Portal Orzeczeń Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Świdnicy

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 8 czerwca 2016 roku

Sąd Rejonowy w Świdnicy w II Wydziale Karnym w składzie

Przewodniczący SSR Katarzyna Jamrozy - Szponik

Protokolant Iwona Połczyńska

po rozpoznaniu dnia 8 czerwca 2016 roku sprawy

Z. Ł.

syna T. i J. z domu C.

urodzonego (...) w Ż.,

oskarżonego o to, że:

I.  w dniu 21 lutego 2014 r z Terenu O. D. J. w woj. (...), działając wspólnie i w porozumieniu z inną ustaloną w sprawie osobą dokonał zaboru w celu przywłaszczenia 28 sztuk metalowych słupków ogrodzeniowych, powodując straty ogólnej wartości 800 zł na szkodę (...) Związku (...) (...) (...) w J. reprezentowanego przez R. G.,

tj. o czyn z art. 278 § 1 kk;

II.  w okresie od września 2011r do października 2013r w J. w woj. (...), uporczywie uchylał się od wykonania ciążącego na nim z mocy ustawy i wyroku Sądu Okręgowego w Świdnicy Wydział I Cywilny sygn. akt IC 2775/08 z dnia 28.04.2009r obowiązku opieki poprzez niełożenie na utrzymanie synów M. i R. Ł., czym naraził ich na niemożność zaspokojenia podstawowych potrzeb życiowych, przy czym działał w warunkach powrotu do przestępstwa będąc uprzednio skazany wyrokiem Sądu Rejonowego w Świdnicy z dnia 16.10.2007r sygn. akt IIK 681/07 za przestępstwo z art. 207 § 1 kk i in. na karę 10 miesięcy pozbawienia wolności, którą odbywał w okresie od 21.09.2008 r do 19 maja 2009 oraz wyrokiem Sądu Rejonowego w Świdnicy z dnia 21.05.2009r o sygn. akt IIK 67/09 za przestępstwo z art. 207 § 1 kk na karę 1 roku pozbawienia wolności, którą odbywał w okresie od 17.08.2010r do 17.08.2011 r.,

tj. o czyn z art. 209 § 1 kk w zw. z art. 64 § 1 kk;

III.  w okresie od 14 marca 2014 r do 30 marca 2015r w J. w woj. (...), uporczywie uchylał się od wykonania ciążącego na nim z mocy ustawy i wyroku Sądu Okręgowego w Świdnicy Wydział I Cywilny sygn. akt IC 2775/08 z dnia 28.04.2009r obowiązku opieki poprzez niełożenie na utrzymanie synów M. i R. Ł., czym naraził ich na niemożność zaspokojenia podstawowych potrzeb życiowych, przy czym działał w warunkach powrotu do przestępstwa będąc uprzednio skazany wyrokiem Sądu Rejonowego w Świdnicy z dnia 16.10.2007r sygn. akt IIK 681/07 za przestępstwo z art. 207 § 1 kk i in. na karę 10 miesięcy pozbawienia wolności, którą odbywał w okresie od 21.09.2008 r do 19 maja 2009 oraz wyrokiem Sądu Rejonowego w Świdnicy z dnia 21.05.2009r o sygn. akt IIK 67/09 za przestępstwo z art. 207 § 1 kk na karę 1 roku pozbawienia wolności, którą odbywał w okresie od 17.08.2010r do 17.08.2011 r.,

tj. o czyn z art. 209 § 1 kk w zw. z art. 64 § 1 kk;

I.  oskarżonego Z. Ł. uznaje za winnego popełnienia czynu opisanego w pkt I części wstępnej wyroku, tj. występku z art. 278 § 1 kk i za to na podstawie powołanego przepisu wymierza mu karę 4 (czterech) miesięcy pozbawienia wolności;

II.  oskarżonego Z. Ł. uznaje za winnego popełnienia czynów opisanych w pkt II i III części wstępnej wyroku, przy przyjęciu, iż zostały one popełnione w warunkach ciągu przestępstw, a także, iż oskarżony dopuścił się tych czynów, będąc uprzednio skazany wyrokiem Sądu Rejonowego w Świdnicy z dnia 16.10.2007 r. sygn. akt IIK 681/07 za przestępstwo z art. 207 § 1 kk i 157 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk na karę 10 miesięcy pozbawienia wolności, która to kara została objęta wyrokiem łącznym Sądu Rejonowego w Świdnicy z dnia 17 marca 2009 roku sygn. akt II K 32/09, w którym wymierzono oskarżonemu karę łączną roku pozbawienia wolności, którą odbywał w okresie od 21.09.2008 r. do 19 maja 2009 r. oraz od dnia 14.04.2010 roku do dnia 17.08.2010 roku, tj. występków z art. 209 § 1 kk w zw. z art. 64 § 1 kk i za to na podstawie art. 209 § 1 kk, przy zastosowaniu art. 91 § 1 kk wymierza mu karę 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności;

III.  na podstawie art. 85 § 1 kk i art. 86 § 1 kk łączy wymierzone oskarżonemu w pkt od I do II wyroku kary pozbawienia wolności i orzeka wobec niego karę łączną 8 (ośmiu) miesięcy pozbawienia wolności;

IV.  na podstawie art. 46 § 1 kk zobowiązuje oskarżonego do częściowego naprawienia szkody wyrządzonej przestępstwem poprzez zapłatę na rzecz pokrzywdzonego (...) Związku (...) w J. kwoty 400 zł (czterystu złotych);

V.  na podstawie art. 624 § 1 kpk zwalnia oskarżonego od ponoszenia kosztów sądowych w całości.

UZASADNIENIE

na podstawie art. 424§3 kpk w zakresie podstawy prawnej oraz orzeczonej kary

W świetle materiału dowodowego zgromadzonego w sprawie nie można mieć wątpliwości, iż oskarżony zabierając w celu przywłaszczenia metalowe słupki ogrodzeniowowe dopuścił się występku z art. 278 § 1 kk.

Z kolei uporczywie uchylając się od wykonania ciążącego na nim z mocy ustawy i wyroku obowiązku opieki poprzez niełożenie na utrzymanie synów M. i R. Ł., narażając ich na niemożność zaspokojenia podstawowych potrzeb życiowych wyczerpał każdorazowo – po raz pierwszy w okresie od września 2011r. do października 2013r., po raz drugi od 14 marca 2014r. do 30 marca 2015r. - znamiona występku z art. 209 § 1 kk.

Ponadto w kwalifikacji prawnej należało uwzględnić art. 64 § 1 kk, albowiem Z. Ł. dopuścił się występków z art. 209 § 1 kk w warunkach recydywy, będąc uprzednio skazany wyrokiem Sądu Rejonowego w Świdnicy z dnia 16.10.2007 r. sygn. akt IIK 681/07 za przestępstwo z art. 207 § 1 kk i 157 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk na karę 10 miesięcy pozbawienia wolności, która to kara została objęta wyrokiem łącznym Sądu Rejonowego w Świdnicy z dnia 17 marca 2009 roku sygn. akt II K 32/09, w którym wymierzono oskarżonemu karę łączną roku pozbawienia wolności, którą odbywał w okresie od 21.09.2008 r. do 19 maja 2009 r. oraz od dnia 14.04.2010 roku do dnia 17.08.2010 roku. Nie budzi wątpliwości Sądu, iż przestępstwa z art. 207 § 1 kk oraz z art. 209 § 1 kk jako należące do tego samego rodzaju przestępstw, tj. przeciwko rodzinie, są przestępstwami podobnymi.

