Portal Orzeczeń Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Świdnicy

WYROK ZAOCZNY

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 11 lipca 2017r.

Sąd Rejonowy w Świdnicy I Wydział Cywilny w składzie następującym:

Przewodniczący: SSR Halina Grzybowska

Protokolant: Magdalena Tobiasz

po rozpoznaniu w dniu 11 lipca 2017r. w Świdnicy

na rozprawie

sprawy z powództwa (...) S.A. z siedzibą w W.

przeciwko A. K. (1)

o zapłatę 5.874,96 zł

I. zasądza od pozwanej A. K. (1) na rzecz strony powodowej (...) S.A.
z siedzibą w W. kwotę 3.692,03 zł (słownie: trzy tysiące sześćset dziewięćdziesiąt dwa złote trzy grosze) z odsetkami:

- umownymi w wysokości czterokrotności stopy procentowej kredytu lombardowego NBP, nie wyższymi niż odsetki maksymalne, liczonymi od kwoty 3.455,37 zł od dnia 9 września 2015r. do dnia zapłaty;

- ustawowymi za opóźnienie liczonymi od kwoty 236,66 zł od dnia 24 października 2016r. do dnia zapłaty;

II. dalej idące powództwo oddala;

III. zasądza od pozwanej na rzecz strony powodowej koszty procesu w kwocie 1.669,50 zł;

IV. wyrokowi w pkt. I i III nadaje rygor natychmiastowej wykonalności.

Sygn. akt I C 401/17

UZASADNIENIE

Strona powodowa (...) S.A. z siedzibą w W. wniosła do Sądu Rejonowego Lublin-Zachód w Lublinie pozew w elektronicznym postępowaniu upominawczym przeciwko pozwanej A. K. (2) o zapłatę kwoty 5874,96 zł wraz z odsetkami:

- umownymi w wysokości czterokrotności stopy lombardowej NBP liczonymi od kwoty 1972,93 od dnia 10 września 2015 roku do dnia zapłaty

- ustawowymi za opóźnienie liczony od kwoty 236,66 zł od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty

ustawowymi za opóźnienie liczony od kwoty 210,00 zł od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty

a nadto zasądzenia zwrotu kosztów sądowych, w tym zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

Uzasadniając swoje żądanie wskazała, że pozwana zawarła ze (...) Sp. z o.o. umowę pożyczki gotówkowej. Niespłacenie pożyczki w terminie spowodowało powstanie zadłużenia przeterminowanego. Strona powodowa podała, że przed wytoczeniem powództwa próbowała doprowadzić do polubownego załatwienia sprawy i zawarcia ugody pozasądowej, lecz nie przyniosło to żadnego skutku. Z uwagi na brak zapłaty oraz brak reakcji pozwanej na wystosowane wezwanie do zapłaty, pozew stał się konieczny. Wskazała , że wierzytelność dochodzona pozwem została przelana przez pierwotnego wierzyciela na (...) Sp. z o.o. (...), a następnie na powoda umową przelewu z dnia 7 stycznia 2016 roku.

Postanowieniem z dnia 3 lutego 2017 roku Sąd Rejonowy Lublin-Zachód w Lublinie, sygn. akt (...) przekazał sprawę do Sądu Rejonowego w Świdnicy.

Powód uzupełniając pozew do potrzeb obecnego trybu postępowania podtrzymał pozew.

Pozwana nie stawiła się na rozprawie, nie złożyła odpowiedzi na pozew ani żadnych wyjaśnień.

Sąd zważył.

Przepis art. 339 § 1 i 2 k.p.c. stanowi, że jeżeli pozwany nie stawił się na posiedzenie wyznaczone na rozprawę albo mimo stawienia się nie bierze udziału w rozprawie, sąd wyda wyrok zaoczny. W tym wypadku przyjmuje się za prawdziwe twierdzenie powoda o okolicznościach faktycznych przytoczonych w pozwie lub w pismach procesowych doręczonych pozwanemu przed rozprawą, chyba że budzą one uzasadnione wątpliwości albo zostały przytoczone w celu obejścia prawa.

W ocenie sądu powództwo zasługuje na uwzględnienie, ale nie w całości

Z załączonych do pozwu dokumentów wynika, że :

W dniu 14 sierpnia 2013 roku (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W. zawarła z A. K. (2) umowę pożyczki nr (...).

(...) Sp. z o.o. z siedzibą w W. na podstawie umowy sprzedaży wierzytelności z dnia 2 stycznia 2015 roku sprzedała wierzytelność wobec pozwanej (...) Sp. z o.o. S.K.A. z siedzibą w G., a wynikającą z umowy pożyczki z dnia 14 sierpnia 2013 roku.

Wobec niespłacania przez pozwaną zaciągniętego zobowiązania (...) Sp. z o.o. S.K.A. z siedzibą w G. pismem z dnia 9 września 2015 roku wypowiedziała pozwanej umowę pożyczki nr (...).

Na podstawie umowy przelewu wierzytelności z dnia 7 stycznia 2016 roku strona powodowa nabyła przysługującą pierwotnemu wierzycielowi wierzytelność, której podstawą była umowa pożyczki datowana na dzień 14 sierpnia 2013 roku.

Pismem z dnia 20 stycznia 2016 roku strona powodowa zawiadamiając pozwaną o przelewie wierzytelności wezwała pozwaną do dobrowolnej zapłaty długu. Pozwana nie dokonała spłaty zadłużenia.

W odpowiedzi na wezwanie sądu strona powodowa podała, że na kwotę dochodzoną pozwem składają się :

- kwota 3 2455,37 zł z tytułu niespłaconej kwoty pożyczki

- kwota 1927,93 zł z tytułu nieuiszczonej części opłaty za obsługę pożyczki w domu

- kwota 236,66 zł z tytułu skapitalizowanych odsetek od niespłaconej kwoty pożyczki

- kwota 210 zł z tytułu kosztów wysyłania monitu, wezwania do zapłaty, wypowiedzenia umowy ( 3x 70 zł).

Ponadto, że umowa pożyczki została pozwanej wypowiedziana w dniu 09 września 2015 r. Pozwana na poczet zadłużenia wpłaciła kwotę 1250,00 zł, która została zaliczona:

- na kapitał – 704,38 zł

- na odsetki 110,30 zł

- na koszty 435,32 zł.

Zgodnie z przepisem art. 720 k.c. § 1 k.c. przez umowę pożyczki dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy albo tę samą ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości; § 2 zaś stanowi, że umowa pożyczki, której wartość przenosi pięćset złotych, powinna być stwierdzona na piśmie. W wyniku spełnienia świadczenia przez dającego pożyczkę określone przedmioty majątkowe stają się własnością biorącego pożyczkę, jednakże zasilają one jego majątek tylko czasowo, albowiem zobowiązany on jest do ich zwrotu.

W niniejszej nie budzi wątpliwości fakt zawarcia między stronami umowy pożyczki na piśmie i określone w tej umowie jej warunki .

Dlatego też sąd przyjął, że istnieją warunki do wydania wyroku zaocznego i uwzględnienia powództwa : odnośnie niespłaconego kapitału ( 3 455,37 zł) oraz skapitalizowanych odsetek ( 236,66 zł) tj,. łącznie 3 692,03 zł z odsetkami umownymi w wysokości 4-krotności stopy procentowej kredytu lombardowego NBP, nie wyższymi niż odsetki maksymalne, liczonymi od niespłaconego kapitału, tj. od 3 455,37 zł od dnia 09 września 2015 roku do dnia zapłaty oraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od sumy skapitalizowanych odsetek tj. od ale dalej idące powództwo oddalił , a to odnośnie opłat przewidzianych za obsługę pożyczki w domu , stanowiącej aż kwotę 1972,93 zł, w sytuacji gdy pozwana zaprzestała spłaty tej pożyczki oraz co do opłat dot. monitów, w kwocie 210 zł . W ocenie wysokość opłat za monity została rażąco wygórowana , gdy zazwyczaj sprowadzają się one do szablonowych pism i przesyłki pocztowej, gdy strona powodowa nie wykazała aby poza wypowiedzeniem umowy i zawiadomieniem o przelewie wierzytelności , z którym łącznie i wysłała pozwanej 1 takie pismo z dnia 20 stycznia 2016 wzywające do zapłaty. Zauważyć należy, że w 1 racie pożyczki określonej w harmonogramie spłat wynoszącej 132,89 zł , tylko oplata za obsługę pożyczki w domu wynosiła aż 46,29 zł. Co zdaniem sądu nie znajduje żadnego uzasadnienia.

Tego typu praktyki podmiotów udzielających profesjonalnie pożyczek zawierające różnego rodzaju nieuzasadnione bądź wygórowane opłaty , które nie powinny być źródłem dodatkowego zysku , wielokrotnie zostały wpisane przez Urząd Ochrony Konkurencji i Konsumentów do rejestru klauzul niedozwolonych a tum samym należy je uznać za sprzeczne z zasadami współżycia społecznego, miedzy innymi z zasadą równoważności stron, a ta zasada notorycznie ulega naruszeniu w zetknięciu profesjonalnie wyposażonych podmiotów udzielającymi pożyczek z indywidualnymi klientami , niejednokrotnie zmuszanymi sytuacją życiową do akceptacji tych niekorzystnych warunków umów. Nie znajduje tez żadnego uzasadnienia żądanie odsetek od tychże opłat i kosztów. Dlatego też orzeczono jak w pkt .I sentencji i wyroku, a dalej idące powództwo oddalono jak w pkt.II .

O kosztach procesu orzeczono na podstawie art. 100 k.p.c. zasądzając od pozwanej koszty procesu stosownie do stopnia wygranej .

Z uwagi na uwzględnienie powództwa wyrokiem zaocznym, na podstawie przepisu art. 333 § 1 pkt.3 ) k. p. c nadano wyrokowi w punkcie I i III rygor natychmiastowej wykonalności.