeń Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Świdnicy

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

dnia 10 listopada 2021 r.

Sąd Rejonowy w Świdnicy , IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie :

Przewodniczący :SSR Magdalena Piątkowska

Protokolant: Justyna Wicher

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 10 listopada 2021 r.

sprawy z powództwa M. R. (1)

przeciwko Grupie (...) Grupie W.- (...) z/s w W.

o odszkodowanie

I zasądza od strony pozwanej Grupy (...) Grupy W.- (...) z/s w W. na rzecz M. R. (1) kwotę 11.508,90 zł. tytułem odszkodowania za niezgodne z prawem rozwiązanie umowy o pracę za wypowiedzeniem,

II zasądza od strony pozwanej    Grupy (...) Grupy W.- (...) z/s w W.    na rzecz    M. R. (1)    kwotę 180 zł. tytułem kosztów zastępstwa prawnego,

III wyrokowi nadaje rygor natychmiastowej wykonalności do kwoty 3.836,30 zł.

IV nie obciąża strony pozwanej kosztami sądowymi.

UZASADNIENIE

Powód M. R. (1) po ostatecznym sprecyzowaniu żądania wniósł o zasądzenie od strony pozwanej (...) Grupy (...) w W. kwoty 11.508,90 zł za niezgodne z prawem rozwiązanie umowy o pracę za wypowiedzeniem oraz zasądzenie od pozwanej na jego rzecz kosztów procesu według norm przepisanych.

W uzasadnieniu wskazał, iż od dnia 1 września 2005r. pracuje u pozwanej. W dniu 14 czerwca 2019r. powodowi wręczono oświadczenie o rozwiązaniu umowy o pracę z zachowaniem trzymiesięcznego okresu wypowiedzenia, który upływał w dniu 30 września 2019r. W ocenie powoda przyczyny wskazane w oświadczeniu o wypowiedzeniu umowy były nieprawdziwe oraz niekonkretne, przez co powód miał problem z odniesieniem się do nich. Przypisywane zarzuty w ogóle, zdaniem powoda, nie miały miejsca, miały charakter pomówień, bowiem nie został wskazany czas ani miejsce rzekomych zdarzeń. Powód podkreślił, iż między nim a Naczelnikiem Grupy jest prywatny konflikt, który Naczelnik postanowił przełożyć na sprawy służbowe i w ten sposób pozbyć się powoda z pracy. Wskazał, iż do dnia 3 sierpnia 2018 roku pełnił funkcję Naczelnika Grupy, uchwałą nr 10/ (...) został z tej funkcji odwołany. Powód podniósł, iż posiada najwyższe kwalifikacje w grupie do prowadzenia szkoleń i przeprowadzania akcji ratunkowych. Od momentu zatrudnienia, przebieg jego pracy był nienaganny, często był wyróżniany i nagradzany za pracę. Podkreślił, iż zarzut opieszałości w przekazywaniu dokumentów jest dla niego nie za bardzo zrozumiały, bowiem powód został odwołany ze stanowiska uchwałą z dnia 3 sierpnia 2018 roku, a w dniu 9 sierpnia zostały przekazane przez powoda wszystkie dokumenty, co potwierdza protokół przekazania z dnia 9 sierpnia 2018 roku. Odnosząc się do sytuacji opisanych w pkt 1 oraz 2 oświadczenia o rozwiązaniu umowy o pracę tj. złamanie poleceń służbowych oraz obraźliwe odnoszenie się do uczestników szkoleń śmigłowych oraz zachowanie niebezpieczne tzw. „przeciągnięcie po krzakach” ratowników M. K. (1) oraz J. K. (1)- powód zaprzeczył zaistnieniu tych sytuacji, bowiem gdyby miało to miejsce, to obowiązkiem pozwanej byłoby wszczęcie postępowania wyjaśniającego oraz powołania komisji celem ustalenia zdarzenia i ewentualnych jej skutków, a tymczasem powód o takiej sytuacji dowiedział się dopiero z przedmiotowego oświadczenia. W związku z powyższym powód wniósł o odszkodowanie tytułem niezgodnego z prawem rozwiązania umowy o pracę.

W odpowiedzi na pozew strona pozwana Grupa (...) Grupy W.- (...) wniosła o oddalenie powództwa w całości oraz zasądzenie od powoda na rzecz pozwanego zwrotu kosztów postępowania w tym kosztów zastępstwa prawnego według norm przypisanych.

W uzasadnieniu strona pozwana podkreśliła, iż przyczyny zawarte w oświadczeniu o rozwiązaniu umowy o pracę są konkretne, rzeczywiste i prawdziwe co w pełni uzasadnia podjętą przez pracodawcę decyzję o zakończeniu współpracy z powodem. Pozwana wskazała, iż sugerowany przez powoda konflikt z Naczelnikiem Grupy jest nieudolną próbą obalenia zaistniałych przyczyn rozwiązania umowy, bowiem powód w rzeczywistości nie może pogodzić się z faktem odwołania go ze stanowiska Naczelnika oraz podporządkowaniu się wydawanym mu poleceniom.

Nadto pozwana wyjaśnia, iż w szkoleniu odbywającym się w dniach 14-26 kwietnia 2019 roku powód jako przewodniczący podkomisji śmigłowcowej dopuścił do udziału w szkoleniu na ratownika pokładowego osoby, które nie miały odpowiednich predyspozycji do pełnienia tej roli, nadto dopuścił do sytuacji, w której pokładowym i śmigłowcowym w jednym momencie byli szkolący się. Takie zachowanie jest niedopuszczalne, gdy osoba bez specjalistycznej wiedzy szkoli przyszłego ratownika. Na przeloty z zawieszonym na linie pod helikopterem ratownikiem zgodę musi wyrazić Naczelnik lub kierownik szkolenia. Pozwana podkreśliła, iż po zakończeniu szkolenia powód przyznał się do złamania zakazu o niedopuszczaniu do szkolenia uczestników o stopniu niższym niż instruktor (...), wobec czego uznać należy, iż świadomie przyzwalał na łamanie wcześniej ustalonych reguł szkoleniowych przez Naczelnika.

