Portal Orzeczeń Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Świdnicy

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 20 lipca 2017 roku

Sąd Rejonowy w Świdnicy w II Wydziale Karnym w składzie

Przewodniczący SSR Iwona Kowalik

Protokolant Katarzyna Małolepsza

przy udziale Prokuratora Prokuratury Rejonowej w Świdnicy B. U. – delegowanej do Prokuratury Okręgowej w Świdnicy

po rozpoznaniu dnia 01 kwietnia 2016 roku, 06 maja 2016 roku, 24 maja 2016 roku, 05 lipca 2016 roku, 15 lipca 2016 roku, 22 września 2016 roku, 13 grudnia 2016 roku, 31 stycznia 2017 roku, 04 kwietnia 2017 roku, 16 maja 2017 roku, 08 czerwca 2017 roku, 06 lipca 2017 roku i 20 lipca 2017 roku sprawy karnej

J. B. (1)

ur. (...) w Ś.

syna S. i A. z domu T.

oskarżonego o to, że:

w okresie od 12 kwietnia do 20 maja 2014 r. w Ś., w województwie (...), ukrywał dokumenty w ilości 27.802 sztuk w postaci pism, odpisów orzeczeń, wezwań, kierowanych przez sądy, prokuratury, komorników, banki, instytucje publiczne, operatorów telekomunikacyjnych do uczestników prowadzonych postępowań, odbiorców usług, którymi to dokumentami nie miał prawa wyłącznie rozporządzać, żądając jednocześnie od przedstawiciela Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością (...) w K. korzyści majątkowej w wysokości 1.000.000 zł w zamian za zwrot bezprawnie zabranych rzeczy,

tj. o czyn z art. 276 kk i art. 286§2 kk w zw. z art. 11§2 kk w zw. z art. 12 kk w odniesieniu do art. 286§2 kk

I. oskarżonego J. B. (1) uznaje za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu opisanego w części wstępnej wyroku, tj. czynu z art. 276 kk i art. 286§2 kk w zw. 12 kk w zw. z art. 11§2 kk i za czyn ten na podstawie art. 286§2 kk w zw. z art. 11§3 kk wymierza mu karę 2 (dwóch) lat pozbawienia wolności;

II. na podstawie art. 69§1 kk i art. 70§1 pkt 1 kk, w brzmieniu tych przepisów obowiązującym do dnia 30 czerwca 2015 roku, zawiesza oskarżonemu warunkowo wykonanie orzeczonej kary pozbawienia wolności tytułem próby na okres lat (...) (czterech);

III. na podstawie art. 73§1 kk, w brzmieniu tego przepisu obowiązującym do dnia 30 czerwca 2015 roku, oddaje oskarżonego w okresie próby pod dozór kuratora sądowego;

V. zasądza od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa koszty sądowe w całości i wymierza oskarżonemu opłatę w kwocie 300 zł (trzystu złotych).

UZASADNIENIE

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W styczniu 2011 roku pomiędzy (...) Sp. z o.o. z siedzibą w K. – zwaną Operatorem, a (...) Sp. z o.o. z siedzibą we W., reprezentowaną przez J. B. (1) – prezesa zarządu spółki – zwana Agentem, zawarta została umowa agencyjna. Przedmiotem tej umowy było świadczenie usług pocztowych i innych umów objętych zakresem działalności Operatora lub podmiotów z nim powiązanych oraz realizowanie w imieniu Operatora wszelkich czynności faktycznych, koniecznych dla należytego świadczenia przez Operatora usług, w granicach administracyjnych miejscowości i w ramach kodów pocztowych.

W zamian za świadczenie usług (...) płacił Agentowi wynagrodzenie prowizyjne w terminie do 30 dni od dnia otrzymania prawidłowo wystawionej faktury.

Umowa zawarta została na czas nieokreślony i każda ze stron mogła ją wypowiedzieć z zachowaniem trzymiesięcznego okresu wypowiedzenia, kończącym się ostatniego dnia miesiąca kalendarzowego.

J. B. (1) wykonywał usługi pocztowe na terenie O., B. i Ś..

W Ś. oddział (...) Sp. z o.o. mieścił się początkowo przy ul. (...), a następnie od połowy marca 2014 roku został przeniesiony pod nr 12. Pomieszczenia te J. B. (1) wynajmował od M. B. (1).

Dowód:

- umowa agencyjna zawarta przez (...) z J. B. z aneksami i załącznikami – k. 3892-3953;

- zeznania świadka M. K. – k. 832-833, 4499v;

- zeznania świadka M. B. (1) – k. 105-106;

- częściowo wyjaśnienia oskarżonego J. B. (1) – k. 1583-1589, 1847-1851, 3026-3027, 4116-4124, 4285-4259, 4390-4390v, 4570-4572v.

W styczniu 2014 roku (...) wygrała przetarg na obsługę sądów i prokuratur, nakładający na agentów obowiązek obsługi tych przesyłek. Na spotkaniu w K. kierownicy oddziałów i agenci firmy (...) poinformowali prezesa tej spółki S. A. (1), że ani (...), ani ich agenci nie są przygotowani na obsługę tego przetargu, a 2-tygodniowy czas przygotowania do takiego przedsięwzięcia jest nierealny do spełnienia.

W dniu 18 lutego 2014 roku kierownik regionalny (...) D. B. (1) zobowiązał agentów oddziałów, w tym J. B. (1), do udzielenia informacji o podjętych działaniach w celu poprawy wyników terminowości dostarczania sądowych i prokuratorskich listów poleconych.

Z powodu nierzetelnego wywiązywania się przez N. ze swoich obowiązków w zakresie podpisanej umowy agencyjnej, (...) wstrzymał wynagrodzenie dla firmy (...) za miesiące luty i marzec 2014 roku, co było przyczyną opóźnienia w wypłacie wynagrodzeń dla pracowników oddziału w B., a co z kolei wywołało duże niezadowolenie pracowników.

W dniu 19 marca 2014 roku J. B. (1) wysłał maila m. in. do D. B. (1), z prośbą o pilne przelanie należności dla spółki (...), gdyż nie jest w stanie zapłacić pracownikom wynagrodzeń z własnych środków. J. B. (1) poinformował jednocześnie kierownika regionalnego, że jeśli nie dostanie pieniędzy na wypłaty wynagrodzeń, to część kurierów i doręczycieli może odejść z pracy.

O braku wypłaty wynagrodzeń pracownicy oddziału oskarżonego poinformowali kierownika regionalnego (...) D. B. (1), który w marcu 2014 roku zorganizował spotkanie z pracownikami oddziału w B. i poinformował ich, że firma (...) wypłaci im do Ś. Wielkanocnych zaległe wynagrodzenia. W trakcie tego spotkania J. B. (1) nie był obecny.

W dniu 31 marca 2014 roku J. B. (3) wypowiedział umowę agencyjną zawartą w dniu 01 stycznia 2011 roku z (...) w trybie natychmiastowym, co nie było zgodne z treścią zawartej umowy, bowiem okres wypowiedzenia umowy agencyjnej wynosił trzy miesiące. D. B. (1) z J. B. (1) ustnie doszli do porozumienia, że sukcesywnie w ciągu dwóch miesięcy oskarżony będzie zamykał oddziały, począwszy od O., a następnie w B. i w Ś..

Dowód:

- korespondencja mailowa wraz z płytą CD – k.1604-1660;

- zeznania świadka D. B. (1) – k. 107, 111-112, 857-858, 1599-1603, , (...), 4180, 4497v-4498v.

- częściowo wyjaśnienia oskarżonego J. B. (1) – k. 1583-1589, 1847-1851, 3026-3027, 4116-4124, 4285-4259, 4390-4390v, 4570-4572v.

W dniu 08 kwietnia 2014 roku J. B. (1) uzyskał informacje z D. K. I., o zablokowaniu przelewów dla N. z powodu niezgodności transzy I faktury za ryczałt w kwietniu 2014 roku z rozliczeniem przesłanym przez J. B. (1) na kwotę netto 82.455,63 zł. Prawidłowo naliczona kwota wynosiła bowiem 36.378,90 zł netto. W dniu 10 kwietnia 2014 roku zastępca kierownika D. O. przesłał J. B. (1) poprawne dane wyliczonych przez księgowość ryczałtów.

Dowód:

- korespondencja mailowa wraz z płytą CD – k.1604-1660;

Na początku kwietnia 2014 roku J. B. (1) poinformował swoich pracowników o rezygnacji z funkcji Prezesa Zarządu Spółki N.. W dniu 11 kwietnia 2014 roku M. B. (2) – żona oskarżonego - poinformowała pracowników, aby następnego dnia nie przychodzili do pracy i poleciła im, aby nie sortowali już przesyłek i zostawili je w workach. W tym też dniu pracownicy, którzy byli w posiadaniu kluczy do pomieszczeń oddziału, przekazali je M. B. (2), a ta przekazała je oskarżonemu.

D. B. (1) w dniu 11 kwietnia 2014 roku zatelefonował do J. P., który w tym czasie prowadził oddziały (...) w W., J. i K., z prośbą o przejęcie od dnia 14 kwietnia 2014 roku oddziału w Ś., na co J. P. wyraził zgodę.

W tym czasie w oddziałach w B. i w Ś. pozostały m. in. niedoręczone przesyłki pocztowe. Od tego też dnia dostęp do pomieszczeń oddziałów N. miał wyłącznie oskarżony.

W dniu 11 kwietnia 2014 roku J. B. (1) pojechał do oddziału w B., a następnie po powrocie do Ś. zatrzymał się na 37 minut na Pl. (...) pod numerem (...).

W dniu 13 kwietnia 2014 roku o godzinie 1:38 J. B. (1) wysłał do kierownictwa S. I. maila, w którym stwierdził, że decyzja spółki o braku z nim komunikacji i wstrzymaniu płatności przez prezesa dla jego firmy nie pozwala mu na kontynuowanie współpracy. Jednocześnie zwrócił się o pilną zapłatę wcześniejszych faktur ryczałtowych argumentując, że brak płatności nie pozwala mu na zapłatę zobowiązań w stosunku do pracowników, jak również wobec (...) i (...), zaś decyzja (...) o obsłudze gmin, wygrany przetarg i źle opracowany budżet doprowadziły jego firmę do granicy upadłości. Zakomunikował też, że wszelkie kontakty z nim mogą być utrudnione ze względu na zamieszanie spowodowane brakiem płatności dla pracowników oblegających jego oddziały.

Tego samego dnia J. B. (1) zadzwonił do swojego byłego pracownika P. T. (1) z prośbą o pomoc przy przewozie wyposażenia z likwidowanego oddziału w B. do Ś.. Około godziny 13.00 P. T. (1) przyjechał swoim samochodem na ulicę (...), gdzie czekał na niego J. B. (1), który przekazał mu kluczyki od samochodu marki R., należącego do N.. Około godziny 14.00 P. T. (1) wyjechał ze Ś. do oddziału w B.. Na miejscu dwóch pracowników załadowało do samochodu rzeczy stanowiące wyposażenie likwidowanego oddziału, wśród których znajdowały się meble biurowe, skrzynie, prostownice, kartony, pudełka oraz około 20 sztuk białych związanych worków z zawartością przesyłek pocztowych.

W drodze powrotnej J. B. (1) zatelefonował do P. T. (1) i polecił, aby zaparkował samochód w Ś. na Placu (...). Około godziny 19.00 P. T. (1) przyjechał do Ś. i zaparkował samochód w umówionym miejscu. Oskarżony widząc P. T. (1), zadzwonił do niego i kazał mu podjechać pod bramę nr (...).

Na miejscu P. T. (1) wyładował z samochodu zabrane z oddziału w B. rzeczy, w tym białe worki z zawartością przesyłek pocztowych, które J. B. (1) wraz z innym mężczyzną zanieśli do mieszkania nr (...), należącego do M. G. (1). W trakcie rozładunku oskarżony zakazał P. T. (1) podnosić plandekę na samochodzie.

W tym samym dniu o godzinie 23:58 J. B. (1) w mailu wysłanym m. in. do D. B. (1), S. A. (1) – Prezesa Zarządu (...), i M. T. (1) – Kierownika Działu Bezpieczeństwa poinformował, że był w oddziale w B. celem zabrania sprzętu i wyposażenia biura i po przyjeździe na miejsce stwierdził brak przesyłek. Podał też, że po godzinie 21.00 otrzymał sms-a z nr (...) z informacją, że jak nie zapłaci do poniedziałku wszystkim pracownikom wynagrodzenia, to wyrzucą przesyłki i powiadomią media. Próbował kontaktować się z tym numerem, jednak nikt nie odpisał. Jednocześnie J. B. (1) stwierdził, że w oddziale znajdowało się kilka tysięcy przesyłek oraz około 300 paczek paczkomatowych, w tym bardzo dużo przesyłek poleconych sądowych oraz paczki firmy (...).

W rozmowie telefonicznej z D. B. (1) oskarżony stwierdził, że przesyłki zostały skradzione przez pracowników oddziału w B. w celu zabezpieczenia wynagrodzeń za miesiąc luty i marzec 2014 rok, co jednak nie zostało potwierdzone w toku przeprowadzonego postępowania wyjaśniającego przez firmę (...).

Następnego dnia J. B. (1) w mailu wysłanym do D. B. (1) stwierdził, że z uwagi na brak możliwości wypłaty zaległych wynagrodzeń podlega presji ze strony pracowników, którzy starszą go nagłośnieniem sytuacji w prasie i telewizji oraz przekazaniem przesyłek na pocztę polską lub ich wyrzuceniem.

Dowód:

- korespondencja mail J. B. i M. T. – k. 7-8;

- wydruk zapisów (...) samochodu J. B. – k. 37-39, 98;

- korespondencja mailowa wraz z płyta CD – k.1604-1660;

- materiał poglądowy do protokołu zatrzymania rzeczy –k. 1560-1572;

- zeznania świadka P. T. (1) k. 799-800, 1590-1594, 1598, 4499v-4500;

- zeznania świadka M. G. (1) – k. 808, 829, 1595-1597, 4498v.

- zeznania świadka J. P. – k. 812-813, 4092, 4254-4255, 4500-4500v.

- zeznania świadka E. C. – k. 837, 4060, 4419v;

- zeznania świadka A. W. – k. 841, 4420;

- zeznania świadka B. H. – k. 824, 4036, 4499;

- zeznania świadka M. K. – k. 832-833, 4499v.

- zeznania świadka D. B. (1) – k. k. 107, 111-112, 857-858, 1599-1603, , (...), 4180, 4497v-4498v.

- zeznania świadka M. T. (1) – k. 4112, 4438;

Prezes Zarządu (...) S. A. (1) próbował umówić się na spotkanie z J. B. (1), jednak ten nie odbierał telefonu, a ewentualne spotkanie i zwrot zatrzymanych przesyłek uzależniał od zapłaty należności za wystawione przez niego faktury dla (...), które – według niego - w 2014 roku opiewały na łączną kwotę 995.101,58 zł.

Po wyjaśnieniu i sprawdzeniu przez S. A. (1) z D. Księgowości sald wzajemnych rozliczeń firm, okazało się, że zobowiązania (...) w stosunku do J. B. (1) zostały w większej części uregulowane, przy czym znaczna część tej kwoty została potrącona na zajęcia komornicze. Ostateczna kwota do zapłaty na rzecz N. wynosiła 30.000 zł, która została przelana na konto wskazane przez J. B. (1) w dniach 14-16 kwietnia 2014 roku. W odpowiedzi na ten przelew J. B. (1) w sms–ie do S. A. (1) stwierdził, że to żart i nie będzie brał udziału w odzyskiwaniu przesyłek, gdyż nie ma pieniędzy. Ponadto napisał, że jak każdy dostanie to co powinien, to przesyłki się znajdą. Ponownie zażądał zapłaty od (...) za faktury twierdząc, że wówczas sprawa się zakończy.

W okresie od 12 kwietnia 2014 roku do 20 maja 2014 roku (...) posiadał zobowiązania wobec N. na kwotę 12.648,76 zł.

Dowód:

- wydruki treści sms J. B. – k. 85-94;

- faktury wystawione w 2014 roku przez N. dla (...) – k. 3954-3978;

- korespondencja mail pomiędzy J. B. a (...) w sprawie różnic w wysokości faktur – k. 3967-3976;

- zeznania świadka M. T. (1) – k. 4112, 4438;

- zeznania świadka T. Ż. – k. 4062-4063

- zeznania świadka S. A. (1) – k. 4111, 4437-4437v;

- zeznania świadka M. G. (2) – k. 4164-4166 oraz zeznania składane przed Sądem Rejonowym Kraków – Podgórze w Krakowie z dnia 18.18.2016r. w sprawie sygn. akt II Ko 3406/16.

W dniu 14 kwietnia 2014 roku około godziny 8.00 J. P. przyjechał do Ś. na ulicę (...) do oddziału N., który był zamknięty. Przez szybę zauważył leżące na półkach i w skrzynkach przesyłki pocztowe, stwierdzając jednocześnie brak worków z przesyłkami, które zostały stamtąd zabrane i następnie ukryte przez oskarżonego w okresie pomiędzy 12 a 14 kwietnia 2014 roku. Około południa J. P. skontaktował się z J. B. (1) celem odebrania od niego kluczy od oddziału, jednak oskarżony odmówił ich wydania i zażądał spotkania. W godzinach 19.00 – 20.00 J. P. spotkał się z J. B. (1) w oddziale N. na ulicy (...) w Ś.. Zauważył wówczas brak również przesyłek paczkomatowych, o czym poinformował oskarżonego. J. B. (1) zapewnił go, że następnego dnia dostarczy przesyłki i przekaże mu klucze do lokalu.

W dniu 15 kwietnia 2014 roku spotkali się ponownie na parkingu restauracji (...), gdzie doszło do przekazania kluczy i rozliczenia przez oskarżonego sprzętów biurowych i mebli stanowiących wyposażenie oddziału. Oskarżony nie przekazał jednak J. P. żadnych przesyłek.

W dniu 16 kwietnia 2014 roku została przeprowadzona inwentaryzacja stanu ilości przesyłek przyjętych do oddziału w Ś., podczas której stwierdzono brak przesyłek w postaci pism, odpisów orzeczeń, wezwań kierowanych przez sądy, prokuratury, komorników, banki, instytucje publiczne, operatorów telekomunikacyjnych do uczestników prowadzonych postępowań i odbiorców usług. Brakowało również 150 sztuk przesyłek paczkomatowych. J. P. skontaktował się telefonicznie z J. B. (1), informując go o wynikach inwentaryzacji. Na pytanie o brakujące przesyłki, J. B. (1) unikał odpowiedzi, twierdząc, że (...) nie zapłacił mu tyle ile chciał. W odpowiedzi na sms-a wysłanego przez jednego z pracowników (...) oskarżony stwierdził, że ma przesyłki, ale ich nie odda.

Dowód:

- zeznania świadka J. P. – k. 812-813, 4092, 4254-4255, 4500-4500v.

W dniu 20 maja 2014 roku oskarżony zwrócił zabrane uprzednio przesyłki do oddziału N. w Ś. przy ul. (...). Po godzinie 8.00 wysłał sms-a do D. B. (1) o treści: „D. są przesyłki odbierz”. Następnie w rozmowie telefonicznej z D. B. (1) oraz informując KPP w Ś. oskarżony twierdził, że „odzyskał” przesyłki tzn. odnalazł je na terenie nieczynnej stacji kolejowej przy ulicy (...) w Ś., a informację o miejscu pozostawienia przesyłek miał otrzymał sms–em od nieznanej osoby. Oskarżony kolejno przywoził przesyłki na ul. (...) do oddziału N., w sumie przywiózł tam 27.802 przesyłek.

Po inwentaryzacji przesyłek zwróconych przez oskarżonego, dokonanej przez przedstawicieli (...), nie stwierdzono zaginięcia żadnej przesyłki z zatrzymanych przez oskarżonego.

Dowód:

- zeznania świadka D. B. (1) – k. 107, 111-112, 857-858, 1599-1603, , (...), 4180, 4497v-4498v.

- protokół zatrzymania rzeczy – k. 861-1283;

- materiał poglądowy do protokołu zatrzymania rzeczy – k. 1560-1572;

- pisma informujące o niedoręczonych przesyłkach – k. 1540, 1860, 1547-1552, 1661-1665, 1898, 1930-1932, 1992, 2629-2630, 3821-3822, 1666-1769, 1782-1742, 1862, 1864, 1866, 1868, 1870-1875, 1878-1881, 1884, 1886, 1897, 1984, 1899, 1900-1919, 2203, 1921-1929, 1933-1936, 1938-1939, 1941-1945, 2168-2172, 1947-1959, 1952-1956, 1961-1969, 2626-2628, 2575-2576, 3673-3674, 1986-1990, 1993-1997, 20012012, 2015, 2018, 2020, 2022, 2025-2035, 3685, 2037-2038, 2040, 2042, 2074-2129, 2135-2139, 2494-2497, 2141-2147, 2149-2167, 3676-3678, 3819-3820, 2172-2202, 2204-2205, 2207, 2209-2215, 2217-2221, 2223, 2226-2240, 2243-2289, 2295-2301, 2669-2759, 2305-2310, 2313-2360, 2366-2372, 2374, 2376, 2378, 2382-2383, 2389-2403, 2405-2409, 2411, 2414, 2417, 2419-2420, 2422, 2424, 2426-2464, 2466-2483, 3750, 2487-2493, 2498-2536, 4008-4009, 2541-2548, 25542558, 2876-2878, 2560-252576, 2662-2665, 2580-2586, 2588-2589, 2591-2636, 2862, 2882, 2647-2650, 2653-2660, 2667, 2761, 2768-2775, 2778, 2780-2861, 2864, 2868-2874, 2884-2886, 2888-2891, 2897-2900, 2902, 2904, 2906, 2911-2930, 2932, 3934-2936, 2938-2939, 2943-2944, 2971-2976, 2980-2981, 3070-3655, 3659, 3670-3672, 3692-3694, 3680-3683, 3687-3688, 3690, 3695-3741, 3744, 3746-3747, 3771, 3773-3794, 3796-3797, 3807-3808, 3824-3835, 3837, 3859-3860, 3891,

- wykaz przesyłek – k. 118-158,

- płyta z wykazem przesyłek zaginionych – k. 165;

- kserokopie książek nadawczych – k. 166-201, 462-783,

- protokół eksperymentu procesowego – k. 797-798;

Na dzień 09 września 2014 roku na koncie płatnika (...) Sp. z o.o. figurowała zaległość na: ubezpieczenie społeczne w łącznej kwocie 360.065,04 zł, ubezpieczenia zdrowotne w łącznej kwocie 124.525,53 zł, Fundusz Pracy i Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych w łącznej kwocie 20.423,32 zł.

Spółka (...) posiadała także zaległości podatkowe z tytułu podatku VAT, PIT i (...) za okres 2013 – 2014 w łącznej kwocie 552.725,20 zł.

Dowód:

- informacja (...) Oddział w W. o stanie zatrudnienia i zadłużenia N. – k. 3979-3983;

- informacja Naczelnika (...) w Ś. o zaległościach podatkowych N. – k. 3984,

- deklaracje podatkowe N. – k. 3985-3990,

- tytuły wykonawcze US w Ś. wobec N. – k. 3991-4006.

W toku postępowania nie ustalono właściciela ani użytkownika numeru (...) w systemie pre-paid.

Dowód:

- informacja i wykaz połaczeń – k. 4129-4134,

- notatka urzędowa – k. 4224

Oskarżony J. B. (1) nie jest osobą chorą psychicznie w znaczeniu psychozy. Nie jest upośledzony umysłowo. Nie ujawnia innych zakłóceń czynności psychicznych o charakterze psychotycznym. W chwili popełnienia zarzucanego mu czynu miał zachowaną zdolność rozpoznania jego znaczenia i pokierowania swoim postępowaniem. W przedmiotowej sprawie nie zachodzą warunki art. 31§1 kk ani art. 31§2 kk. Może odpowiadać przed Sądem, składać wyjaśnienia, uczestniczyć w toczącym się postępowaniu karnym i prowadzić obronę w sposób samodzielny i rozsądny.

Dowód:

- opinia psychologiczna – k. 4382-4383.

Oskarżony ma 43 lata, żonaty, ojciec dwójki dzieci, ma wykształcenie średnie techniczne, z zawodu technik ruchu kolejowego, obecnie bezrobotny, w miejscu aktualnego zamieszkania posiada przeciętna opinię, nie był dotychczas karany sądownie.

Dowód:

- dane osobo - poznawcze oskarżonego – k. 4280, 4390-4390v

- dane o karalności – k. 3656, 4567,

- wywiad środowiskowy – k. 4580-4581

J. B. (1) nie przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu. Wyjaśniał, że z dniem 30 marca 2014 roku wypowiedział natychmiastowo umowę o współpracy firmie (...) drogą mailową, nie był wstanie prowadzić działalności i zabezpieczać przesyłek pocztowych, a firma (...) nie była w stanie odebrać tych przesyłek. Na telefoniczną prośbę D. B. miał zapewnić obsługę przesyłek do czasu, aż firma (...) odbierze te przesyłki i będzie obsługiwać oddziały. Zastrzegł jednak, że nie będzie to trwało dłużej niż 10 dni, gdyż nie miał środków finansowych na wypłaty dla pracowników, ponieważ (...) nie płacił za obsługę. Zdaniem oskarżonego po wypowiedzeniu umowy odpowiedzialność za przesyłki powinien ponosić (...), w wypowiedzeniu umowy nie określił sposobu przekazania przesyłek z oddziałów. D. B. poinformował go o obowiązywaniu 3-miesięcznego okres wypowiedzenia, obiecał też jak najszybciej zabrać oddziały i przekazać je innemu agentowi, czego nie uczynił. Pracownicy naciskali oskarżonego na wypłatę zaległego wynagrodzenia. W korespondencji sms z prezesem (...) S. A. ustalił, że jeśli dostanie przelew za usługę i zapłaci pracownikom, to przesyłki się odnajdą. W B. pracownicy buntowali się, bo od miesiąca nie dostawali wynagrodzenia. Przed Ś. Wielkanocnymi w 2014 roku w czasie zebrania z pracownikami poinformował ich, że (...) nie przekazał pieniędzy na wynagrodzenia, pracownicy zaczęli sie zwalniać. Oskarżony podał, że zaginięcie przesyłek stwierdził między 11 a 14 kwietnia 2014 roku. Dzwonił do D. B. z pytaniem o przesyłki, czy zostały zabrane z B., uzyskał informację, że nie było takiej dyspozycji. Oskarżony zaprzeczył, aby wywiózł przesyłki z oddziału w B., O. czy Ś.. Prosił o pomoc P. T. w przewiezieniu sprzętu i innych rzeczy z O. i B. do Ś., nie było tam przesyłek pocztowych. Część rzeczy trzymał w mieszkaniu u M. G., ale nie było tam przesyłek pocztowych. Pracownicy nie sygnalizowali mu o zaginięciu przesyłek pocztowych. Około 10 kwietnia poinformował pracowników o zakończeniu współpracy z firma (...) i tego też dnia zorientował się, że w oddziale w Ś. zaginęły przesyłki. Nie pytał żadnego z pracowników, gdzie są przesyłki, bo dostał sms, że przesyłki zostaną zwrócone tylko wtedy, kiedy zostanie wypłacone wynagrodzenie pracownikom w Ś. (k. 1583-1589).

Składając kolejne wyjaśnienia oskarżony twierdził, że D. B. zaproponował mu pokrycie przez (...) zobowiązań N. wobec pracowników punktów obsługi klienta, ZUS, US, bez wypłacenia pieniędzy za faktury. Nie pamięta czy propozycja ta padła po kradzieży czy też przed kradzieżą przesyłek. Kwota w wysokości miliona złotych wynikała z wykonanych przez jego firmę usług w 2014 roku oraz za okres wcześniejszy, m.in. za wykonane usługi doręczenia korespondencji, prowizje za doręczenia, zarządzanie obsługą gmin, obsługę paczkomatów, należne ryczałty. Przyznane ryczałty przez (...) były za niskie i nie pokrywały kosztów obsługi sadów i prokuratur. Zdarzało się, że oskarżony prosił, aby kwoty należne z przekazów pocztowych potrącane były z jego prowizji. W styczniu 2014 roku S. A. obiecał, że wszystkie koszty, które ponieśli agenci, zostaną zapłacone. Pod koniec marca 2014 roku wysłał maila do S. A., D. B. i p. K., że firma (...) nie jest gotowa do obsługi takiego klienta jak prokuratura i sąd i że w trybie natychmiastowym wypowiada umowę. Nie miał możliwości realizacji usług pocztowych, ponieważ nie miał pieniędzy na wypłatę wynagrodzeń i opłacanie lokali (k. 1847-1851).

W czasie kolejnego przesłuchania oskarżony nie przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu i odmówił składania wyjaśnień (k. 3026-3027).

Wyjaśniając ponownie wskazał na zastrzeżenia co do realizacji umowy agencyjnej, niższe stawki ryczałtu, chaos w (...), brak możliwości obsługi przetargu, błędne procedury, niewypłacanie prowizji za przesyłki awizowane. Stwierdził, że (...) nie kwestionowała przedstawionych przez niego wyliczeń, zakwestionowano natomiast ryczałt za obsługę. Oskarżony zaprzeczył, by domagał się kwoty 1.000.000 zł w zamian za oddanie przesyłek, prosił tylko o zapłatę faktur wystawionych za wykonane usługi i za ryczałt, który miał pokryć straty przy obsłudze Ministerstwa Sprawiedliwości (k. 4116-4124, 4258-4259).

Na rozprawie przed Sądem w dniu 01 kwietnia 2016 roku oskarżony nie przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu, odmówił składania wyjaśnień, podtrzymał te dotychczas złożone (k- 4390-4390v).

Podczas składania kolejnych wyjaśnień na rozprawie podał, że nigdy nie ukrywał i nie doprowadził do tego, że przesyłki były ukrywane. Opisał przebieg współpracy z firmą (...) oraz realizację doręczenia przesyłek pocztowych po wygranym przetargu, funkcjonowanie poszczególnych oddziałów N., okoliczności likwidacji oddziału w B., sposób dokonywania płatności przez (...) oraz okoliczności wypowiedzenia umowy agencyjnej (k. 4570-4572v, 4586-4587).

Sąd zważył:

Oceniając materiał dowodowy zgromadzony w sprawie uznać należy, że zarówno sprawstwo jak i wina oskarżonego w odniesieniu do zarzucanego mu czynu nie budzą wątpliwości.

Dokonując ustaleń stanu faktycznego Sąd oparł się w głównej mierze na dowodowych źródłach osobowych, w szczególności na zeznaniach świadków: D. B. (1), S. A. (1), M. T. (1), J. P., P. T. (1), E. C., A. W., M. G. (1), B. H., M. K., M. B. (1), M. G. (2) i T. Ż., a także częściowo na wyjaśnieniach oskarżonego. Podstawę ustaleń stanowiły także niekwestionowane dowody z dokumentów w postaci: umowy agencyjnej zawartej przez (...) z oskarżonym wraz z aneksami i załącznikami, korespondencji mailowej pomiędzy oskarżonym a M. T. (1), korespondencji mailowej pomiędzy oskarżonym a D. B. (1), wydruków treści sms J. B. (1), faktur wystawionych w 2014 roku przez N. dla (...), korespondencji mailowej pomiędzy J. B. a (...) w sprawie różnic w wysokości faktur, wydruków zapisów (...) samochodu J. B., protokołu zatrzymania rzeczy, materiału poglądowego do protokołu zatrzymania rzeczy, wykazu przesyłek zaginionych, pism informujących o niedoręczonych przesyłkach, protokołu eksperymentu procesowego, informacji (...) Oddział w W. o stanie zatrudnienia i zadłużenia N. oraz informacji Naczelnika (...) w Ś. o zaległościach podatkowych N..

Sąd dał wiarę w/w dowodom, gdyż wzajemnie ze sobą korespondują, uzupełniając się i potwierdzając. Przedstawiają dane okoliczności w sposób jasny, precyzyjny i szczegółowy. Nadto osoby je sporządzające lub uczestniczące w czynnościach z nimi związanych w pełni zasługują na wiarygodność, wobec czego brak jest jakichkolwiek zasadnych podstaw lub okoliczności, które wskazywałyby na niewiarygodność dowodów wykorzystanych przez Sąd.

Jako w pełni wiarygodne Sąd uznał zeznania świadków E. C., A. W., B. H. i M. K., którzy potwierdzili fakt współpracy z oskarżonym w ramach umowy zlecenia, jak również opisali okoliczności rozwiązania z nimi tej umowy i ponownego zatrudnienia u nowego pracodawcy.

Nie było również podstaw aby odmówić wiarygodności relacji M. B. (1), z zeznań którego wynika, że w 2008 roku wynajął J. B. (1) część pomieszczeń mieszczących się w budynku przy ulicy (...). w Ś..

Sąd ocenił zeznania w/w osób jako spójne, logiczne i konsekwentne.

Analogiczną ocenę Sąd przyznał zeznaniom S. A. (1), M. T. (1), T. Ż. i D. B. (1). Świadkowie ci de fakto ujawnili przestępcze zachowanie oskarżonego, jak również podali takie okoliczności faktyczne i elementy zachowania oskarżonego, które z jednej strony wskazywały na jego sprawstwo, z drugiej natomiast czyniły niewiarygodnymi podawane przez niego fakty mające wykazać niepopełnienie przedmiotowego przestępstwa.

S. A. (1) opisał okoliczności współpracy z oskarżonym, sposób rozliczeń pomiędzy firmami z uwzględnieniem zobowiązań finansowych jakie (...) w tamtym okresie posiadała wobec N., jak również przebieg konwersacji sms z oskarżonym po ujawnieniu braku przesyłek, a którą szczegółowo odzwierciedla dołączony przez świadka wydruk.

Z zeznań M. T. (1) wynika, że na polecenie (...) przeprowadził postępowanie wyjaśniające w sprawie zaginięcia przesyłek, a które nie doprowadziło do ustalenia sprawcy. Świadek potwierdził również, że po ujawnieniu braku przesyłek pocztowych próbował telefonicznie skontaktować się z oskarżonym, jednak bez żadnego rezultatu.

T. Ż. opisał okoliczności weryfikacji roszczeń finansowych oskarżonego oraz potwierdził spory co do wysokości kwot do zapłaty na rzecz N. wynikające z nadmiernych żądań oskarżonego w tym zakresie i błędnych wyliczeń.

Z relacji D. B. (1) wynika, że jako kierownik operacyjny regionu i bezpośredni przełożony oskarżonego prowadził z nim rozmowy w celu odzyskania przesyłek, a których jasno wynikało, że wypłata należnych mu kwot, jak i wynagrodzeń dla pracowników przyczyni się do odzyskania przesyłek, które to zdaniem oskarżonego przetrzymali pracownicy jako zabezpieczenie na poczet wypłat. Świadek opisał ponadto okoliczności spotkania z pracownikami oddziału w B., problemy dotyczące funkcjonowania oddziału zgłaszane przez oskarżonego oraz okoliczności odnalezienia przesyłek pocztowych na ul. (...) w Ś..

W ocenie Sądu zeznania w/w świadków są w pełni wiarygodne i pozwoliły na poczynienie, w zespół z innymi dowodami w tym z dowodami z dokumentów, ustaleń stanu faktycznego. Nie zawierają bowiem jakichkolwiek sprzeczności je dyskredytujących czy też czyniących niewiarygodnymi lub nieprzydatnymi. Relacje tych świadków są jasne, precyzyjne, spójne na temat zdarzeń im wiadomych, jak również wzajemnie się potwierdzają i uzupełniają. Ponadto powyższe dowody osobowe korespondują z pozostałymi dowodami uznanymi przez Sąd za wiarygodne i wykorzystanymi w sprawie. Brak jest też podstaw do uznania, by osoby te celowo zeznawały na niekorzyść oskarżonego bezpodstawnie go obciążając.

W sprawie zeznania złożyła M. G. (2), która opisała sposób obiegu faktur wystawionych przez N. dla (...) oraz wskazała kwotę należną do zapłaty dla N. w okresie od 12 kwietnia 2014 roku do 20 maja 2014 roku. Nie sposób tychże zeznań zakwestionować.

J. P. opisał natomiast okoliczności przejęcia oddziału N. w Ś., spotkania z oskarżonym po przejęciu oddziału, jak również potwierdził fakt przeprowadzenia inwentaryzacji stanu przesyłek znajdujących się w przejętym oddziale.

Zeznania złożone przez w/w świadków są logiczne, wewnętrznie spójne, a nadto znajdują pełne potwierdzenie w zgromadzonym w sprawie materiale dowodowym.

Sąd pominął zeznania świadków: M. R., M. M., gdyż relacje tych świadków nie były tak doniosłe i nie przyczyniły się do rozstrzygnięcia sprawy. Z tożsamych powodów zostały pominięte, przy ustalaniu stanu faktycznego sprawy, zeznania świadków wskazanych w pkt 1-46 aktu oskarżenia (k. 9-11).

Sąd nie mógł ustosunkować się do zeznań złożonych przez Z. B., M. B. (2) i A. Ł., bowiem świadkowie ci, jako osoby najbliższe dla oskarżonego, skorzystały z przysługującego im prawa do odmowy składania zeznań.

Przechodząc do oceny wyjaśnień oskarżonego wskazać należy, że zarówno w postępowaniu przygotowawczym jak i na rozprawie przed Sądem oskarżony złożył obszerne wyjaśnienia, w których zakwestionował swoje sprawstwo w przedmiocie zarzucanego mu czynu, jednakże przeważająca część złożonych przez niego wyjaśnień nie dotyczy meritum sprawy. Oskarżony przedstawił w nich bowiem okoliczności swojej rzekomo dobrej jakości świadczonych usług, sposobu rozliczeń pomiędzy spółkami, obiegu faktur, oceny działalności (...), zastrzeżeń do tej działalności i kierownictwa spółki, itp., a powyższe wyjaśnienia nie są istotne dla ustalenia sprawstwa i winy oskarżonego w przedmiocie zarzucanego mu czynu. Zdaniem Sądu mają za zadanie tylko i wyłącznie przedstawienie firmy (...) w jak najniekorzystniejszym świetle, a oskarżonego jako osobę pokrzywdzoną działaniami tejże spółki, co jednak nie przekonuje Sadu co do zgodności z rzeczywistym przebiegiem wydarzeń.

Oskarżony potwierdził fakt zawarcia z (...) umowy agencyjnej oraz jej wypowiedzenia, opisał jak wyglądało świadczenie usług dla (...) po wygraniu przetargu na obsługę sądów i prokuratur, jakie problemy zgłaszał w związku z funkcjonowaniem oddziałów oraz jaka panowała wówczas atmosfera wśród pracowników i w tym zakresie jego wyjaśnienia Sąd uznał za wiarygodne.

Natomiast waloru tego Sąd nie przyznał tej części wyjaśnień, w których oskarżony zaprzecza swojemu sprawstwu, jego twierdzeniom wyrażającym subiektywną ocenę działalności spółki (...), na którą próbuje przerzucić odpowiedzialność za zaginięcie przesyłek, dotyczącą rzekomych zaległości spółki (...) na rzecz N. w wysokości około miliona złotych, jak również dokonanej przez niego analizy i polemiki z zeznaniami przesłuchanych w sprawie świadków.

W toku przeprowadzonego w sprawie postępowania nie uzyskano wiarygodnego materiału dowodowego, który potwierdziłby okoliczności podawane przez oskarżonego, a dotyczące ukrycia przesyłek przez pracowników oddziałów czy to w B. czy w Ś.. Przesłuchani na tę okoliczność świadkowie stanowczo zaprzeczyli insynuacjom oskarżonego o ich udziale w tym procederze. Nie ustalono także, by pomiędzy tymi pracownikami zostało zawarte jakikolwiek porozumienie w tym przedmiocie, którego końcowym efektem miało by być podrzucenie przesyłek na teren nieczynnej stacji kolejowej w Ś.. Również przesyłek z B.. Musiałaby być to bardzo dobrze zaplanowana i skoordynowana akcja, w co nie sposób uwierzyć i czego nie potwierdziły ustalenia poczynione w niniejszej sprawie w oparciu o osobowe źródła dowodowe. Natomiast wysłanie kilku sms-ów z numeru telefonu niezarejestrowanego na konkretną osobę w tamtym okresie nie nastręczało żadnych trudności. Więc można z dużą dozą prawdopodobieństwa wskazać, że sms-a na numer telefonu oskarżonego mógł wysłać ktokolwiek, również w uzgodnieniu z oskarżonym.

Biorąc pod uwagę powyższe okoliczności, uznane za wiarygodne zeznania świadków i ewidentną sprzeczność z nimi wyjaśnień oskarżonego oraz ich niewątpliwą sprzeczność z zasadami logiki i doświadczenia życiowego, Sąd odmówił przyznania walory wiarygodności odmiennym od ustalonych w sprawie faktów wyjaśnieniom oskarżonego, uznając jego zaprzeczenia i twierdzenia za realizację przyjętej linii obrony i próbę uniknięcia odpowiedzialności karnej za popełnione przestępstwo. Przecież to właśnie oskarżony zgłaszał roszczenia finansowe do spółki (...), to oskarżony miał nieograniczony dostęp do pomieszczeń lokali oddziałów po oddaniu kluczy przez ich pracowników, nikt inny tylko oskarżony – osobiście lub przez podstawionego pracownika - jeździł do oddziału w B., a następnie składał w wynajętym mieszkaniu rzeczy, w tym worki z przesyłkami, przywiezione z tego oddziału, tylko oskarżony stwierdził – jak podał – już w dniu 10 kwietnia 2014 roku (!) „brak” przesyłek w oddziale w Ś., jednak nie zawiadomił o tym nikogo, to właśnie oskarżony żądał zapłaty miliona złotych od (...) warunkując tym zwrot przesyłek („znajdą się”) i to w końcu oskarżony zgłosił „odnalezienie” przesyłek i dokonał ich przywiezienia do oddziału w Ś..

Powyższe okoliczności i ustalone w sprawie fakty świadczą dobitnie o tym, że J. B. (1) działał w sposób zaplanowany i konsekwentny w popełnieniu zarzucanego mu przestępstwa, a swoim zachowaniem wyczerpał ustawowe znamiona zarzucanego mu czynu.

Przedmiotem ochrony w przypadku art. 276 kpk jest prawo do dysponowania dokumentem. Bezspornym jest, że oskarżony nie miał prawa wyłącznego dysponowania dokumentami wskazanymi w zarzucie aktu oskarżenia. Zabrał przedmiotowe dokumenty i ukrył je, nie informując przy tym osób uprawnionych do dysponowania nimi o miejscu ich przechowywania. Niewątpliwie działanie jego miało charakter umyślny. Co do tego, że przedmioty ukrywane we wskazanym w akcie oskarżenia okresie (12.04.2014r. do 20.05.2014r.) są dokumentami w rozumieniu art. 115§14 kk również nie może być żadnych wątpliwości. Dokumentem jest bowiem każdy przedmiot (...) z którym jest związane określone prawo albo który ze względu na zawartą w nim treść stanowi dowód prawa, stosunku prawnego lub okoliczności mającej znaczenie prawne. Taki charakter mają niewątpliwie pisma, odpisy orzeczeń i wezwań kierowanych przez sądy, prokuratury, komorników, banki, inne instytucje publiczne, operatorów telekomunikacyjnych do uczestników prowadzonych postępowań, odbiorców usług, w ilości 27.802 sztuk, szczegółowo wymienionych w materiałach dowodowych sprawy i dołączonych wykazach, a którymi to dokumentami oskarżony nie miał prawa wyłącznie rozporządzać.

Tak zwane „oszustwo pokradzieżowe” z art. 286§2 kk polega natomiast na żądaniu korzyści majątkowej w zamian za zwrot bezprawnie zabranej rzeczy. Nie wymaga przy tym, aby sprawca stosował jakiekolwiek oszukańcze zabiegi dla uzyskania korzyści. Wystarczy, jeśli jej zażąda. Nie ma też znaczenia, czy sprawca naprawdę zamierza zwrócić rzecz, czy nie. Przestępstwo to jest przestępstwem formalnym, a zatem jest ono dokonane w momencie złożenia żądania. Nie ma znaczenia, czy sprawca uzyskał korzyść majątkową. Stroną podmiotową tego czynu zabronionego jest zamiar bezpośredni, jednak nie jest to przestępstwo kierunkowe ((zob.: Górniok (w:) Górniok i in., t. 2, s. 407; Gałązka (w:) Grześkowiak, Wiak, s. 1302; Kulik (w:) System, t. 9, s. 319; M. Kulik – Komentarz aktualizowany do art. 286 kk, Lex Omega). J. B. (1) żądał od przedstawiciela spółki (...) korzyści majątkowej, w rozumieniu art. 115§4 kk, w niebagatelnej wysokości 1.000.000 złotych uzależniając od spełnienia jego żądania zwrot bezprawnie zabranych rzeczy w postaci dokumentów w ilości 27.802 sztuk, szczegółowo opisanych w zarzucie aktu oskarżenia.

Uzasadnione było również przyjęcie do kwalifikacji prawnej art. 12 kk z uwagi na sposób działania oskarżonego w określonym czasookresie, a więc niewielkie odstępy czasowe poszczególnych czynności oraz działanie oskarżonego w wykonaniu z góry powziętego zamiaru.

Wobec powyższego Sąd w pełni podzieli stanowisko oskarżyciela publicznego co do zasadności zarzutu stawianego oskarżonemu, uznając przyjętą kwalifikację prawną czynu – z jej korektą w punkcie I części dyspozytywnej wyroku - za prawidłową.

Rozważając nad wymiarem kary Sąd miał na uwadze wskazania zawarte w art. 53 kk, limitujące wymiar kary stopniem winy i społecznej szkodliwości czynu oskarżonego oraz celami wychowawczymi i prewencyjnymi, jakie ma zrealizować wymierzona kara. Okolicznością obciążającą oskarżonego w tym przypadku jest sposób popełnienia przestępstwa i jego zachowanie nacechowane wyrachowaniem. Całość okoliczności sprawy nie pozostawia wątpliwości co do tego, że oskarżony działał z pełną premedytacją, zmierzając do uzyskania korzyści majątkowej kosztem spółki (...), chcąc przy pomocy przestępczego działania zaspokoić swoje wyimaginowane żądania finansowe. Motywacja oskarżonego zasługuje więc na potępienie. Oskarżonego obciąża także brak skruchy i krytycyzmu co do swojego czynu. Ustalone w sprawie zachowanie oskarżonego świadczy o braku poszanowania dla cudzych dóbr i praw oraz obowiązującego porządku prawnego. Postawa oskarżonego stawia pod znakiem zapytania zasadność powierzania prowadzenia tego rodzaju działalności osobom nie dającym należytej gwarancji prawidłowego jej wykonywania. Za takim stanowiskiem Sądu przemawiają także wielkości zadłużeń wobec instytucji państwowych, do których doprowadził oskarżony w tak niedługim okresie (3 lat) prowadząc działalność gospodarczą.

Sąd uwzględnił jako okoliczność łagodzącą po stronie oskarżonego fakt niekaralności, a także wynik przeprowadzonego wywiadu środowiskowego, choć jest to postawa i zachowanie, które nie powinno być niczym niezwykłym, a winno cechować każdego.

Mając na uwadze powyższe okoliczności Sąd w punkcie I części dyspozytywnej wyroku wymierzył oskarżonemu karę 2 lat pozbawienia wolności, przychylając się tym samym do stanowiska oskarżyciela publicznego w tym zakresie. Zdaniem Sądu kara w powyższym wymiarze jest adekwatna do stopnia zawinienia oskarżonego, który jest znaczny, i będzie w wystarczającym stopniu dolegliwa, a jednocześnie taki wymiar kary jest wystarczający i konieczny dla osiągnięcia jej celów, przede wszystkim zapobiegawczych i wychowawczych, szczególnie w zakresie zapobieżenia powrotowi oskarżonego na drogę przestępstwa oraz ukształtowania u niego postawy życiowej zgodnej z obowiązującym porządkiem prawnym.

Sąd uznał jednocześnie za możliwe skorzystanie wobec oskarżonego z instytucji warunkowego zawieszenia wykonania orzeczonej kary pozbawienia wolności. Za takim stanowiskiem przemawia możliwość postawienia wobec J. B. (1) pozytywnej prognozy kryminologicznej oraz przekonanie, że oskarżony nie powróci na drogę przestępstwa zwłaszcza, że obecnie nie prowadzi on samodzielnie działalności gospodarczej. W ocenie Sądu warunki osobiste oskarżonego przemawiają za przyjęciem, że groźba zarządzenia wykonania kary pozbawienia wolności w 4-letnim okresie próby oraz dozór kuratora sądowego skutecznie powstrzyma oskarżonego przed podejmowaniem kolejnych zachowań sprzecznych z normami prawnymi (punkt II i III części dyspozytywnej wyroku).

W czasie orzekania przez Sąd, w związku z nowelizacją ustawy Kodeks karny z dniem 01.07.2015r., koniecznym było ustalenie i zastosowanie - zgodnie z treścią art. 4 kk - ustawy względniejszej dla sprawcy. Wskazać należy, iż zarówno brzmienie przepisów art. 276 kk i art. 286§2 kk, jak również art. 12 kk i art. 11§2 i 3 kk i zasady w nim określone nie uległy zmianie. Nie zmieniło się również zagrożenie karą przewidziane w art. 286§2 kk i art. 276 kk. Natomiast zmianie uległy zasady oraz podstawy skorzystania z instytucji warunkowego zawieszenia wykonania kary określone w art. 69 kk i 70 kk. Porównując całokształt powyższych uregulowań obowiązujących w tym zakresie w czasie popełnienia przez oskarżonego przestępstwa oraz w czasie orzekania przez Sąd wskazać należy, iż przepisami względniejszymi dla oskarżonego są przepisy obowiązujące poprzednio (w brzmieniu obowiązującym do dnia 30.06.2015r.), choć przepisy w brzmieniu obowiązującym obecnie tj. na dzień 01.07.2015r. pozwalają na określenie krótszego okresu próby (pod roku do lat 3). Natomiast pozostałe instytucje związane z warunkowym zawieszeniem wykonania kary pozbawienia wolności, w tym w szczególności treść art. 72§1 kk, obligatoryjność orzeczenia obowiązku probacyjnego w niniejszej sprawie, są mniej korzystne dla oskarżonego. Dlatego też Sąd zastosował wobec J. B. (1) w/w przepisy w ich poprzednim brzmieniu, konsekwentnie przyjmując konieczność stosowania wobec tej samego oskarżonego przepisów jednej ustawy karnej.

Na podstawie art. 626§1 kpk w zw. z art. 627 kpk Sąd orzekł o kosztach sądowych, zasądzając je w całości od J. B. (1) na rzecz Skarbu Państwa, jednocześnie wymierzając oskarżonemu opłatę na podstawie art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy z 23.06.1973 r. o opłatach w sprawach karnych uznając, że uiszczenie powyższych kosztów i opłaty przez oskarżonego nie będzie dla niego stanowiło zbytniej dolegliwości.