Portal Orzeczeń Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Świdnicy

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 26 października 2016 roku

Sąd Rejonowy w Świdnicy IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie :

Przewodniczący SSR Magdalena Piątkowska

Protokolant: Katarzyna Zych

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 26 października 2016 roku w Ś.

sprawy z powództwa D. B., B. S.

przeciwko DM D. D. (1) w J.

o wynagrodzenie za pracę

I powództwo oddala

II zasądza od powodów D. B., B. S. na rzecz strony pozwanej DM D. D. (1) w J. kwoty po 1817 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

UZASADNIENIE

Pozwami z dnia 17 lutego 2016 roku i 24 lutego 2016 roku powodowie D. B. i B. S. wystąpili przeciwko pozwanemu DM M. D. (1) z siedzibą w J. o zasądzenie na rzecz D. B. kwoty 14.906,97 zł oraz kwoty 14.657,35 zł na rzecz B. S. z ustawowymi odsetkami tytułem diet za okres od 15 czerwca do 23 sierpnia 2013 roku.

W uzasadnieniu zgłoszonego żądania podnieśli, że zatrudnieni byli u pozwanego na podstawie umowy o pracę zawartej w dniu 21 marca 2013 roku na trzymiesięczny okres próbny. W dniu 13 czerwca 2013 roku pozwany oddelegował ich do pracy w (...)na ustnie uzgodnionych warunkach pracy i płacy, które obejmowały miedzy innymi diety za pobyt w delegacji w wysokości 48 euro za każdy dzień. Powodowie zaprzeczyli, aby zarówno umowa o prace z dnia 21 czerwca 2013 roku jak i porozumienie zmieniające warunki umowy o pracę sporządzone przez pozwanego, zostały przez nich podpisane. Ponadto podnieśli, że podpisy powodów na w/w dokumentach zostały podrobione.

W odpowiedzi na pozew pozwany wniósł o oddalenie powództwa oraz zasądzenie od powodów na rzecz pozwanego kosztów postępowania. W uzasadnieniu podniósł, że w związku z zaakceptowaniem przez powodów propozycji pracy za granicą, przedstawił im warunki zatrudnienia poza Polską, tj., poinformował powodów, ze podwyższy im wynagrodzenie za pracę, pokryje koszty dojazdu do kraju zatrudnienia oraz koszty zakwaterowania do wysokości 500 zł miesięcznie oraz, że nie będzie wypłacał diet związanych z wyjazdem poza granice Polski. Pozwany podał, że w czasie pobytu powodów poza granicami kraju umowa o pracę na okres próbny uległa rozwiązaniu i z tego względu powodowie upoważnili go do zawarcia i podpisania w ich imieniu kolejnej umowy o pracę na czas określony od dnia 21 czerwca 2013 roku do dnia 31 grudnia 2013 roku. Ponadto powodowie upoważnili go do podpisania w ich imieniu w dniu 28 czerwca 2013 roku porozumienia zmieniającego warunki umowy.

W piśmie procesowym z dnia 28 czerwca 2016 roku powodowie podtrzymali dotychczasowe stanowisko zawarte w pozwie, jednocześnie zgłaszając ewentualne żądanie zasądzenia od pozwanego na rzecz powoda D. B. kwoty 6.820,41 zł i na rzecz powoda B. S. kwoty 6.463,64 tytułem niedopłaconego wynagrodzenia za pracę wraz z odsetkami od dnia 11 września 2013 roku do dnia 31 grudnia 2015 roku i od 1 stycznia 2016 roku z odsetkami za opóźnienie w wysokości 7% w stosunku rocznym.

Na rozprawie w dniu 17 października 2016 roku pełnomocnik powodów jako roszczenie alternatywne wskazał dla D. B. kwotę 5960,75 zł netto tytułem wynagrodzenia za miesiące od marca do lipca 2013 roku , a dla B. S. kwotę 6760,75 zł netto tytułem wynagrodzenia za miesiące od marca do lipca 2013 roku.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny :

Powodowie D. B. i B. S. zatrudnieni byli u pozwanego na okres próbny od dnia 21 marca do 20 czerwca 2013 roku na stanowisku kliniarz, kamieniarz. Miesięczne wynagrodzenie powodów wynosiło 1600 zł brutto.

Dowód:

- akta osobowe powoda – w załączeniu.

W trakcie trwania umowy o pracę na okres próbny pozwany poinformował powodów, że jest w trakcie zawierania kontraktu ze zleceniodawcą z (...) i w związku z tym wystąpi konieczność wyjazdu powodów do pracy za granicę, przy czym powodowie zaakceptowali propozycję pracy w (...). Przed wyjazdem odbyło się spotkanie, na którym pozwany przedstawił powodom warunki zatrudnienia w delegacji informując ich, że wynagrodzenie za pracę zostanie podwyższone, nadto pokryje koszty dojazdu do miejsca oddelegowania oraz koszty zakwaterowania.

