Portal Orzeczeń Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Świdnicy

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 28 stycznia 2019 roku

Sąd Rejonowy w Świdnicy IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie :

Przewodniczący : SSR Magdalena Piątkowska

Ławnicy: Janina Czech, Barbara Rybak

Protokolant : Karolina Nowicka

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 28 stycznia 2019 roku w Ś.

sprawy z powództwa R. M.

przeciwko Urzędowi Miejskiemu w Ś.

o uznanie wypowiedzenia za bezskuteczne

powództwo oddala.

UZASADNIENIE

Powódka R. M. wniosła pozew przeciwko Urzędowi Miejskiemu w Ś. o uznanie za bezskuteczne wypowiedzenia umowy o pracę i zasądzenie kosztów procesu według norm przepisanych. W uzasadnieniu powódka wskazała, iż u strony pozwanej zatrudniona była od 1996 roku. Dnia 31.10.2018r. otrzymała oświadczenie pracodawcy rozwiązujące z nią umowę o pracę za wypowiedzeniem wobec likwidacji stanowiska pracy. Powódka wskazała, iż jest wieloletnim pracownikiem urzędu, ma złą sytuację materialną. W urzędzie wolne są dwa stanowiska, na których gotowa byłaby pracować.

Strona pozwana wniosła o oddalenie powództwa. W uzasadnieniu opisano przebieg zatrudnienia powódki, czynności podjęte w celu reorganizacji i zminiejszenia zatrudnienia w Archiwum Zakładowym, a także kryteria doboru do zwolnienia podnosząc, iż pod uwagę wzięto kwalifikacje zawodowe pracowników Archiwum i nienaganny przebieg pracy. Zwrócono też uwagę, iż sądowe badanie przyczyny wypowiedzenia polega na ocenie, czy była ona zgodna z przepisami, natomiast sąd nie bada celowości i zasadności zmniejszenia stanu zatrudnienia danego pracodawcy. Wskazano, iż na miejsce powódki nie zatrudniono nowego pracownika, jej obowiązki przejęły pozostałe dwie dotychczasowe pracownice Archiwum.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Powódka R. M. zatrudniona była w Urzędzie Miejskim w Ś. od 19 sierpnia 1996r., od 19.02. 1997 roku na podstawie umowy o pracę na czas nieokreślony. Powódka wykonywała czynności podinspektora w Biurze Rady Miejskiej, a od 20.04.01r. w Wydziale Finansowym- Referacie Księgowości i Windykacji (...). Ostatnio powódka zatrudniona była na stanowisku podinspektora w Wydziale Organizacji i (...), Referacie Administracyjno- Gospodarczym, Archiwum Zakładowym. Na stanowisko to powódka została przeniesiona za porozumieniem stron dnia 5 marca 2018r, po tym, jak w dniu 5 marca 2018r. została ukarana karą nagany za rażące naruszenie obowiązków służbowych, tj. nie przestrzeganie zarówno procedur wewnętrznych obowiazujących w Urzędzie- instrukcji kasowej, jak również przepisów powszechnie obowiazujących- ustawy z dnia 29.09.1994r. o rachunkowości podczas wykonywania przydzielonych zakresem obowiazków zadań, polegających na prowadzeniu kasy Urzędu Miejskiego.

Dowód :akta osobowe- w załączeniu

Stanowisko, które objęła powódka, nie było potrzebne w Archiwum, jednakże pracodawca, który miał podstawy do zwolnienia powódki, udzielił jej jedynie kary nagany i podjął decyzję, aby dać jeszcze szansę powódce na dalsze zatrudnienie w Urzędzie. Z uwagi na fakt, iż inni kierownicy wydziałów nie widzieli możliwosci zatrudnienia w swoich wydziałach powódki, sekretarz M. R. postanowił dla powódki stworzyć stanowisko w podległym mu Archiwum.

Wobec planowanych w urzędzie reorganizacji, pismem z dnia 23.10.2018r. Sekretarz Miasta M. R. (2), kierujący Wydziałem Organizacji i (...), Referatem Administracyjno- Gospodarczym zwrócił się do Prezydent Miasta o wyrażenie zgody na reorganizację w Wydziale i zmniejszenie zatrudnienia,(a także nie obsadzanie etatów pracowników odchodzących a emeryturę, nie obsadzanie wakatu w Biurze Rady Miejskiej, ograniczenia zatrudnienia w ramach robót publicznych, podjęcie działań celem pozyskania kandydatów na staże i praktyki studenckie), na co Prezydent wyraziła zgodę.

Dowód:pismo strony pozwanej z dnia 23.10.2018r. k.18

zeznania świadka M. R. e- protokół k. 30

Pismem z dnia 26.10.2018r. pozwany zwrócił sie do zakładowej organizacji związkowej o opinię o zamiarze rozwiązania z powódką umowy o pracę; organizacja nie zajęła stanowiska w sprawie.

Pismem z dnia 31.10.2018r. pracodawca rozwiązał z powódką umowę o pracę za wypowiedzeniem ze skutkiem na dzień 31.01.2019r. Jako przyczynę wskazano likwidację stanowiska pracy. W dacie zwalniania powódki były w Urzędzie dwa wakujace stanowiska, jednak na oba wolne stanowiska poszukiwani byli kandydaci z wykształceniem wyższym, zaś powódka ma wykszytałcenie średnie. Przy wyborze pracownika działu Archiwum do zwolnienia kierowano się doświadczeniem i kwalifikacjami pracowników A. oraz nienagannością ich pracy.