Odnosząc się do drugiej przyczyny wypowiedzenia, pozwana wskazała, iż śmigłowiec z opuszczonym na linie ratownikiem może latać tylko za zgodą Naczelnika Grupy lub kierownika. W dniu szkolenia doszło do incydentu tzw.przeciągnięcia po krzakach 2 ratowników. Po tym locie powód miał zwrócić się do ratowników słowami „ nauczę Cię pokory”. Powód po zmianie na stanowisku Naczelnika Grupy, otrzymał polecenie oddania służbowego komputera, z którego winien usunąć prywatne pliki, jednak komputer został wyczyszczony ze wszystkich zgromadzonych danych. Ponadto pozwana wskazała, iż powód dnia 18 lutego 2019r., wychodząc z gabinetu Naczelnika nazwał go „głupkiem” oraz ostentacyjnie trzasnął drzwiami, uprzednio odmawiając wykonania polecenia, jakim było wezwanie jednego z ratowników do pracy.

Kolejno pozwana wskazała, że powód odpowiedzialny był za wybranie wykonawcy dokumentacji projektowej potrzebnej do uzyskania dofinansowania na rozbudowę Stacji Centralnej. W dniu 19 grudnia 2019 roku, Instytucja Pośrednicząca Aglomeracji (...) wezwała pozwaną do złożenia dodatkowej dokumentacji oraz wyjaśnień w terminie 14 dni. W związku z tym Naczelnik zwrócił się do powoda z zapytaniem mailowym, gdzie przechowywane są dokumenty potrzebne do skontrolowania prawidłowości prowadzonego procesu wyłonienia wykonawcy dokumentacji projektowej. Powód będąc odpowiedzialny za gromadzenie i przechowywanie takich dokumentów nie wskazał, gdzie one się znajdują, wobec czego pozwana zobowiązana została do zwrotu uzyskanej dotacji, co mogło być działaniem na szkodę pracodawcy. Powód niejednokrotnie krytykował Naczelnika Ł. P. (1) w obecności innych kolegów z pracy, podważał jego kompetencje, zdolności kierowania zespołem i zarządzania grupą, nie krył swojej niechęci do Naczelnika, w komentarzach na jego temat używał wulgaryzmów. Zachowanie powoda doprowadziło do wpływu podań i wniosków innych ratowników o nieprzydzielanie służby razem z nim, z uwagi na jego konfliktowy charakter i chęć uwikłania Grupy w konflikt.

Ostatnią przyczyną zawartą w wypowiedzeniu umowy o pracę jak wskazuje pozwana był uzyskany przez powoda i przekazany Naczelnikowi kosztorys prac związanych z doposażeniem quada , który był znacznie zawyżony w stosunku do cen rynkowych i usług, na których zależało pracodawcy. W ocenie pozwanej kosztorys sporządzony był przez zaprzyjaźnioną firmę powoda i nie odzwierciedlał racjonalnych potrzeb owego doposażenia. Wobec powyższego rozwiązanie umowy o pracę z powodem za wypowiedzeniem było w pełni uzasadnione, a podane przez pracodawcę przyczyny były konkretne, rzeczywiste i prawdziwe.

Sąd ustalił

następujący stan faktyczny:

Powód był zatrudniony u pozwanej od 1 września 2005r. na czas nieokreślony początkowo na stanowisku instruktora ratownictwa górskiego, następnie od 18 lipca 2016 roku na stanowisku Naczelnika, kolejno od dnia 18 lipca 2016 roku na stanowisku starszego instruktora ratownictwa górskiego.

/bezsporne/ ponadto wynikające z akt osobowych ( w załączeniu)

Protokołem przekazania w dniu 09.08.2019 roku powód przekazał sprawy prowadzone przez niego oraz wszelkie informacje i sprawy pozostające w toku z zasobami elektronicznymi dokumentów, ratownikowi pełniącemu ówcześnie obowiązki naczelnika grupy M. G. (1).

Dowód:

-protokół przekazania z dnia 09.08.2018r. k. 9

Do zadań powoda należało m. in. znajomość i przestrzeganie przepisów i norm ogólnie obowiązujących z zakresu stanowiska pracy oraz poddawanie się egzaminom sprawdzającym, przestrzeganie czasu pracy, rzetelne terminowe wykonywanie wyznaczonych obowiązków i otrzymywanych poleceń; dbałość o dobro zakładu pracy ochrona mienia oraz zachowanie w tajemnicy informacji, których ujawnienie mogłoby narazić pracodawcę na szkodę; przestrzeganie zasad organizacyjnych obowiązujących w Grupie, wykonywanie czynności wynikających z poleceń służbowych przełożonych, przestrzeganie zasad współżycia społecznego. Ponadto do szczególnych obowiązków powoda należało: prowadzenie działań ratowniczych; prowadzenie dokumentacji związanej z działalnością ratowniczą oraz rozliczeniem czasu pracy; prowadzenie dokumentacji związanej z przeprowadzonymi szkoleniami oraz eksploatacją pojazdów; przygotowanie i zabezpieczanie w sprzęt ratowniczy oraz środki medyczne dyżurek i punktów ratunkowych przed sezonem; wydawanie wg zatwierdzonych wykazów sprzętu i ekwipunku dla kierowników szkoleń, przyjmowanie i sprawdzanie sprzętu po zakończeniu szkoleń; bieżąca kontrola stanu sprzętu będącego na wyposażeniu Grupy pod względem jego przydatności do dalszej eksploatacji; przedkładanie wniosków, spisanie sprzętu zniszczonego, nie nadającego się do dalszego użytkowania; dbałość o powierzone środki transportu ( skutery śnieżne, pojazdy typu quad, samochody) będące na wyposażeniu Grupy, bieżąca kontrola stanu technicznego; odpowiedzialność za sprzęt w czasie akcji ratunkowej oraz powierzony budynek stacji ratunkowej, działania zgodne z przepisami BHP, P. (...), i innymi zarządzeniami działającymi w rejonie stacji ratunkowych. Do zakresu uprawnień powoda należało: otrzymywanie wyposażenia i warunków zabezpieczających sprawne wykonywanie zdań a także zawracanie się do zwierzchnika o wyjaśnienie w przypadku niejasności lub wątpliwości w wtoku pracy oraz pomoc w przypadku napotkanych trudności przy wykonywaniu zleconych obowiązków.

Dowód:

-zakres obowiązków i uprawnień (akta osobowe w załączeniu)

Powód w czasie wykonywania swoich obowiązków wykazywał się starannością, należytą ostrożnością. Był pracownikiem o najwyższych kwalifikacjach. Był straszymy instruktorem zawodowym, ratownikiem pokładowym a także osobą szkolącą ratowników pokładowych, którzy współpracują z pilotem. Powód stworzył program współpracy z lotniczym pogotowiem ratunkowym, współpraca ta bardzo się zacieśniła i bardzo dobrze układała.

Dowód:

-zeznania świadka T. J. k. 178

- zeznania świadka E. G. k. 334

Pozwana pismem z dnia 18.12.2018r. wezwała powoda do złożenia wyjaśnień w terminie 14-dniowym w związku z przeprowadzoną kontrolą dokumentacji postępowania o udzielenie zamówienia publicznego dot. wykonania prac projektowych dotyczących stacji centralnej. Powód w dniu 20 grudnia udzielił obszernej mailowej odpowiedzi podając m.in., iż w dniu 25.12.2018 będzie w pracy, gdyż przebywał w Z., i wyjaśni kwestie, co uczynił. Powód nie miał wiedzy, dlaczego w dacie, w jakiej się do niego z tym zwrócono, w dokumentacji brak było 1 czy 2 kartek, ale odtwarzając w pamięci osoby, które mogą posiadać dokument, uzyskał jego kopię od uczestnika zespołu projektu na rozbudowę M. S..

Dowód:

-wezwanie do złożenia wyjaśnień z dnia 18.12.2018r. k. 115-116

-korespondencja mailowa k. 117( większa czcionka k. 173)

- zeznania powoda k. 653v-655v.

W dniu 18.02.2019r. naczelnik Grupy (...) Grupy W.- (...) w związku z przeprowadzaną akcją w rejonie Ś., wydał polecenie powodowi, aby ten wezwał do pracy ratownika J. S. (1), który w tym dniu miał wolne, celem zapewnienia obsady dyżurowej w stacji centralnej. Powód znając charakter tego pracownika, który niechętnie rezygnuje z dnia wolnego wolał, aby telefon wykonał osobiście naczelnik, gdyż w przekonaniu powoda J. S. nie odbierze telefonu od szeregowego pracownika. W ostrej wymianie zdań powód przekazał swoje stanowisko naczelnikowi początkowo odmawiając wykonania tego polecenia ze wskazaniem w/w uzasadnienia. Opuszczając gabinet naczelnika wzburzony powód przeklinał i kierował w stronę naczelnika niestosowne słowa takie jak: idiota, debil; trzasnął też drzwiami.

Dowód:

- zeznania powoda k. 653v-655v.

-zeznania Ł. P. (1) k. 596

- zeznania M. G. jako pozwanego 565

- zeznania świadka A. J. (1) k. 373-373

-zeznania świadka A. S. (1) k. 337-338

W dniach 14-26 kwietnia 2019 roku odbyło się szkolenie śmigłowcowe centralne- ogólnopolskie L. (...) K.. Kierownikiem (...) Grupy (...) Grupa (...) K. był M. G. (1) i to on dokonywał zgłoszenia uczestników. Na szkoleniu nie było Naczelnika Ł. P. (1). Osoby zgłoszone wykonywały obowiązek szkolenia zgodnie z regulaminem szkolenia. Powód był zarówno jednym z uczestników szkolenia jak i stanowił kadrę szkolenia, podlegał szefowi szkolenia, czyli M. G. (1). Jako kadra szkolenia powód podlegał rozkazom i poleceniom M. M. (1), który nadzorował szkolenie. Podczas szkolenia śmigłowcowego prowadzone są treningi dopuszczające ratowników posiadających uprawnienia ratownika pokładowego śmigłowcowego Prowadzone są szkolenia wznawiające dla pilotów L.- uprawnienia (...), weryfikacji uprawnień technik linowych dla CZaH posiadających uprawnienia w technikach linowych i opuszczania z pokładu śmigłowca. Szkoli się nowych pilotów L. do współpracy z (...) w działaniach ratowniczych w górach zgodnie ze Standaryzacja Czynności Z. (...) loty (...) we współpracy z G. (...) śmigłowiec EC 135 P2+i (...) wydanie nr 8 W. czerwiec 2018. Prowadzone są również szkolenia dla nowych ratowników pokładowych, którzy wcześniej byli ratownikami śmigłowcowymi i w ocenie podkomisji nadają się na ratowników pokładowych lub są kierowani przez grupy regionalne i oceniane są te kandydatury przez Podkomisję zgodnie z zaleceniami nr 2 z dnia 30.05.2017r. jakie ustaliła Podkomisja (...) Śmigłowcowego (...). Ówczesny Naczelnik Ł. P. (1) wydał zakaz uczestnictwa w szkoleniach śmigłowcowych w charakterze ratownika pokładowego jak również złożenia szkolenia w tym kierunku osób innych niż z uprawnieniami instruktora (...). Zarówno powód jak i M. G. (1) nie wywiązali się z przestrzegania tej zasady, tyle, że M. G. skonsultował to z Naczelnikiem i uzyskał akceptację. Powód z uwagi na hierarchię służbową na szkoleniu i w/w akty wewnętrzne nie prowadził konsultacji z Naczelnikiem. Jeśli jest szkolony nowy pilot na pokładzie znajduje się instruktor pilot L., gdy szkolony jest ratownik pokładowy bądź następuje weryfikacja uprawnień ratownika pokładowego (...) na pokładzie jest instruktor Podkomisji Śmigłowcowej. Nie ma zatem sytuacji, gdy kursant znajduje się bez dozoru instruktora. W miejscu wykonywania ćwiczeń również na ziemi znajduje się jeden lub dwóch instruktorów Podkomisji, podobnie jak na płycie lądowiska.

Dowód :

-zeznania świadka P. S. k. 396

-zeznania świadka M. K. k. 366

-zeznania świadka A. M. k. 359

-zeznania świadka D. A. k. 355

-zeznania świadka S. P. k. 349

-zeznania świadka E. G. k. 322

-zeznania świadka A. C. k. 414

-zeznania świadka A. D. k. 441

-zeznania świadka Z. W. k. 451

- zeznania świadka Ł. P. k. 596

-zeznania świadka T. J. k. 178-179

-korespondencja mailowa dot. szkolenia w dniach 14-26 kwietnia k. 197-216

Standaryzacja czynności załogi (...) k.143-155

- załącznik nr 2 Zalecenia Podkomisji Śmigłowcowej (...) k. 140-142

- plan treningów i kontroli (...)… k.156-160

W dniu szkolenia grupa ratowników W.-K. spóźniła się na szkolenie, na co powód ostro zareagował, około godziny 10:00 rozpoczęły się pierwsze zaplanowane loty, w których uczestniczyli J. B.- instruktor, który kontynuował szkolenie na ratownika pokładowego, instruktor pokładowy, którym był M. M. (1). Ratownikami śmigłowcowymi wytypowani zostali M. K. (1) oraz J. K. (1). Lot ten miał zawierać następujące elementy : lot na orientację w terenie, przyziemienie, zawis, wsiadanie i wysiadanie podczas zawisu śmigłowca , łączność radiową, wyznaczenie lądowiska w terenie, przyjęcie śmigłowca. W czasie tego lotu nie były wykonywane techniki linowe. Powód nie uczestniczył w locie, nie miał kontaktu z kursantami.

Dowód :

-zeznania świadka B. K. k. 181

-zeznania powoda k. 653-655

-zeznania świadka E. G. k. 334

- zeznania powoda k. 653v-655v.

- zeznania M. G. jako pozwanego k.565

- tabela lotów k.165

- harmonogram kadry k. 166

zeznania świadka M. M. k. 388-391

W dniu 2.06.2019 roku odbyło się posiedzenie Komisji (...) Grupy (...), gdzie Naczelnik Ł. P. (1) przedstawił jako fakty szereg zarzutów do powoda i pomimo, iż ten nie potwierdził większości z nich, wnioskował o usuniecie powoda z funkcji członka Podkomisji (...) z Powietrza z ramienia Grupy.

Dowód:

-protokół złożony przez stronę pozwaną z posiedzenia Komisji (...) Grupy (...) Grupy W.- (...) k. 120-122

- protokół złożony przez powoda z posiedzenia Komisji (...) Grupy (...) Grupy W.- (...) k.167-180

W dniu 14.06.2019 roku powód otrzymał od pozwanej pismo informujące o rozwiązaniu umowy o pracę z zachowaniem 3 miesięcznego okresu wypowiedzenia, który upływał dnia 30.09.2019r. Wskazanymi w wypowiedzeniu przyczynami rozwiązania umowy o pracę były :

1. złamanie polecenia służbowego Naczelnika otrzymanego na spotkaniu ratowników zawodowych, gdzie wyraźnie powód został poinformowany o zakazie lotów i szkoleń w charakterze ratownika pokładowego osób innych niż posiadające tytuł min. Instruktora (...), mimo tego w trakcie szkoleń śmigłowcowych między 14 a 26 kwietnia 2019 roku, za które odpowiedzialny był powód, odbyły się takie loty przez osoby nieuprawnione.

2. Obraźliwe odnoszenie się do uczestników szkoleń śmigłowcowych, oraz przyzwolenie na zachowania niebezpieczne stanowiące sankcję za rzekome spóźnienie ratowników M. K. (1) oraz J. K. (1) z tzw. „przeciągnięciem po krzakach”, co stworzyło sytuację zagrażającą ich zdrowiu i życiu.

3. Niewykonanie polecenia Naczelnika z września 2018 roku, obejmującego usunięcie tylko plików prywatnych z komputera służbowego, a w jego miejsce wykonanie profesjonalnego czyszczenia wszystkich danych, w tym zarówno prywatnych jak i służbowych, stanowiących własność pracodawcy.

4. Odmowa wykonania polecenia służbowego naczelnika, aby wezwać innego pracownika do wcześniejszego stawienia się w pracy, niż wynika to z grafiku czasu pracy w sytuacji prowadzenia akcji poszukiwawczych oraz ostentacyjne trzaśnięcie drzwiami wraz z głośnym komentarzem „głupek”

5. Opieszałość w przekazywaniu naczelnikowi dokumentacji m.in. obejmującej wyłonienie wykonawcy dokumentacji projektowej na rozbudowę stacji centralnej oraz danych cyfrowych obejmujących własność pracodawcy, które powód przechowuje na swoim komputerze.

