Portal Orzeczeń Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Świdnicy

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 26 maja 2014 roku

Sąd Rejonowy w Świdnicy IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie :

Przewodniczący: SSR Małgorzata Habaj

Protokolant : Karolina Nowicka

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 26 maja 2014 roku w Ś.

sprawy z odwołania H. C.

od orzeczenia Wojewódzkiego Zespołu ds. Orzekania o Niepełnosprawności w Województwie (...) we W.

w sprawie (...). (...) z dnia (...)

o ustalenie stopnia niepełnosprawności

I.  odwołanie oddala.

UZASADNIENIE

Powódka H. C. wniosła odwołanie od orzeczenia Wojewódzkiego Zespołu do Sprawa Orzekania o Niepełnosprawności we W. z dnia (...) który utrzymał w mocy orzeczenie (...) do Spraw Orzekania o Niepełnosprawności w Ś. zaliczające powódkę do osób niepełnosprawnych w stopniu umiarkowanym, a zmienił w zakresie korzystania z systemu środowiskowego wsparcia w samodzielnej egzystencji (pkt. 6). W uzasadnieniu opisała swój stan zdrowia, który w ocenie powódki, kwalifikuje ją do wyższego niż u miarkowany stopnia niepełnosprawności, a nadto podniosła, że jest niezdolna do samodzielnej egzystencji i wymaga „pomocy częściowej lub czasowej osoby drugiej”.

Strona pozwana, Wojewódzki Zespół do Spraw Orzekania o Niepełnosprawności we W., nie znajdując podstaw do zmiany zaskarżonego orzeczenia, przekazała odwołanie do rozpoznania przez Sąd wnosząc jednocześnie o jego oddalenie. W uzasadnieniu wskazała, że werdykt organu I instancji – w części dotyczącej stopnia niepełnosprawności powódki – jest zgodny z obowiązującymi w tej materii przepisami prawa.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

U powódki w 2005r. rozpoznano chłoniaka złośliwego T – komórkowego. W leczeniu zastosowano 6 kursów (...), uzyskując reemisję choroby. Powódka od 2012r. choruje nadto na oponiaka lewej okolicy skroniowej mózgu. Powódka skarży się na bóle kręgosłupa szyjnego, drętwienie prawej ręki, bóle i zawroty głowy, duszności, okresowe napady drgawek z utrata świadomości i kołatania serca.

Dowód: akta (...) (w załączeniu)

dokumentacja lekarska – akta sprawy

W wydanej w dniu 14.01.2014r. opinii biegły sądowy z zakresu chorób wewnętrznych i hematologii rozpoznał u powódki chłoniaka złośliwego T – komórkowego w remisji całkowitej. Biegły stwierdził, że z hematologicznego punktu widzenia powódka może być uznana za osobę niepełnosprawną w stopniu co najwyżej umiarkowanym. W uzasadnieniu do tak postawionego wniosku wskazał, że fakt przebytej choroby hematologicznej i otrzymanego leczenia niewątpliwie obniża wydolność fizyczna powódki, jednak nie w stopniu który czyniłby ją niezdolna do samodzielnej egzystencji, co jest jednym z warunków uznania znacznego stopnia niepełnosprawności. W szczególności biegły nie stwierdził takich następstw chłoniaka i otrzymanego leczenia, jak niewydolność krwiotwórcza szpiku czy niewydolność innych istotnych życiowo narządów czy organów.

Dowód: opinia biegłego sądowego z zakresu chorób wewnętrznych i hematologii, k. 13

Nadto biegły sądowy z zakresu neurologii w wydanej w dniu 08.04.2014r. opinii rozpoznał u powódki oponiak lewej okolicy skroniowej, zmiany zwyrodnieniowe kręgosłupa z dyskopatią C5 – C6, objawowy zespół bólowy szyjno – barkowy prawostronny, objawowy zespół bólowy przykręgosłupowy piersiowo – lędźwiowy, objawowe bóle i zawroty głowy, zapalenie błony śluzowej żołądka, stan po usunięciu macicy bez przydatków, stan po leczeniu operacyjnym tarczycy, objawową niedoczynność tarczycy, stan po usunięciu dermatofibroma uda prawego. Biegły nie stwierdził u powódki zniedołężnienia. Orzeczenie (...) z dnia (...)w ocenie biegłego jest trafne.

Dowód: opinia biegłego sądowego z zakresu neurologii, k. 21-22

Sąd zważył, co następuje:

Odwołanie nie zasługuje na uwzględnienie.

Zgodnie z art. 3 oraz 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 roku o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych ( DZ. U. z 2011 roku , nr 127 , poz. 721 ze zmianami) ustala się trzy stopnie niepełnosprawności, w zależności od tego, czy niepełnosprawny:

a)  jest osobą – niezdolną do pracy albo zdolną do pracy jedynie w warunkach pracy chronionej i wymagającą, w celu pełnienia ról społecznych, stałej lub długotrwałej opieki i pomocy innych osób w związku z niezdolnością do samodzielnej egzystencji, tj. naruszenia sprawności organizmu w stopniu uniemożliwiającym zaspokajanie bez pomocy innych osób podstawowych potrzeb życiowych, za które uważa się przede wszystkim samoobsługę, poruszanie się i komunikację (znaczny stopień);

b)  jest osobą o naruszonej sprawności organizmu niezdolną do pracy albo zdolną do pracy jedynie w warunkach pracy chronionej lub wymagającą czasowej albo częściowej pomocy innych osób w celu pełnienia ról społecznych (stopień umiarkowany);

c)  jest osobą o naruszonej sprawności organizmu, powodującej w sposób istotny obniżenie zdolności do wykonywania pracy, w porównaniu do zdolności, jaką wykazuje osoba o podobnych kwalifikacjach zawodowych z pełną sprawnością psychiczną i fizyczną, lub mająca ograniczenia w pełnieniu ról społecznych dające się kompensować przy pomocy wyposażenia w przedmioty ortopedyczne, środki pomocnicze lub środki techniczne (lekki stopień niepełnosprawności).

Jak wynika z materiału dowodowego, w szczególności opinii powołanych w sprawie biegłych, powódka jest osobą niewątpliwie niepełnosprawną, jednakże brak jest podstaw, aby zaliczyć ją do osób niepełnosprawnych w stopniu wyższym niż umiarkowany. Całokształt zebranego w sprawie materiału dowodowego przemawia za uznaniem obu opinii jako rzeczowych, spójnych i wyprowadzających logiczne wnioski końcowe. Sąd nie dopatrzył się jakichkolwiek przyczyn dla których opinie te miałyby utracić walor wiarygodnych dowodów w sprawie tym bardziej, że żadna ze stron nie złożyła zastrzeżeń do powyższej opinii, pomimo zakreślonego terminu do ich złożenia.

Opinia biegłych zgodnie ze stanowiskiem Sądu Najwyższego, ma na celu ułatwienie sądowi należytej oceny zebranego materiału wtedy, gdy potrzebne są wiadomości specjalne. Podlega jak inne dowody ocenie wg. art.233 § 1 kpc, lecz odróżniają ją szczególne kryteria oceny, które stanowią zgodność z zasadami logiki i wiedzy powszechnej, poziom wiedzy biegłego, podstawy teoretyczne opinii, sposób motywowania oraz stopień stanowczości wyrażonych w niej wniosków. Przedmiotem opinii nie jest więc przedstawienie faktów lecz ich ocena na podstawie wiadomości specjalnych.

Wobec zatem braku podstaw do zmiany orzeczenia Sąd na podstawie art. 477 ¹⁴ § 1 kpc odwołanie oddalił.