Ponadto oba czyny z art. 209 § 1 kk w zw. z art. 64 §1 kk zostały popełnione w ramach ciągu przestępstw z art. 91 § 1 kk, tj. w krótkich odstępach czasu, z wykorzystaniem takiej samej sposobności.

Przy wymiarze kary Sąd kierował się dyrektywami opisanymi w przepisie art. 53 § 1 i 2 kk i wziął w szczególności pod uwagę zarówno obiektywne elementy społecznej szkodliwości, takie jak: rodzaj i rozmiar ujemnych następstw popełnionych przestępstwa. Kara została orzeczona zgodnie z wnioskiem złożonym przez oskarżonego w trybie art. 335 § 1 kpk.

Jako okoliczność obciążającą Sąd uznał uprzednią karalność oskarżonego, a nadto działanie w warunkach powrotu do przestępstwa określone w art. 64 § 1 kk i postawę oskarżonego, dla którego popełnianie przestępstw jest akceptowanym przez niego sposobem uzyskiwania pieniędzy na codziennie utrzymanie.

Okolicznością łagodzącą było zachowanie oskarżonego w trakcie postępowania, który nie kwestionował swojego sprawstwa, w pełni przyznając się do zarzucanych mu czynów, nie utrudniając czynności procesowych.

Nawiązując do społecznej szkodliwości czynów, których dopuścił się Z. Ł. Sąd wziął pod uwagę oczywiście rodzaj i charakter naruszonych dóbr i doszedł do wniosku, że szkodliwość społeczna jego czynów należało by ocenić jako średni.

Z tych też to wszystkich względów za pierwszy czyn wymierzono mu karę 4 miesięcy pozbawienia wolności, za drugi, przy zastosowaniu art. 91 § 1 kk karę 6 miesięcy pozbawienia wolności oraz karę łączną 8 miesięcy pozbawienia wolności.

Wymierzając karę łączną (za podstawę błędnie wskazano treść art. 85 § 1 kk i art. 86 §1 kk, zamiast art. 91 §2 kk) Sąd miał na względzie także zapobiegawcze i wychowawcze cele, które ma ona osiągnąć wobec Z. Ł.. W tym zakresie sens zapobiegawczego oddziaływania kary sprowadza się do wyeliminowania u oskarżonego ponownego wejścia na drogę przestępstwa, po odbyciu kary. Natomiast wychowawcze cele kary realizowane są przez kształtowanie postawy sprawcy, do której istoty należy krytyczny stosunek do własnego czynu oraz do przestępstwa w ogóle.

Jednocześnie za takim wymiarem kary przemawiała potrzeba w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa. Chodzi o to, aby wymierzona kara za przedmiotowe przestępstwa oraz kara łączna oddziaływała nie tylko na samego oskarżonego, ale także na innych potencjalnych sprawców przestępstw, co do których wymierzanie kar powinno z jednej strony odstraszać, z drugiej zaś – kształtować postawy społecznie akceptowane. Chodzi o utwierdzenie społeczeństwa w przekonaniu, że każdy poniesie odpowiedzialność w wypadku jego naruszenia.

Uwzględniając zasadę ultima ratio kary pozbawienia wolności, na której opiera się kodeks karny, Sąd uznał, że wobec oskarżonego tylko bezwzględna kara pozbawienia wolności jest współmierna do stopnia winy i społecznej szkodliwości popełnionych przez niego czynów. Kara orzeczona wobec oskarżonego ma stanowić przede wszystkim dla niego wskazówkę na przyszłość o nieopłacalności dokonywania takich zachowań.

Jednocześnie na podstawie art. 46 § 1 kk zobowiązano oskarżonego do częściowego naprawienia szkody wyrządzonej przestępstwem poprzez zapłatę na rzecz pokrzywdzonego (...) Związku (...) w J. kwoty 400 zł,

Z kolei z uwagi na sytuację finansową Z. Ł. na podstawie art. 624 § 1 kpk zwolniono go od ponoszenia kosztów sądowych w całości.