6. Negatywne wypowiedzi na temat postepowania naczelnika i jego kompetencji

7. Skargi pozostałych pracowników o braku chęci współpracy z powodem, w związku z negatywnymi wypowiedziami o innych instruktorach , ratownikach i przełożonych, w tym również o naczelniku. Co w konsekwencji skutkowało wnioskami o nieprzydzielanie jednej zmiany pracowniczej przyczyniając się do dezorganizacji całego zespołu.

8. Brak dbałości o finanse pracodawcy poprzez rekomendowanie kosztorysów na świadczenie usług w zaprzyjaźnionym serwisie, których oferty są rażąco wyższe od cen rynkowych, co skutkowało niegospodarnością pracodawcy

Dowód:

-rozwiązanie umowy o pracę z dnia 14.06.2019r. (akta osobowe)

W dniu 17.06.2019 roku powód zwrócił się z prośbą o powołanie komisji w celu zbadania zarzutów przedstawionych zarzutów dot. incydentu „przeciągnięcia po krzakach” M. K. (1) oraz J. K. (1) a także używania słów obraźliwych do uczestników szkolenia śmigłowcowego.

Dowód:

- pismo dot. powołania komisji w sprawie zarzutów kierowanych do M. R. k. 171

Średnie miesięczne wynagrodzenie powoda wynosi (...)

Dowód:

-zaświadczenie k. 89

W dniu 9 stycznia 2020 roku powód wystąpił do zarządu Grupy (...) o przeniesienie do grupy (...) wobec braku porozumienia z ówczesnym naczelnikiem. Wniosek został rozpatrzony odmownie. W dniu 26 lutego 2020 powód wniósł odwołanie do zarządu głównego (...), powołując się na naruszenie postanowień statutu (...). W dniu 15.06.2020 wydano rekomendację, w której zaproponowano uchylenie zaskarżonej uchwały o niewyrażeniu zgody na przeniesienie powoda do grupy (...). Grupa (...) po przyjęciu rekomendacji przez Zarząd Główny (...) podjęła uchwałę 63/XI 2020 wyrażającą zgodę na przejście do grupy (...).

Dowód:

-rekomendacja zespołu zadaniowego powołanego uchwałą nr 67/ (...) z dnia 3.03.2020 k. 603-624

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego, w szczególności w oparciu o zeznania świadków: T. J. ,E. G., A. K., B. K., R. S., A, M., T. W. powoda, pozwanego oraz częściowo zeznań A. S., S. P., D. A., A. J., Z. J. M. M., P. S. J. S., R. D. A. C. A. D. Z. W., M. G., Ł. P., jak również dokumenty zgromadzone w aktach sprawy. Zeznania M. K. oraz J. K. sąd ocenił jako niespójne, niepokrywające się z zeznaniami innych świadków i stron, wobec czego nie brał ich pod uwagę.

Sąd dał wiarę powyższym dowodom w takim zakresie w jakim każdy z nich stanowił podstawę dokonania ustaleń faktycznych w sprawie.

Podstawę ustaleń Sądu w zakresie przebiegu zatrudnienia powoda oraz łączących strony umów stanowiły również akta osobowe pracownika. Sąd dał im wiarę w całości, albowiem ich prawdziwość i autentyczność nie budziła wątpliwości, jak również nie zostały one w tym zakresie zakwestionowane przez strony postępowania.

W tak ustalonym stanie faktycznym Sąd zważył:

Powództwo zasługiwało na uwzględnienie.

Zgodnie z art. 45 § 1 kp w razie ustalenia, że wypowiedzenie umowy o pracę zawartej na czas nieokreślony jest nieuzasadnione lub narusza przepisy o wypowiadaniu umów o pracę, sąd pracy - stosownie do żądania pracownika - orzeka o bezskuteczności wypowiedzenia, a jeżeli umowa o pracę uległa już rozwiązaniu - o przywróceniu do pracy na poprzednich warunkach albo o odszkodowaniu.

W pierwszej kolejności wskazać należy, iż rozwiązanie umowy za wypowiedzeniem jest przysługującym każdej ze stron uprawnieniem i stanowi zwykły sposób jej rozwiązania. Przyczyna wypowiedzenia nie musi w związku z tym mieć szczególnej wagi czy nadzwyczajnej doniosłości (wyrok Sądu Najwyższego z dnia 6 grudnia 2001 r. I PKN 715/2000 Prawo Pracy (...) str. 34 , wyrok Sądu Najwyższego z 4 grudnia 1997 r., I PKN 419/97, OSN 1998/20/598). Nie oznacza to jednak przyzwolenia na dowolne i nieuzasadnione wypowiadanie umów przez pracodawcę.

W świetle utrwalonych poglądów orzecznictwa i doktryny nie budzi wątpliwości, że niepodanie przez pracodawcę przyczyny wypowiedzenia lub podanie jej w sposób ogólnikowy i niekonkretny stanowi formalną wadę wypowiedzenia, powodującą jego sprzeczność z prawem i w takim przypadku nie ma potrzeby badania merytorycznej zasadności wypowiedzenia. Celem regulacji zawartej w art. 30 § 4 k.p. jest umożliwienie pracownikowi obrony przed wypowiedzeniem umowy o pracę, a zatem ujęcie przyczyn wypowiedzenia powinno być na tyle konkretne i precyzyjne, aby umożliwiało pracownikowi rzeczową obronę w razie ewentualnego procesu. Pracodawca nie wywiązuje się z obowiązku wynikającego z art. 30 § 4 k.p. wówczas, gdy albo w ogóle nie wskazuje przyczyny wypowiedzenia, albo kiedy wskazanie przyczyny jest pozorne w tym znaczeniu, że jest ona niedostatecznie jasna, konkretna, a w rezultacie niezrozumiała dla pracownika (wyrok Sądu Najwyższego z dnia 13 czerwca 2012r., II PK 315/11, LEX nr 1164441). Wskazać należy, iż w świetle powołanego przepisu dopuszczalne są różne sposoby określenia przyczyny wypowiedzenia umowy o pracę. Istotne jest, aby z oświadczenia pracodawcy wynikało w sposób niebudzący wątpliwości, co jest istotą zarzutu stawianego pracownikowi i usprawiedliwiającego rozwiązanie z nim stosunku pracy; konkretyzacja przyczyny, wskazanie konkretnego zachowania pracownika (działania lub zaniechania), z którym ten zarzut się łączy, może nastąpić poprzez szczegółowe określenie tego zachowania w treści oświadczenia o wypowiedzeniu lub poprzez sformułowanie w sposób uogólniony, jeżeli wynika ze znanych pracownikowi okoliczności, wiążących się w sposób niebudzący wątpliwości z podaną przez pracodawcę przyczyną rozwiązania umowy (wyrok z dnia 15 listopada 2006 r., I PK 112/06, Prawo Pracy 2007 nr 5, str. 27). Ponadto pracodawca nie może też powoływać w postępowaniu sądowym nowych, wcześniej w ogóle niewskazanych w pisemnym oświadczeniu o wypowiedzeniu umowy o pracę przyczyn, okoliczności lub uzasadnienia kwestionowanego wypowiedzenia.