Dowód: akta osobowe – w załaczeniu

zeznania świadka M. R. e- protokół k. 30

Miesięczne wynagrodzenie powódki liczone jak ekwiwalent za urlop wynosiło 3.840 zł.

Dowód: zaświadczenie k. 25

Ustaleń stanu faktycznego sąd dokonał w oparciu o akta osobowe powódki w zakresie przebiegu jej zatrudnienia, nałożonej kary nagany, wykształcenia, sposobu i podstawy rozwiązania umowy o pracę, a także wskazanej przyczyny, która w zasadzie nie była przez powódkę kwestionowana, a została dodatkowo naświetlona zeznaniami swiadka M. R. i dowodem z pisma z dnia 23.10.2018r. -w tym zakresie zeznania powódki niewiele wniosły do sprawy albowiem wskazywały na okoliczności bezsporne, a odnoszące się do zasad zatrudniania innych pracowników oraz odczucia powódki i subiektywną ocenę jej przydatności dla pracodawcy i możliwości pracy na innych stanowiskach.

Przy tak ustalonym stanie faktycznym sąd zważył:

Powództwo podlegał oddaleniu.

Zgodnie z art. 45 § 1 k. p. w razie ustalenia, że wypowiedzenie umowy o pracę zawartej na czas nieokreślony jest nieuzasadnione lub narusza przepisy o wypowiadaniu umów o pracę, sąd pracy - stosownie do żądania pracownika - orzeka o bezskuteczności wypowiedzenia, a jeżeli umowa o pracę uległa już rozwiązaniu - o przywróceniu do pracy na poprzednich warunkach albo o odszkodowaniu.

W pierwszej kolejności wskazać należy, iż rozwiązanie umowy za wypowiedzeniem jest przysługujacym każdej ze stron uprawnieniem i stanowi zwykły sposób jej rozwiązania. Przyczyna wypowiedzenia nie musi w związku z tym mieć szczególnej wagi czy nadzwyczajnej doniosłości (wyrok Sądu Najwyższego z dnia 6 grudnia 2001 r. I PKN 715/2000 Prawo Pracy (...) str. 34 , wyrok Sądu Najwyższego z 4 grudnia 1997 r., I PKN 419/97, OSN 1998/20/598). Nie oznacza to oczywiście przyzwolenia na dowolne i nieuzasadnione wypowiadanie umów przez pracodawcę. Musi być ono bowiem oczywiście merytorycznie zasadne, tyle tylko, że ocena zasadności wypowiedzenia - w kontekście stwierdzenia, że wypowiedzenie jest zwykłym sposobem rozwiązania stosunku pracy - powinna być dokonywana przy wyraźnym uwzględnieniu słusznego interesu pracodawcy oraz przymiotów pracownika związanych z pracą. Okoliczności przemawiające za ochroną pracownika uwzględnia się w stosunku do pracowników sumiennie i starannie wykonujących obowiązki pracownicze i przestrzegających dyscypliny pracy, oraz stosujących się do poleceń przełożonych.

Jednakże nawet w takim przypadku w postępowaniu sądowym badanie przyczyny wypowiedzenia pracownikowi umowy o pracę ma dwojaki charakter: sąd poddaje ją analizie w aspekcie zgodności czynności pracodawcy z prawem i w aspekcie jej zasadności. W myśl art. 45 § 1 k.p. są to niezależne od siebie przesłanki oceny żądania uznania wypowiedzenia za bezskuteczne, przywrócenia do pracy albo odszkodowania.

W płaszczyźnie zgodności z prawem przyczyna powinna być skonkretyzowana i należy ją podać pracownikowi w formie pisemnej, w taki sposób, by miał możliwość obrony przed stawianymi mu zarzutami.

W niniejszej sprawie pracodawca nie naruszył pod tym względem prawa.

W drugiej płaszczyźnie chodzi natomiast o to, by wskazana przyczyna mogła być uznana za uzasadniającą wypowiedzenie umowy o pracę i aby była prawdziwa. Jak wykazało postępowanie dowodowe doszło do rzeczywistej likwidacji stanowiska powódki, czemu nawet powódka nie zaprzeczała. Zaś likwidację stanowiska jak najbardziej można uznać za przyczynę rozwiązania umowy z pracownikiem. Należy przy tym zgodzić się ze stanowiskiem pracodawcy, popartym orzeczeniami Sądu Najwyższego, iż likwidacja stanowiska w ramach rzeczywistych zmian organizacyjnych uzasadnia wypowiedzenie pracownikowi umowy o pracę, a decyzję co do dalszej przydatności i celowości utrzymania danego stanowiska pracy mieszczą się w uprawnieniach pracodawcy, który ma prawo doboru pracownikówna poszczególne stanowiska i powierzenia ich pracownikom dającym największą gwarancję wykonania powierzonych im zadań. Nie obronił się przy tym zarzut powódki, iż celowo utworzono stanowisko, by następnie „ pozbyć się ” powódki poprzez jego likwidację, skoro pracodawca miał możliwość rozwiązać z powódką umowę o pracę już w marcu 2018r. , a nie zrobił tego dając powódce możliwość dalszego zatrudnienia.

Majac powyższe na względzie, na podstawie powołanych przepisów powództwo oddalono.