Dowody:

- zeznania świadka U. D., M. D. (2) – e protokół z dnia 15.06.2016 r . i 17.10.2016 r. k . 188,280;

- zeznania świadka A. S. – e protokół z dnia 15.06.2016 r . k. 188;

- częściowo zeznania świadka M. B. – e protokół z dnia 15.06.2016 r . k. 188;

- zeznania pozwanego D. D. (1) – e protokół z dnia 17.10.2016 r . k. 280;

- częściowo zeznania powodów D. B. i B. S. e protokół z dnia 17.10.2016 r . k. 280;

W połowie czerwca 2013 roku pozwany wraz z powodami wyjechali do (...) W trakcie pobytu w F. uległa rozwiązaniu umowa o pracę na okres próbny zawarta z powodami w dniu 21 marca 2013 roku.

W dniu 21 czerwca 2013 roku U. D. sporządziła dwie umowy o pracę na czas określony od dnia 21 czerwca do 31 grudnia 2013 roku. Wynagrodzenie za pracę określono na kwotę 1600 zł brutto miesięcznie. Z chwilą potwierdzenia przez (...)zleceniodawcę woli współpracy z pozwanym, U. D. w dniu 28 czerwca 2013 roku sporządziła dwa porozumienia zmieniające warunki umowy o pracę zawartej na czas określony z dnia 21 czerwca 2013 roku. W porozumieniach tych wskazano, że powodowie zostają czasowo oddelegowani do pracy za granicą - (...)– na okres od 1 lipca do 31 sierpnia 2013 roku w pełnym wymiarze czasu pracy. Wynagrodzenie za czas delegowania określono na kwotę 3713 zł brutto miesięcznie, przy czym wskazano, że pracodawca pokrywa koszty dojazdu do miejsca oddelegowania i koszt powrotu do kraju, zakwaterowanie do wysokości 500 zł oraz nie wypłaca diet. Zarówno na umowach o pracę na czas określony jak i porozumieniach zmieniających U. D. podpisała się za powodów.

Sporządzenie w/w dokumentów było niezbędne dla ubezpieczenia społecznego powodów, którzy w czasie delegowania podlegali polskiemu ubezpieczeniu, które uwarunkowane było miedzy innymi utrzymaniem stosunku pracy pomiędzy delegującym pracodawca i pracownikiem przez cały okres oddelegowania.

Dowody:

- akta osobowe powodów w załączeniu;

- zeznania świadka U. D. – e protokół z dnia 15.06.2016 r . i 17.10.2016 r. k . 188,280.

W okresie od marca do lipca 2013 roku D. B. i B. S. wypłacono następujące wynagrodzenie: w marcu po 448,82 zł, w kwietniu po 1211,38 zł, w maju po 1211,38 zł, w czerwcu po 1211,38 zł, w lipcu po 2678,59 zł. Powodowie potwierdzili własnoręcznym podpisem fakt otrzymania wynagrodzenia.

Dowody:

- protokół kontroli – k. 108-114;

- listy wypłat – k. 115-118.

W dniu 9 sierpnia 2013 roku powodom wręczono rozwiązanie umowy o pracę z dnia 21 czerwca 2013 roku z zachowaniem dwutygodniowego okresu wypowiedzenia, który upłynął z dniem 24 sierpnia 2013 roku.

Dowód:

- akta osobowe pracownika – w załączeniu.

Sąd zważył co następuje:

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego, w szczególności w oparciu o zeznania świadków U. D., M. D. (2), A. S., pozwanego D. D. oraz częściowo zeznań świadka M. B. oraz powodów D. B. i B. S., jak również dokumenty zgromadzone w aktach sprawy.

Sąd dał wiarę powyższym dowodom w takim zakresie w jakim każdy z nich stanowił podstawę dokonania ustaleń faktycznych w sprawie.

Sąd dał wiarę zeznaniom przesłuchanych w sprawie świadków, bowiem twierdzenia tych osób były spójne, logiczne i wzajemnie się uzupełniały. Świadkowie ci potwierdzili, że w latach 2010 – 2013 wyjeżdżali w delegację do pracy w (...), co wiązało się z wyższym wynagrodzeniem, zaprzeczyli natomiast, aby kiedykolwiek otrzymali od pozwanego polecenie wyjazdu i związane z tym wypłaty diet. Analogiczną ocenę Sąd przyznał zeznaniom pozwanego, które Sad zgodne z ustalonym w sprawie stanem faktycznym i zeznaniami przesłuchanych w sprawie świadków.

Zeznaniom powodów Sąd dał wiarę jedynie w części, w jakiej są zgodne ze stanem faktycznym ustalonym w sprawie i pokrywają się z zeznaniami przesłuchanych świadków.

Sąd z dużą dozą ostrożności potraktował zeznania M. B., albowiem jak osoba bliska dla powoda jest zainteresowana korzystnym dla niego rozstrzygnięciem sprawy i w związku z tym jej relacje uznał za wiarygodną jedynie w części, w jakiej stanowiła podstawę dokonania ustaleń faktycznych w sprawie.

Zgodnie z art. 22 § 1 kp przez nawiązanie stosunku pracy pracownik zobowiązuje się do wykonywania pracy określonego rodzaju na rzecz pracodawcy i pod jego kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonym przez pracodawcę, a pracodawca - do zatrudniania pracownika za wynagrodzeniem.

Natomiast art. 77 ⁵ § 1 kp stanowi, że pracownikowi wykonującemu na polecenie pracodawcy zadanie służbowe poza miejscowością, w której znajduje się siedziba pracodawcy, lub poza stałym miejscem pracy przysługują należności na pokrycie kosztów związanych z podróżą służbową.

Powodowie twierdzili, że pozwany oddelegował ich do pracy w (...) na ustnie uzgodnionych warunkach pracy i płacy, które obejmowały między innymi diety za pobyt w delegacji w wysokości 48 euro za każdy dzień, jednakże nie wykazali zasadności swojego roszczenia, w szczególności o ile ich wynagrodzenie miało być wyższe w porównaniu z zarobkami w kraju. Natomiast podczas przesłuchania na rozprawie powód D. B. stwierdził, że w umowie o pracę nie było nic o dietach. Również B. S. przyznał, że pozwany mówił mu, że zarobi więcej, jednakże jak sam wskazał, nie było to nazwane dietą. Powód przyznał też, że nie otrzymał od pozwanego żadnego polecenia wyjazdu. W tym miejscu wskazać należy, że powodowie po raz pierwszy wyjeżdżali do pracy w (...)w branży kamieniarskiej, przy czym nie wykazali aby posiadali wyuczony zawód kamieniarza, bądź doświadczenie w tym zawodzie, czy też szczególne umiejętności uzasadniające przyznanie im wskazanego przez nich wy narodzenia. Obietnica wypłaty powodom przez pozwanego wynagrodzenia kwoty 8000 zł jest zdaniem Sądu nieracjonalna i z punktu widzenia pozwanego w realiach niniejszej sprawy nieopłacalna.

Powodowie twierdzili, że pracowali w (...) po 10 – 12 godzin dziennie, jednakże okoliczności tej w żaden sposób nie wykazali, jak również, że ponosili z własnych środków jakiekolwiek wydatki, pracując w (...). Jedyna bezsprzeczna okoliczność, którą ustalono w trakcie postępowania dowodowego – i to tylko na skutek dowodów przedłożonych przez stronę pozwaną - to fakt, że wynagrodzenia powodów było rzeczywiście wyższe i sięgało kwot wykazanych listami plac. Zdaniem Sądu rozbieżności co do okoliczności związanych z tym, że wynagrodzenie miało odpowiadać równowartości diet stawia wątpliwym, czy powodowie rzeczywiście tak się umówili z pozwanym, czy zamysł taki powstał potniej, aby dać odniesienie żądanym przez powodów kwotom.

Z materiału dowodowego zgromadzonego w niniejszej sprawie wynika, że listy płac bezsprzecznie zostały podpisane przez powodów i Sąd przyjął, iż podpisy składane były w datach wskazanych przez stronę pozwaną. Zdaniem Sądu trudno bowiem dać wiarę, aby powodowie świadczyli pracę od marca do lipca 2013 roku bez wynagrodzenia i zdecydowali się w tej sytuacji na wyjazd, będąc osobami dorosłymi oraz wykształconymi. Irracjonalnym jest również i to, że powodowie, nie otrzymując przez około pół roku wynagrodzenia za pracę, po powrocie do kraju, podpisaliby listy płac. Fakt, że listy płac podpisane zostały jednym długopisem nie jest dowodem podpisania list w tej samej dacie, albowiem firma może dysponować jednakowymi długopisami w większej ilości, bądź jednym długopisem znajdującym się w biurze, z którego korzystają pracownicy podpisując listy płac.

Biorąc powyższe okoliczności pod uwagę, zgłoszone w niniejszej sprawie powództwo należało uznać za nieudowodnione, co skutkowało oddaleniem żądania powodów, o czym Sąd orzekł w punkcie I wyroku.

O kosztach zastępstwa procesowego (punkt II wyroku) orzeczono na podstawie art. 98 § 1 i 3 k.p.c. w zw. § 2 pkt 5 w zw. z § 9 ust . 1 pkt. 2 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015r. w sprawie opłat za czynności adwokackie (Dz. U. z dnia 5 listopada 2015r.). Zdaniem Sądu brak było podstaw do zastosowania art. 102 kpc, bowiem powodowie pracują, a okoliczność jakoby pozwany oparł się na dokumencie sfałszowanym nie znajdują potwierdzenia ani w postępowaniu karnym ani w okolicznościach niniejszej sprawy.