W wyroku z dnia 2 października 2002r. (I PKN 586/01, LEX nr 577447) Sąd Najwyższy wyraził stanowisko, iż obowiązek wskazania przyczyny uzasadniającej wypowiedzenie umowy o pracę jest rozumiany w orzecznictwie jako powinność podania przyczyny skonkretyzowanej, nie ograniczającej się do powtórzenia wyrażeń ustawowych lub przytoczenia ogólnikowych zwrotów (tak w szczególności uzasadnienie tezy III uchwały pełnego składu Izby Pracy i Ubezpieczeń Społecznych z dnia 19 maja 1978 r., V PZP 6/77, OSNCP 1978 z. 8 poz. 127). Niewskazanie konkretnej przyczyny uzasadniającej wypowiedzenie umowy lub podanie jej w sposób niezrozumiały albo mało konkretny stanowi naruszenie przepisów o wypowiadaniu umów. Pracownik musi bowiem wiedzieć i rozumieć, z jakiego powodu pracodawca wypowiedział mu umowę o pracę (zob. wyroki SN: z 10 maja 2000 r., I PKN 641/99; z 21 marca 2001 r., I PKN 311/00).

W niniejszej sprawie część przyczyn wskazano na tyle ogólnikowo, że dopiero w toku postępowania, bądź na ostatnim posiedzeniu nabrały one właściwej treści pozwalającej- gdyby nie to, że na tym etapie jest to spóźnione- zbadanie ich przez pracownika i sąd pod względem zasadności. Chodzi tu w szczególności o przyczyny 5-8. Natomiast te, które zostały opatrzone jaśniejszym( choć zdaniem sądu niedostatecznym) uzasadnieniem, w toku procesu nie zostały wykazane jako prawdziwe.

Odnosząc się do pierwszej przyczyny wypowiedzenia, wskazać należy, iż ówczesny naczelnik Ł. P. (1) nie mógł wydać powodowi polecenia, bowiem ta zależność, którą jest zwierzchność naczelnika, nie funkcjonowała na szkoleniu śmigłowcowym- jak wynika z dokumentów i zeznań wielu świadków ( choćby T. J. oraz A. K. )- wtedy wszyscy podporządkowani są kierownikowi szkolenia. Powód nie decydował również o tym, kto ma brać udział w szkoleniu, bowiem za tę czynność odpowiedzialny był ówczesny kierownik szkolenia a teraźniejszy naczelnik grupy M. G. (1). Wynika to również z przedłożonej przez powoda dokumentacji mailowej z grudnia 2019 roku oraz zeznań świadków : P. S., A. M.,D. A. ,S. P. -zeznania świadka E. G., A. C. ,A. D., Z. W., Ł. P., T. J.. Odnosząc się do drugiej przyczyny wypowiedzenia sąd ustalił, iż takie zdarzenie nie miało w ogóle miejsca. Nawet naczelnik M. G. w swoich zeznaniach przyznał, iż w czasie, kiedy rzekome zdarzenie miało mieć miejsce powód pozostawał z nim w miejscu szkolenia, nie zaś na pokładzie śmigłowca, którym lecieli świadkowie M. K. oraz J. K.. Świadkowie J. K. oraz M. K. jako jedyni wskazali, iż to powód był odpowiedzialny za tzw. „przeciągnięcie po krzakach”, jednakże zdaniem sądu ich zeznania nie były spójne z zeznaniami pozostałych świadków, wobec czego uznać należało, iż zdarzenie takie nie miało miejsca. Nawet gdyby w daleko idącej hipotezie przyjąć, że powód miał użyć słów jakoby zdarzenie przedstawione przez tych świadków miało być dla nich nauczką, nie można z tego wyciągnąć wniosku, że powód w jakikolwiek sposób przyczynił się do tego zdarzenia nie będąc wśród uczestników lotu. Okoliczności te ustalił sąd we własnym postępowaniu, dodatkowo jako potwierdzenie słuszności tych ustaleń przyjmując wyniki postępowania zawarte w rekomendacji zespołu zadaniowego z dnia 15.06.2020r.

W ocenie Sądu również trzeci zarzut, obarczony jak się okazał w toku procesu omyłką co do daty polecenia, jakim było niewykonanie polecenia naczelnika obejmującego usunięcie plików oraz wydanie komputera służbowego jest chybiony. Już w pozwie strona powodowa przedstawiła protokół z dnia 9.08.2018 roku odbioru komputera oraz przekazania wszystkich spraw, wobec czego uznać należy, iż wszystkie procedury zostały zachowane. Ponadto jak wskazał w swych zeznaniach powód rzeczywiście „ wyczyścił ” komputer, bo taki otrzymał, ale dane pracodawcy przekazał na nośniku pendrive. Potwierdził to w zeznaniach ówczesny naczelnik Ł. P. (1). Zarzut zaś nie precyzuje, jaką dokumentacje powód usunął i nie przekazał na w.w nośniku.

Odnosząc się do odmowy wykonania polecenia wezwania innego pracownika do pracy, sąd w całości przychyla się do stanowiska powoda, podnoszącego, iż to pracodawca jest osobą kompetentną do odwoływania czy też udzielania urlopu swoim pracownikom. Jak wynika z materiału dowodowego powód ostatecznie został zwolniony z wykonania tego polecenia. Nie dał przy tym sąd wiary notatce służbowej z dnia 18.02.2019 - brak było pod nią podpisu powoda, czy jakichkolwiek świadków. Wobec konfliktu stron treść przez nikogo nie zweryfikowana budzi wątpliwość, szczególnie w świetle zeznań słuchanego za stronę pozwaną M. G. (1), który potwierdził stosunek J. S. do pracy w dzień wolny oraz nie wykluczył, aby powód tłumaczył Ł. P., dlaczego nie chce dzwonić do tego pracownika. Pracownice J. i S. zeznały wprawdzie o zachowaniu powoda, ale nie znały okoliczności rozmowy stron, zachowania w rozmowie naczelnika P. w stosunku do powoda oraz przyczyn wzburzenia powoda.

Kolejną kwestią wymagającą rozstrzygnięcia był zarzut opieszałości w stosunku do przekazania dokumentów dot. dokumentacji projektowej na rozbudowę stacji centralnej. Zarzut ten również należy uznać za nieskonkretyzowany i jako taki nie podlegający właściwie badaniu przez sąd. Krótko można jednak wskazać, iż z zebranego w sprawie materiału (wiadomości mailowych pomiędzy powodem a naczelnikiem oraz zeznań powoda) wynika, iż powód wywiązał się z 14 dniowego terminu przekazania dokumentów, bowiem już 20 grudnia 2018 roku- dzień po otrzymaniu maila wskazał, iż w dniu 25 grudnia, kiedy będzie na miejscu w bazie przekaże przedmiotowe dokumenty, wobec czego uznać należy, iż zarzut ten ( o ile tak należało rozumieć jego treść)jest bezzasadny.

Co do kolejnej ogólnikowej przyczyny powód nie przeczył, że rozmawiał z innymi pracownikami na temat ówczesnego naczelnika i jego kompetencji, jednak rozmowy te nie miały charakteru szykanującego naczelnika czy pomówień dotyczących jego osoby. Rozmowy te miały charakter stricte merytoryczny dotyczący umiejętności naczelnika, co potwierdzają zeznania innych osób, w tym świadka T. W.. Znalazło to również odzwierciedlenie w stanie faktycznym, na który wskazał także Naczelnik G. i inni słuchani świadkowie oraz powód, że m.in. wobec tej krytyki powoda na spotkaniu Naczelnik przyznał swoje błędy. Co do zarzutu ( który również pojawił się dopiero w toku postępowania) jakoby sposób i zakres krytyki dokonywanej przez powoda sprawiał, że koledzy ostrzegali go przed konsekwencjami, nie znalazł potwierdzenia, a rzekomi koledzy nie zostali nawet spersonalizowani.

Odnosząc się do kolejnej ogólnej przesłanki wypowiedzenia, jaką były skargi oraz niechęć pozostałych pracowników do pełnienia dyżurów z powodem, zauważyć należy, iż przedstawione przez stronę pozwaną zaświadczenia są zdaniem sądu wątpliwe, bowiem stworzone zostały w maju i czerwcu 2019 roku, tuż przed wręczeniem powodowi wypowiedzenia. Również zeznania świadka A. K. świadczą o tym, iż osoby, które podpisały oświadczenia o nieprzydzielaniu służby nigdy takiej służby z powodem nie pełniły, więc nie posiadały wiedzy w jaki sposób przedmiotowe dyżury się odbywają. Podobny charakter należy nadać protokołowi z posiedzenia Komisji z dnia 2.06.2019r. , gdzie w szczególności Ł. P. (1) przedstawił jako fakty szereg zarzutów do powoda i pomimo, iż ten nie potwierdził większości z nich, wnioskował o usuniecie powoda z funkcji członka Podkomisji (...) z Powietrza z ramienia Grupy. Wątpliwość prawdziwości tego dokumentu podważa również fakt, iż do pisma procesowego z dnia 26.08.2019r. powód dołączył protokół, który w przeciwieństwie do tego złożonego przez pozwaną przy odpowiedzi na pozew był podpisany przez M. G. i Ł. P. i zawierał inną treść.

Ostatnią przyczyną wypowiedzenia, którą przedstawiła strona pozwana było brak dbałości o finanse pracodawcy, jednakże zdaniem sądu przesłanka ta jest nazbyt ogólna, dopiero w toku postępowania została skonkretyzowana przez stronę pozwaną, jednak zarówno w ocenie sądu jak i z zeznań świadka A. M. wynika, iż powód w czasie pełnienia swojej służby był konsekwentny we wdrażaniu swoich pomysłów w życie, dbał o sprzęt ratowników, nie działał na niekorzyść GOPRu.

Reasumując, w ocenie Sądu pracodawca złożył oświadczenie, które było nazbyt ogólne, nie zawierało szczegółowych danych, przywołanych zdarzeń, które mogłoby to oświadczenie skonkretyzować. Oświadczenie to nie świadczy o tym, co tak naprawdę było przyczyną rozwiązania umowy o pracę z powodem. Pracodawca złożył oświadczenie, które w wielu punktach jest ogólnie, niekonkretne, dopiero w toku procesu sąd dowiedział się, co tak naprawdę strona pozwana miała na myśli i co było przyczyną rozwiązania umowy o pracę- nie pojawiło się to w oświadczeniu rozwiązania umowy o pracę za wypowiedzeniem. Przyczyny, które można uznać za w miarę skonkretyzowane, cechujące się dokładnymi datami czy też zdarzeniami, w toku postępowania okazały się nieprawdziwe. Jeżeli chodzi o rekomendację, to zadaniem sądu dokument ten miał charakter uzupełniający, bowiem niniejsze postępowanie sądowe było przeprowadzone w sposób bardzo szczegółowy, również co do okoliczności, których dotyczyło postępowanie w zakresie rekomendacji i sąd we własnym postępowaniu ustalił, iż zdarzenie takie nie miało miejsca. Oświadczenie wręczone powodowi dotknięte było zarówno wadami formalnymi albowiem przyczyny wskazane wypowiedzeniu były nazbyt ogólne, niekonkretyzowane a zatem w świetle orzecznictwa należy przyjąć, iż przyczyna wypowiedzenia umowy o pracę nie została wskazana, ponadto część z nich była również nieprawdziwa. Warto tu jeszcze przywołać uzasadnienie postanowienia SN z dnia 22 kwietnia 2021 r. I PSK 69/21: „ celem regulacji zawartej w art. 30 § 4 k.p. jest umożliwienie pracownikowi obrony przed wypowiedzeniem umowy o pracę (jej warunków), a zatem ujęcie przyczyn wypowiedzenia powinno być na tyle konkretne i precyzyjne, aby umożliwiało mu rzeczową obronę w razie ewentualnego procesu. Z tego właśnie względu wskazanie przyczyny (przyczyn) wypowiedzenia przesądza o tym, że spór przed sądem pracy może się toczyć tylko w jej (ich) granicach. Inaczej rzecz ujmując, okoliczności podane pracownikowi na uzasadnienie decyzji o wypowiedzeniu stosunku pracy (jego warunków), a następnie ujawnione w postępowaniu sądowym, muszą być takie same, zaś pracodawca pozbawiony jest możliwości powoływania się przed organem rozstrzygającym spór na inne przyczyny mogące przemawiać za słusznością wypowiedzenia. Pracodawca nie wywiązuje się z obowiązku wynikającego z art. 30 § 4 k.p. wówczas, gdy albo w ogóle nie wskazuje przyczyny wypowiedzenia, albo kiedy wskazanie przyczyny jest pozorne w tym znaczeniu, że jest ona niedostatecznie jasna, konkretna, a w rezultacie niezrozumiała dla pracownika i niepoddająca się weryfikacji w postępowaniu przed sądem.”

Zdaniem Sądu prawdziwą przyczyną rozwiązania umowy o pracę był konflikt personalny między powodem a ówczesnym naczelnikiem Ł. P. (1), natomiast taka przyczyna nie została wskazana w wypowiedzeniu. Dodać należy, iż powód był wieloletnim pracownikiem, do czasu objęcia funkcji przez Ł. P. ceniono współpracę z powodem, jego doświadczenie a żaden z pracowników nie zgłaszał zastrzeżeń do współpracy z powodem na szkoleniach, akcjach ratowniczych czy w codziennym pełnieniu służby. Powód z sukcesami na swoim koncie przeprowadzał szkolenia, w ocenie innych ratowników posiadał doskonałe kwalifikacje, wobec czego zdaniem sądu musiała zajść inna niż wskazana w wypowiedzeniu przyczyna, w której pracodawca zdecydował o zakończeniu umowy długoletniego, wykwalifikowanego pracownika.

Wobec powyższego, w uznaniu oświadczenia złożonego powodowi za niezgodne z prawem, sąd zasądził na rzecz powoda odszkodowanie w kwocie równej trzymiesięcznemu wynagrodzeniu liczonemu jak ekwiwalent za urlop w kwocie 11.508,90 zł (pkt I wyroku)

Orzeczenie o kosztach oparto na przepisie art. 98 kpc oraz § 9 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 roku w sprawie opłat za czynności radców prawnych (Dz.U. z 2018r, poz. 265) mając na względzie wynik procesu i wynagrodzenie pełnomocnika. Wskazać należy, że powód żądał odszkodowania, lecz zgodnie z utrwalonym orzecznictwem brak jest podstaw do różnicowania wynagrodzenia pełnomocnika w sprawach dotyczących nieprawidłowego rozwiązania umowy o pracę od tego czy powód żąda odszkodowania czy przywrócenia do pracy. Zgodnie z uchwałą Sądu Najwyższego (7 sędziów - zasada prawna) z dnia 24 lutego 2011 r. (I PZP 6/10, cyt. za LEX 707475) „Podstawę zasądzenia przez sąd opłaty za czynności adwokata z tytułu zastępstwa prawnego w sprawie ze stosunku pracy o odszkodowanie, o którym mowa w art. 56 § 1 w związku z art. 58 k.p., stanowi stawka minimalna określona w § 12 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (Dz.U. Nr 163, poz. 1348 ze zm.)”. Pomimo zmiany przepisów określających stawki wynagrodzenia pełnomocników zasada ta oraz argumenty podane w jej uzasadnieniu nie straciły na aktualności. Tym samym zwrot kosztów określić należało na 180 zł.

. Zgodnie z art. 477 ² k.p.c. Sąd nadaje wyrokowi rygor natychmiastowej wykonalności w części nie przekraczającej pełnego jednomiesięcznego wynagrodzenia pracownika. Mając powyższy przepis na uwadze wyrokowi w pkt. I nadano rygor natychmiastowej wykonalności w całości.

Orzeczenie o kosztach sądowych oparto o treść art. 102 kpc mając na względzie charakter strony pozwanej jako jednostki finansowanej w znacznej mierze ze składek członkowskich , której środki służą ratowaniu zdrowia i życia ludzkiego.