Serwis Internetowy Portal Orzeczeń używa plików cookies. Jeżeli nie wyrażają Państwo zgody, by pliki cookies były zapisywane na dysku należy zmienić ustawienia przeglądarki internetowej. Korzystając dalej z serwisu wyrażają Państwo zgodę na używanie cookies , zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.

I C 1896/18 - wyrok z uzasadnieniem Sąd Rejonowy w Świdnicy z 2019-07-09

Sygn. akt I C 1896/18

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 9 lipca 2019r.

Sąd Rejonowy w Świdnicy I Wydział Cywilny w składzie:

Przewodniczący SSR Maja Snopczyńska

Protokolant Agnieszka Ząbkiewicz

po rozpoznaniu w dniu 9 lipca 2019 r. w Świdnicy

sprawy z powództwa (...) SA w W.

przeciwko B. W.

o zapłatę kwoty 4.986.48 zł

powództwo oddala.

Sygn. akt I C 1896/18

UZASADNIENIE

Strona powodowa (...) S.A. z siedzibą w W. wniosła do Sądu Rejonowego Lublin-Zachód w L.pozew w elektronicznym postępowaniu upominawczym przeciwko pozwanemu B. W. o zapłatę kwoty 4986,48 zł wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie liczonymi od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty, domagając się nadto zasądzenia zwrotu kosztów sądowych.

Uzasadniając swoje żądanie strona powodowa podała, że pojazd marki F. (...) o nr rej. (...) objęty był przez stronę powodową ochroną ubezpieczeniową w zakresie ubezpieczenia obowiązkowego OC posiadaczy pojazdów mechanicznych. Wyrokiem Sądu Rejonowego wJ. z dnia 26 stycznia 2016 roku pozwany został uznany winnym tego, że kierując pojazdem będąc w stanie nietrzeźwości nie zachował należytej ostrożności i zderzył się z jadącym prawidłowo pojazdem marki P., wskutek czego kierujący pojazdem poszkodowanym doznał obrażeń ciała powodujących ciężki uszczerbek na zdrowiu. Podniosła także, że strona powodowa przeprowadziła postępowanie likwidacyjne i uznając swoją odpowiedzialność odszkodowawczą wypłaciła na rzecz J. S. łącznie w trzech transzach odszkodowanie w wysokości 10262,47 zł. Strona powodowa wezwała pozwanego do zapłaty. W dniu 21 marca 2016 roku pozwany dokonał wpłaty na rachunek powódki kwoty w wysokości 5275,99 zł.

Postanowieniem z dnia 10 lipca 2018 roku Sąd Rejonowy Lublin-Zachód w L., sygn. akt (...), przekazał sprawę do Sądu Rejonowego w Ś..

Strona powodowa uzupełniając pozew do potrzeb obecnego trybu postępowania podtrzymała powództwo oraz przedłożyła dowody na poparcie żądania.

W dniu 17 września 2018 roku Sąd Rejonowy w Świdnicy, sygn. akt(...), wydał nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym, zgodnie z żądaniem pozwu.

W sprzeciwie od nakazu zapłaty pozwany wniósł o oddalenie powództwa i zasądzenie na rzecz pozwanego kosztów postępowania sądowego. Uzasadniając swoje stanowisko pozwany zarzucił, że posiada dowody wpłat na żądane przez stronę powodową należności. Zaprzeczył istnieniu dalszych roszczeń finansowych poza spełnionymi.

W odpowiedzi na sprzeciw pozwanego z dnia 23 listopada 2018 roku strona powodowa podtrzymała dotychczasowe stanowisko.

W toku postępowania

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 3 sierpnia 2015 roku w J. doszło do zdarzenia drogowego, w wyniku którego uszkodzeniu uległ pojazd marki P. (...) o nr rej. (...), kierowany przez J. S. – z winy drugiego uczestnika wypadku, pozwanego B. W., kierującego pojazdem marki F. (...) o nr rej. (...) i ubezpieczonego od odpowiedzialności cywilnej w (...) S.A. w W.. Pozwany B. W. w czasie darzenia znajdował się w stanie nietrzeźwości.

Bezsporne, a nadto dowody:

- wydruk szczegółów polisy – k. 26-27,

- akta szkody – k. 74-227.

Za popełnienie umyślnego przestępstwa z art. 177§2 kk w zw. z art. 178§1 kk i art. 178a§1 kk pozwany został prawomocnie skazany wyrokiem Sądu Rejonowego w J. z dnia 26 stycznia 2016 roku, sygn. akt (...).

Dowód:

- kserokopia wyroku Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze z dnia 26 stycznia 2016 roku, sygn. akt (...) – k. 49.

Poszkodowany zgłosił szkodę do strony powodowej (...) S.A. w W., która dokonała na jego rzecz wypłaty odszkodowania w łącznej kwocie 10262,47 zł.

Dowody:

- potwierdzenia wykonania operacji – k. 29-31.

Strona powodowa wielokrotnie wzywała pozwanego do zapłaty, w tym pismem z dnia 11 lutego 2016 roku, powołując się na numer sprawy (...), strona powodowa wezwała pozwanego do zapłaty kwoty 5275,99 zł w terminie 7 dni od otrzymania wezwania, pismem z dnia 9 marca 2016 roku, wskazując na numer sprawy (...), wezwała pozwanego do zapłaty w terminie 3 dni od otrzymania wezwania kwoty 5283,22 zł, pismem z dnia 17 czerwca 2016 roku, wskazując na sprawę numer (...), do zapłaty kwoty 8843,81 zł w terminie 3 dni od otrzymania wezwania i pismem z dnia 3 kwietnia 2017 roku, numer sprawy (...), strona powodowa wezwała pozwanego do zapłaty kwoty 5027,94 zł w terminie 3 dni od otrzymania wezwania. We wszystkich wezwaniach jako podstawę żądania strona powodowa wskazywała okoliczności spowodowania przez pozwanego wypadku z dnia 3 sierpnia 2015 roku.

Dowody:

- wezwanie do zapłaty z dnia 11 lutego 2016 roku – k. 32,

- wezwanie do zapłaty z dnia 3 kwietnia 2017 roku – k. 33,

- wezwanie do zapłaty z dnia 9 marca 2016 roku – k. 50,

- wezwanie do zapłaty z dnia 17 czerwca 2016 roku – k. 51

Pozwany dokonał na rzecz strony powodowej zwrotu wypłaconego z tytułu ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych odszkodowania, tj. w dniu 21 marca 2016 roku, powołując się na numer sprawy wskazany w wezwaniu (...), dokonał przelewu na rzecz strony powodowej kwoty 5283,22 zł, a w dniu 13 lipca 2016 roku, powołując się na numer sprawy (...) – wpłacił kwotę 6000 zł.

Dowody:

- potwierdzenie przyjęcia przelewu do realizacji – k. 47,

- potwierdzenie przyjęcia przelewu do realizacji – k. 48.

W tak ustalonym stanie faktycznym

Sąd zważył:

Powództwo nie zasługiwało na uwzględnienie.

Zgodnie z dyspozycją art. 822§1 i §2 kc przez umowę ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej ubezpieczyciel zobowiązuje się do zapłacenia określonego w umowie odszkodowania za szkody wyrządzone osobom trzecim, względem których odpowiedzialność za szkodę ponosi ubezpieczający albo ubezpieczony. Jeżeli strony nie umówiły się inaczej, umowa ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej obejmuje szkody, o jakich mowa w § 1, będące następstwem przewidzianego w umowie zdarzenia, które miało miejsce w okresie ubezpieczenia.

Nadto art. 43 ust. 4 Ustawy z dnia 22 maja 2003 r. o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych (Dz. U. z 2018 roku, poz. 473 j.t.) stanowi, że Zakładowi ubezpieczeń oraz Ubezpieczeniowemu Funduszowi Gwarancyjnemu, w przypadkach określonych w art. 98 ust. 2 pkt 1, przysługuje prawo dochodzenia od kierującego pojazdem mechanicznym zwrotu wypłaconego z tytułu ubezpieczenia OC posiadaczy pojazdów mechanicznych odszkodowania, jeżeli kierujący wyrządził szkodę umyślnie, w stanie po użyciu alkoholu lub w stanie nietrzeźwości albo po użyciu środków odurzających, substancji psychotropowych lub środków zastępczych w rozumieniu przepisów o przeciwdziałaniu narkomanii.

W obecnym kształcie procesu cywilnego ustawowo podkreślono jego kontradyktoryjny charakter, czego potwierdzeniem są regulacje zawarte w art. 232 kpc i art. 6 kc. Ciężar dowodu spoczywa na stronach postępowania. To one są dysponentem toczącego się procesu i od nich zależy jego wynik. Mają bowiem obowiązek przejawiać aktywność, w celu wykazania wszystkich istotnych okoliczności i faktów, z których wywodzą skutki prawne.

W niniejszej sprawie na stronie powodowej spoczywał obowiązek wykazania zasadności powództwa oraz wysokości dochodzonego roszczenia i w ocenie Sądu strona powodowa nie sprostała temu obowiązkowi.

Strona powodowa wywodziła swoje roszczenie z regresu, czyli roszczenia zwrotnego, do wysokości wypłaconego poszkodowanemu w wypadku z dnia 3 sierpnia 2015 roku odszkodowania.

Pozwany z kolei w sprzeciwie od nakazu zapłaty kwestionował istnienie roszczenia co do zasady i wysokości wskazując, że jeszcze przed wytoczeniem powództwa spłacił zobowiązanie, na dowód czego do sprzeciwu dołączył stosowne dokumenty. I tak dokonując analizy przedłożonych przez pozwanego wezwań do zapłaty, nie uszła uwagi Sądu okoliczność, iż strona powodowa wskazywała w nich dwa różne numery sprawy, a to (...) i (...). Dlatego też zasadnie pozwany dokonując dwóch wpłat na rzecz strony powodowej kwot 5283,22 zł i 6000 zł, wskazywał w tytułach przelewów bankowych te właśnie numery. Przedłożone dokumenty nie budzą wątpliwości co do ich prawdziwości i pozwoliły na negatywną weryfikację żądania pozwu.

Strona powodowa poza twierdzeniami zawartymi w piśmie procesowym z dnia 18 czerwca 2019 roku, że wpłacona kwota 6000 zł dotyczy innego postępowania odszkodowawczego prowadzonego przeciwko pozwanemu, nie wykazała, by faktycznie istniała jakakolwiek inna sprawa, na podstawie której pozwany byłyby zobowiązany zapłacić na jej rzecz wskazaną kwotę. Wobec stanowiska pozwanego, który stanowczo zaprzeczył, aby istniała inna sprawa pomiędzy stronami z której wynikałby obowiązek zapłaty to strona powodowa zgodnie z art. 6 kc powinna wykazać, że kwoty wpłacone przez pozwanego dotyczą innego zdarzenia.

Tym samym uznać należało, że strona powodowa nie wykazał, aby pozwany zobowiązany był do zapłaty dalszych należności ponad już uiszczone,.

Mając powyższe na uwadze na mocy powołanych przepisów powództwo oddalono.

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Mariola Stodulska
Podmiot udostępniający informację: Sąd Rejonowy w Świdnicy
Osoba, która wytworzyła informację:  Maja Snopczyńska
Data wytworzenia informacji: