Serwis Internetowy Portal Orzeczeń używa plików cookies. Jeżeli nie wyrażają Państwo zgody, by pliki cookies były zapisywane na dysku należy zmienić ustawienia przeglądarki internetowej. Korzystając dalej z serwisu wyrażają Państwo zgodę na używanie cookies , zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.

I C 1009/13 - wyrok z uzasadnieniem Sąd Rejonowy w Świdnicy z 2014-04-14

Sygn. akt I C 1009/13

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 14 kwietnia 2014 roku

Sąd Rejonowy w Świdnicy I Wydział Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący SSR Magdalena Piątkowska

Protokolant : Anna Włodarczak

po rozpoznaniu w dniu 8 kwietnia 2014 roku w Świdnicy

na rozprawie

sprawy z powództwa (...) SA w G.

przeciwko E. Z.

o zapłatę

I powództwo oddala;

II nakazuje wypłacić adw. K. N. jako kuratorowi dla nieznanej z miejsca pobytu pozwanej E. Z. – z zaliczki uiszczonej dnia 21.01.2014 r. pod pozycją 243-3000- (...) kwotę 221,40 zł (w tym VAT).

UZASADNIENIE

Strona powodowa (...) SA w G. wniosła pozew przeciwko E. Z. o zapłatę kwoty 1223,82 zł. wraz z kosztami procesu. W uzasadnieniu wskazano, iż dnia 8 listopada 2010 roku strony zawarły umowę o świadczenie usług radia i telewizji oraz internetu na zasadach promocji „ Pakiety K., (...), (...) w (...) , „ (...) Mb+ z C. k. HD ”, (...) Telewizja (...), za co pozwana zobowiązana była do terminowego uiszczania opłat. Z uwagi na fakt, iż powódka nie dokonywała wpłat doprowadzając do zaległości, strona pozwana wypowiedziała umowę i obciążyła powódkę karą umowną.

Wyznaczony dla nieznanej z miejsca pobytu pozwanej kurator wniósł oddalenie powództwa jako bezzasadnego. Wskazał, iż faktury opiewają na przedmiot nie objęty umową, nie sprecyzowano sposobu naliczenia kary umownej.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Dnia 8 listopada 2010 roku strony zawarły umowę abonencką , na mocy której strona pozwana zobowiązała się do świadczenia na rzecz powódki usług: a/radia i telewizji kablowej zgodnie z wybranym przez abonenta pakietem- pakietem programowym analogowym KOMFORT, dostępem do usługi telewizji cyfrowej (...), pakiety programowe telewizji cyfrowej: C. K., K., (...), (...), (...), b/ świadczenia usługi multimedia internet w pakiecie 2Mb i usługą (...). Umowa zawarta została na czas nieokreślony. Jak wskazano w umowie zakres świadczonej usługi, ze wskazaniem elementów składających się na opłatę abonamentową, dane dotyczące jakości usług, zakres obsługi serwisowej, sposób i termin rozwiązania Umowy abonenckiej , zakres odpowiedzialności z tytułu niewykonania lub nienależytego wykonania umowy , wysokość odszkodowania oraz zasady i terminy jego wypłaty, (…) zawarte zostały w Regulaminie Świadczenia Usług Radia i Telewizji (...) /Regulaminie Świadczenia Usługi (...)/Regulaminie Świadczenia Usługi (...). Regulamin promocji przewidywał naliczenie kary umownej za wypowiedzenie umowy przez operatora w razie stwierdzenia zaległości w płatnościach.

Dowód: umowa k. 13-14

regulamin promocji k. 15,16,17,18

Strona powodowa wystawiła faktury na kwoty: 141,81 zł., 236,11 zł. , 214,99 zł., 79,92 zł., oraz notę księgową na kwotę 550,99 zł.

Dowód: faktury i nota k. 22-26

Dnia 8 kwietnia 2011 roku strona powodowa sporządziła pismo o rozwiązaniu umowy z dniem 30 kwietnia 2011 roku oraz wskazaniem kwoty zadłużenia.

Dowód: pismo k. 27

Dnia 24 stycznia 2012 roku wystawiono wezwanie do zapłaty, które wróciło z adnotacją adresat nieznany.

Dowód: pismo z dowodem doręczenia k. 28

Przy tak ustalonym stanie faktycznym sąd zważył:

Powództwo nie zasługuje na uwzględnienie jako nie udowodnione.

Stosownie do art. 6 kc ciężar udowodnienia faktu spoczywa na osobie, która z faktu tego wywodzi skutki prawne. Przy tym wobec treści art. 505 5 §1 kpc wszelkie dowody dołączyć należało do pozwu, niezależnie od tego , jakie stanowisko zajmie pozwany , a zwłaszcza którym twierdzeniom będzie zaprzeczał. Do rygorów systemu prekluzyjnego należą bowiem wszystkie twierdzenia oraz dowody na ich poparcie , na których powód opiera swoje roszczenia( vide wyrok Sądu Najwyższego z dnia 24 lutego 2006 roku wydany w sprawie IICSK 143/05, wyrok Sądu Najwyższego z dnia 18 kwietnia 2008 roku wydany w sprawie II CSK 667/07 i inne).

W niniejszej sprawie trudno odnieść się do kwot dochodzonych pozwem albowiem dołączone dokumenty nie pozwalały na weryfikację kwot z faktur i noty obciążeniowej. Strona powodowa nie wykazała ani elementów składających się na opłatę abonamentową, sposobu naliczania pozostałych opłat oraz sposobu naliczenia kary umownej, co do której same zapisy z regulaminów promocji nie były wystarczające. Jak wskazano zaś w umowie abonenckiej źródłem powyższego był Regulamin Świadczenia Usług Radia i Telewizji (...) /Regulamin Świadczenia Usługi (...)/Regulamin Świadczenia Usługi (...), których do sądu nie złożono. Brak jest również jakiegokolwiek dowodu , że umowę rozwiązano skutecznie. Do akt dołączono jedynie oświadczenie strony powodowej bez żadnego dowodu, iż doszło ono do pozwanej.

Wobec powyższego orzeczono jak w punkcie I sentencji.

Na podstawie art. 98 kpc w zw. § 3 ust. 1 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 sierpnia 1982 r. w sprawie stawek, warunków przyznawania i wypłaty ryczałtu przysługującego sędziom i pracownikom sądowym za dokonanie oględzin oraz stawek kuratorów ( Dz. U Nr 27 poz. 197 z późn.zm.) i § 6 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28.09.2002 roku w sprawie opłat za czynności adwokackie….. ( Dz U Nr 163,poz. 1348 ze zm.) orzeczono jak w pkt. II wyroku.

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Mariola Stodulska
Podmiot udostępniający informację: Sąd Rejonowy w Świdnicy
Osoba, która wytworzyła informację:  Magdalena Piątkowska
Data wytworzenia informacji: