IV U 486/21 - wyrok z uzasadnieniem Sąd Rejonowy w Świdnicy z 2023-06-16

Sygnatura akt IV U 486/21

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Ś., dnia 25 maja 2023 r.

Sąd Rejonowy w Świdnicy IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w składzie:

Przewodniczący: Sędzia Maja Snopczyńska

po rozpoznaniu w dniu 25 maja 2023 r. na posiedzeniu niejawnym w trybie art. 15 zzs 1 ustawy z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem (...)19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych w okresie stanu zagrożenia epidemicznego lub stanu epidemii ogłoszonego z powodu (...)

sprawy z odwołania D. K.

od orzeczenia Wojewódzkiego Zespołu do Spraw Orzekania o Niepełnosprawności w Województwie (...) we W. z dnia 23 października 2021 r., znak: (...). (...). (...).2021

o ustalenie stopnia niepełnosprawności

I. zmienia zaskarżone orzeczenie w ten sposób, iż zalicza powoda D. K. do znacznego stopnia niepełnosprawności

II. ustala:

- orzeczony stopień niepełnosprawności datuje się od 12.09.2007r.

- Przyczyna niepełnosprawności wg. kodów 10-N,

- Orzeczenie ma charakter czasowy – do 30.01.2027 r.

III. ustala w przedmiocie wskazań:

1) odpowiedniego zatrudnienia uwzględniającego psychofizyczne możliwości danej osoby – nie dotyczy,

2) szkolenia, w tym specjalistycznego – nie dotyczy,

3)zatrudnienia w zakładzie aktywności zawodowej – nie dotyczy,

4) uczestnictwa w terapii zajęciowej – wymaga,

5)konieczności zaopatrzenia w przedmioty ortopedyczne, środki pomocnicze oraz pomoce techniczne, ułatwiające funkcjonowanie danej osoby- wg. wskazań medycznych,

6)korzystania z systemu środowiskowego wsparcia w samodzielnej egzystencji, przez co rozumie się korzystanie z usług socjalnych, opiekuńczych, terapeutycznych i rehabilitacyjnych świadczonych przez sieć instytucji pomocy społecznej, organizacje pozarządowe oraz inne placówki – wymaga,

7) konieczności stałej lub długotrwałej opieki lub pomocy innej osoby w związku ze znacznie ograniczoną możliwością samodzielnej egzystencji – wymaga,

8)konieczności stałego współudziału na co dzień opiekuna dziecka w procesie jego leczenia, rehabilitacji i edukacji – nie dotyczy,

9) spełniania przez osobę niepełnosprawną przesłanek określonych w art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym - spełnia

10) niepełnosprawność osoby wymaga zamieszkiwania w oddzielnym pokoju – nie wymaga;

IV. zasądza od strony pozwanej na rzecz powoda kwotę 180,00 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

UZASADNIENIE

Powód D. K. wniósł odwołanie od orzeczenia Wojewódzkiego Zespołu do Spraw Orzekania o Niepełnosprawności we W..

Strona pozwana Wojewódzki Zespół do Spraw Orzekania o Niepełnosprawności we W. przesłała odwołanie do Sądu nie znajdując podstaw do zmiany wydanego orzeczenia.

W toku postępowania Sąd ustalił

następujący stan faktyczny:

(...) do Spraw Orzekania o Niepełnosprawności w D. zaliczył powoda do umiarkowanego stopnia niepełnosprawności, ustalając symbole niepełnosprawności 10-N oraz ustalając, że orzeczenie wydaje się do 31 lipca 2026 r. Powód wniósł odwołanie od tego orzeczenia.

Wojewódzki Zespół do Spraw Orzekania o Niepełnosprawności we W. zmienił zaskarżone orzeczenie jedynie w punktach dotyczących terminu na który wydano orzeczenie (do 31.10.2026r.), orzeczenia, że powód jest niedolny do pracy i nie wymaga szkolenia, jednak nie znalazł podstaw do zaliczenia powoda do znacznego stopnia niepełnosprawności.

DOWÓD: akta (...) (w załączeniu)

U powoda stwierdza się naruszenie sprawności organizmu kwalifikujące do uznania znacznego stopnia niepełnosprawności, symbol 10-N, okresowo do 30.01.2027r

Wskazania:

1.  odpowiedniego zatrudnienia - nie jest zdolny do pracy

2.  szkolenia, w tym specjalistycznego – nie dotyczy

3.  zatrudnienia w zakładzie aktywności zawodowej – nie dotyczy

4.  uczestnictwa w terapii zajęciowej – wymaga

5.  konieczności zaopatrzenia w przedmioty ortopedyczne, środki pomocnicze oraz pomoce techniczne, ułatwiające funkcjonowanie danej osoby – wymaga wg. wskazań medycznych,

6.  korzystania z systemu środowiskowego wsparcia w samodzielnej egzystencji, przez co rozumie się korzystanie z usług socjalnych, opiekuńczych, terapeutycznych i rehabilitacyjnych świadczonych przez sieć instytucji pomocy społecznej, organizacje pozarządowe oraz inne placówki – wymaga,

7.  konieczności stałej lub długotrwałej opieki lub pomocy innej osoby w związku ze znacznie ograniczoną możliwością samodzielnej egzystencji – wymaga

8.  konieczności stałego współudziału na co dzień opiekuna dziecka w procesie jego leczenia, rehabilitacji i edukacji – nie dotyczy

9.  spełniania przez osobę niepełnosprawną przesłanek określonych w art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym - spełnia

10.  prawa do zamieszkania w oddzielnym pokoju – nie wymaga.

DOWÓD: opinia biegłego neurologa k. 41-42

opinia biegłego psychiatry k. 64-71, 84

W tak ustalonym stanie faktycznym

Sąd zważył:

Odwołanie jest zasadne.

W niniejszej sprawie znajdą zastosowanie przepisy art. 3 oraz 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 roku o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (t.j. Dz.U. 2011/127/721 z późn. zm.). Zgodnie z tymi przepisami ustala się trzy stopnie niepełnosprawności:

- znaczny – gdy niepełnosprawny jest osobą z naruszoną sprawnością organizmu, niezdolną do pracy albo zdolną do pracy jedynie w warunkach pracy chronionej i wymagającą, w celu pełnienia ról społecznych, stałej lub długotrwałej opieki i pomocy innych osób w związku z niezdolnością do samodzielnej egzystencji, tj. zaspokajania bez pomocy innych osób podstawowych potrzeb życiowych, za które uważa się przede wszystkim samoobsługę, poruszanie się, komunikację;

- umiarkowany – gdy niepełnosprawny jest osobą z naruszoną sprawnością organizmu, niezdolną do pracy albo zdolną do pracy jedynie w warunkach pracy chronionej lub wymagającą czasowej albo częściowej pomocy innych osób w celu pełnienia ról społecznych;

- lekki – gdy niepełnosprawny jest osobą o naruszonej sprawności organizmu, powodującej w sposób istotny obniżenie zdolności do wykonywania pracy, w porównaniu do zdolności jaką wykazuje osoba o podobnych kwalifikacjach zawodowych z pełną sprawnością psychiczną i fizyczną, lub mającą ograniczenia w pełnieniu ról społecznych dające się kompensować przy pomocy wyposażenia w przedmioty ortopedyczne, środki pomocnicze lub środki lecznicze.

Ponieważ dla rozstrzygnięcia sprawy wymagane były wiadomości specjalne z zakresu medycyny – celem ustalenia stanu zdrowia powoda w sprawie przeprowadzono dowód z opinii biegłych neurologa i psychiatry.

Biegły neurolog stwierdził, że u powoda stwierdza się naruszenie sprawności organizmu kwalifikujące do uznania znacznego stopnia niepełnosprawności. Powód wymaga długotrwałej pomocy w utrzymaniu higieny, przygotowaniu posiłków oraz ubieraniu się. Ataksja kończyn z nałożonymi ruchami mimowolnymi powoduje „niezgrabność” ruchową pogorszenie wydolności chodu. Stwierdza się niezdolność do pracy albo zdolność do pracy jedynie w warunkach pracy chronionej i konieczność, w celu pełnienia ról społecznych, stałej lub długotrwałej opieki i pomocy innych osób w związku z niezdolnością do samodzielnej egzystencji. Tym samym biegły neurolog w opinii nie podzielił wniosków (...) i uznał, iż powód powinien zostać zaliczony do znacznego stopnia niepełnosprawności.

Biegły psychiatra stwierdził, że powoda można zaliczyć do osób niepełnosprawnych w stopniu znacznym w rozumieniu art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 27.08.1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych.

Tym samym z opinii biegłych wynika, że u powoda stwierdza się naruszenie sprawności organizmu kwalifikujące do uznania znacznego stopnia niepełnosprawności, symbol 10-N, okresowo do 30.01.2027r

Wskazania:

1.  odpowiedniego zatrudnienia - nie jest zdolny do pracy

2.  szkolenia, w tym specjalistycznego – nie dotyczy

3.  zatrudnienia w zakładzie aktywności zawodowej – nie dotyczy

4.  uczestnictwa w terapii zajęciowej – wymaga

5.  konieczności zaopatrzenia w przedmioty ortopedyczne, środki pomocnicze oraz pomoce techniczne, ułatwiające funkcjonowanie danej osoby – wymaga wg. wskazań medycznych,

6.  korzystania z systemu środowiskowego wsparcia w samodzielnej egzystencji, przez co rozumie się korzystanie z usług socjalnych, opiekuńczych, terapeutycznych i rehabilitacyjnych świadczonych przez sieć instytucji pomocy społecznej, organizacje pozarządowe oraz inne placówki – wymaga,

7.  konieczności stałej lub długotrwałej opieki lub pomocy innej osoby w związku ze znacznie ograniczoną możliwością samodzielnej egzystencji – wymaga

8.  konieczności stałego współudziału na co dzień opiekuna dziecka w procesie jego leczenia, rehabilitacji i edukacji – nie dotyczy

9.  spełniania przez osobę niepełnosprawną przesłanek określonych w art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym - spełnia

10.  prawa do zamieszkania w oddzielnym pokoju – nie wymaga.

Całokształt zebranego w sprawie materiału dowodowego przemawia za uznaniem opinii jako rzeczowych, spójnych i wyprowadzających logiczne wnioski końcowe, w szczególności, że każdy z biegłych orzekał o stanie zdrowia powoda w zakresie swojej specjalizacji. Sąd nie dopatrzył się jakichkolwiek przyczyn dla których opinie te miałaby utracić walor wiarygodnych dowodów w sprawie i nie znajdując podstaw do zakwestionowania opinii biegłych, dając im wiarę w całej rozciągłości jako wyczerpujących i w sposób rzeczowo i przekonująco uzasadnionych. Ponadto opinia biegłego zgodnie ze stanowiskiem Sądu Najwyższego, ma na celu ułatwienie sądowi należytej oceny zebranego materiału wtedy, gdy potrzebne są wiadomości specjalne. Podlega jak inne dowody ocenie według art. 233 §1 kpc, lecz odróżniają ją szczególne kryteria oceny, które stanowią zgodność z zasadami logiki i wiedzy powszechnej, poziom wiedzy biegłego, podstawy teoretyczne opinii, sposób motywowania oraz stopień stanowczości wyrażonych w niej wniosków. Przedmiotem opinii nie jest więc przedstawienie faktów, lecz ich ocena na podstawie wiadomości specjalnych.

Mając powyższe na uwadze, w oparciu o powołane przepisy i na podstawie art. 477 14 §2 kpc zmieniono zaskarżoną decyzję (...).

O zwrocie kosztów zastępstwa procesowego zasądzono na podstawie § 9. ust. 2. Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych.

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Katarzyna Zych
Podmiot udostępniający informację: Sąd Rejonowy w Świdnicy
Osoba, która wytworzyła informację:  Sędzia Maja Snopczyńska
Data wytworzenia informacji: