Serwis Internetowy Portal Orzeczeń używa plików cookies. Jeżeli nie wyrażają Państwo zgody, by pliki cookies były zapisywane na dysku należy zmienić ustawienia przeglądarki internetowej. Korzystając dalej z serwisu wyrażają Państwo zgodę na używanie cookies , zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.

IV P 88/13 - wyrok z uzasadnieniem Sąd Rejonowy w Świdnicy z 2014-09-26

Sygn. akt IV P 88/13

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 26 września 2014 roku

Sąd Rejonowy w Świdnicy IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie :

Przewodniczący: SSR Teresa Maślukiewicz

Protokolant: Katarzyna Zych

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 26 września 2014 roku w Ś.

sprawy z powództwa R. J.

przeciwko Hurtowni (...) S.C. w Ś.

o wynagrodzenie

I powództwo oddala;

II zasądza od powoda R. J. na rzecz strony pozwanej Hurtowni (...) S.C. w Ś. kwotę (...) zł, tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego;

III zasądza od powoda R. J. na rzecz Skarbu Państwa - Sądu Rejonowego(...)kwotę (...)zł tytułem zwrotu kosztów opinii biegłego.

UZASADNIENIE

Powód R. J. wniósł o zasądzenie od Hurtowni (...) S.C. w Ś. – po rozszerzeniu żądania pozwu w dniu (...)(k. 29), kwoty (...) zł tytułem wynagrodzenia za miesiące: luty, marzec i kwiecień 2013r. w kwotach po (...) zł i maj 2013r. w kwocie (...)zł wraz z ustawowymi odsetkami liczonymi odpowiednio od dnia (...)W uzasadnieniu swojego żądania powód wskazał, że łączyła go z pozwaną umowa o pracę na czas określony od (...), którą wypowiedziano w dniu(...) Nie otrzymał od pracodawcy wynagrodzenia za miesiące luty, marzec, kwiecień i maj 2013r. Za wskazane miesiące nie podpisywał list płac ani też żądnego dokumentu stanowiącego pokwitowanie wypłaty, nie otrzymał też wynagrodzenia w formie bezgotówkowej na rachunek bankowy.

W odpowiedzi na pozew strona pozwana wniosła o oddalenie powództwa w całości. Uzasadniając swoje stanowisko podniosła, że twierdzenia powoda są nieprawdziwe, a tym samym powództwo nieuzasadnione. Tytułem wynagrodzenia należnego powodowi w marcu 2013r. wypłacono mu łącznie (...) zł. Powód korzystał ze służbowego samochodu, pobierał z kasy środki finansowe na zakup paliwa, a ponieważ nie rozliczył się z zaliczek na kwotę (...) zł pozwany złożył oświadczenie o ich potrąceniu z wynagrodzenia powoda za miesiące marzec i kwiecień 2013r. Powód rozliczał swoje wynagrodzenie pobierając towar, którego wartość określona była w sposób abstrakcyjny, w stosunku do jego rzeczywistej wartości. Ponadto nie wykonywał swoje pracy w pełnym wymiarze i rzetelnie. Z tych też względów powód nie ma roszczenia o wynagrodzenie.

Sąd ustalił:

Powód R. J. był zatrudniony u strony pozwanej od dnia (...) na podstawie umowy o pracę na czas określony do dnia (...) na stanowisku dyrektora do spraw handlu i sprzedaży. Strony w umowie o pracę określiły wysokość wynagrodzenia powoda na kwotę (...) zł netto miesięcznie.

Dowód:

-

umowa o pracę z dn. (...)– w aktach osobowych powoda – w załączeniu.

W trakcie zatrudnienia u strony pozwanej powód R. J. rozpoczął wraz z małżonką starania o uzyskanie kredytu z przeznaczeniem na zakup mieszkania. Powód korzystał z pomocy doradcy (...), którego polecił mu zatrudniony w Hurtowni (...) S.C. w Ś., a wcześniej jeden ze wspólników spółki, R. S. (1). Chcąc zwiększyć zwoją zdolność kredytową R. J. zwrócił się do G. S. prowadzącej biuro rachunkowe, i z którą współpracowała strona pozwana, o sporządzenie druku (...) na kwotę, która umożliwiałby mu uzyskanie kredytu.

G. S. nie uległa namowom R. J.. Wówczas to powód zwrócił się do pracodawcy o aneksowanie umowy o pracę z dnia (...) L. P. (1), wiedząc w jakiej sytuacji mieszkaniowej powód się znajdował i chcąc mu pomóc, przystał na propozycje R. J. i polecił E. W. – prowadzącej kadry strony pozwanej – aby sporządziła ów aneks. Z dokumentu tego wynikało, że z dniem (...) wprowadzone zostają zmiany do umowy o pracę – płaca zasadnicza powoda podwyższona zostaje do kwoty (...)zł netto miesięcznie. Ponadto R. J. i L. P. (1) uzgodnili, że po 3 miesiącach od otrzymania przez powoda kredytu, aneks ten anulują.

R. S. (2) przedstawił najkorzystniejszą dla powoda ofertę D. Banku, wskazując m.in. na wysokość raty oraz długość okresu kredytowania. R. J. zaakceptował zaprezentowane mu przez doradcę finansowego warunki, po czym wypełnił przygotowane przez R. S. (2) dokumenty, które ten następnie – wraz z wnioskiem o przyznanie kredytu – przesłał do D. Banku. Ostatecznie bank odmówił R. J. i jego małżonce udzielania kredytu.

Po nieudanych w rezultacie staraniach o uzyskania kredytu mieszkaniowego R. J. domagał się od pracodawcy wypłaty wynagrodzenia w wysokości wynikającej z aneksu do umowy o pracę z dnia (...)Nie rozliczał się nadto z pobranych zaliczek. W związku z powyższym pomiędzy L. P. (2) i powodem doszło do konfliktu. Ostatecznie pismem z dnia 22.04.2013r. strona pozwana wypowiedziała R. J. umowę o pracę z zachowaniem 2 tygodniowego okresu wypowiedzenia, który upłynął w dniu (...)

Dowód:

-

oświadczenia z dn. (...) – w aktach osobowych powoda – w załączeniu

-

świadectwo pracy z dn. (...) – w aktach osobowych powoda – w załączeniu

-

zeznania G. S., k. 255-255v, e – protokół z dn. (...), k. 337

-

zeznania E. W., k. 254-255

-

zeznania R. S. (2), e – protokół z dn. (...), k. 361

-

zeznania L. P. (2), k. 240v-241.

Za okres od (...) zgodnie z umową o pracę z (...)przysługiwało powodowi wynagrodzenie w kwocie łącznej (...)zł zaś pozwana wypłaciła powodowi z tego tytułu kwotę (...) zł.

Dowód:

-opinia biegłego księgowego wraz z opinią uzupełniającą –k. 172-177, k. 223-228.

Sąd zważył:

Powództwo nie zasługuje na uwzględnienie.

Na wstępie wskazać należy, że spółka cywilna – mimo że nie posiada osobowości prawnej – może być zakładem pracy w rozumieniu art. 3 kp. Może ona także mieć zdolność sądową i procesową w sprawach z zakresu prawa pracy i ubezpieczeń społecznych jako zakład pracy. O odpowiedzialności wspólników za zobowiązania spółki cywilnej traktuje przepis art. 864 kc. Dla ustalenia kręgu podmiotów odpowiedzialnych z tytułu zobowiązań spółki w sytuacji, gdy źródłem zobowiązania jest umowa, nie ma znaczenia skład osobowy spółki z daty zawarcia tej umowy. Istotne jest natomiast to, czy dany podmiot był wspólnikiem spółki w okresie powstania zobowiązania, ewentualnie, czy przystąpił do spółki już po powstaniu tego zobowiązania (zob. wyrok SN z dnia 25 lipca 2002r., III CKN 1063/00; wyrok SN z dnia 28 października 2003r., I CK 201/02; wyrok SN z dnia 24 sierpnia 1967r., II CR 187/67).

Nie ulega wątpliwości, że L. P. (2) miał w niniejszym procesie pełną zdolność do reprezentacji Hurtowni (...) S.C. w Ś. (kwestii odpowiedzialności wspólników spółki cywilnej nie można mylić z zagadnieniem reprezentacji spółki.). Mając natomiast na uwadze końcowe rozstrzygnięcie niniejszej sprawy bezcelowym było zdaniem Sądu – o co wnosił pełnomocnik powoda – ustalanie kręgu podmiotów odpowiedzialnych za bezzasadne, jak się w rezultacie okazało, zobowiązania jakich R. J. dochodził od byłego pracodawcy.

Przechodząc do analizy żądań powoda podnieść należy, że umowa o pracę jest umową odpłatną, co wynika wprost z art. 22 § 1 kp, zgodnie z którym przez nawiązanie stosunku pracy pracodawca zobowiązuje się „do zatrudniania pracownika za wynagrodzeniem”. Obowiązek terminowego i prawidłowego wypłacania wynagrodzenia wynika z art. 94 pkt 5 kp, regulującego podstawowe obowiązki pracodawcy względem pracownika.

Powód roszczenie o wynagrodzenie oparł o twierdzenie, że pozwany nie wypłacał mu wynagrodzenia, po pierwsze w ogóle i po wtóre, w wysokości zgodnej z aneksem do umowy o pracę.

Bezspornym w sprawie było, że strony zawarły pisemną umowę o pracę, zgodnie z którą powód miał otrzymać wynagrodzenie w wysokości (...) zł netto za miesiąc pracy.

Istota sporu sprowadzała się do ustalenia czy strony umówiły się na wynagrodzenie wyższe, niż wskazane w pisemnej umowie o pracę. Innymi słowy, wobec odmiennych stanowisk stron, do ustalenia czy aneks do umowy o prace został sporządzony dla pozoru, tylko i wyłączenie celem umożliwienia, bądź też bardziej ułatwienia R. J. uzyskania kredytu na zakup mieszkania.

Zgodnie z art. 83 § 1 kc, nieważne jest oświadczenie woli złożone drugiej stronie za jej zgodą dla pozoru. Jeżeli oświadczenie takie zostało złożone dla ukrycia innej czynności prawnej, ważność oświadczenia ocenia się według właściwości tej czynności.

Pozorność oświadczenia woli potraktowana została przez ustawodawcę jako wada szczególnego rodzaju, bo dotycząca oświadczenia złożonego świadomie i swobodnie dla pozoru drugiej stronie, która o takim charakterze oświadczenia wie i na to się zgadza. Wobec tego zatajenie pozorności przed adresatem oświadczenia, czyli ukrycie braku zamiaru wywołania określonych skutków prawnych ( reservatio mentalis) nie pozbawia oświadczenia woli skuteczności (zob. wyrok SN z dnia 8 czerwca 1971r., II CR 250/71). Nieważność czynności prawnej z powodu pozorności oświadczenia woli może być stwierdzona tylko wówczas, gdy brak zamiaru wywołania skutków prawnych został przejawiony wobec drugiej strony otwarcie, tak że miała ona pełną świadomość co do pozorności złożonego wobec niej oświadczenia woli i co do rzeczywistej woli jej kontrahenta i w pełni się z tym zgadzała.

W przedmiotowej sprawie możliwe więc było dowodzenie przez powoda, iż ustalone z pracodawcą wynagrodzenie miało być wyższe niż ustalone w umowie o pracę powód winien wykazać w niniejszym postępowaniu, że wolą stron było to, aby wypłacać powodowi za wykonaną pracę wynagrodzenie w wysokości(...)zł netto, tj. zgodnie ze sporządzonym do tej umowy aneksem. Powód, wbrew art. 6 kc w zw. z art. 300 kp, jednak takiej okoliczności nie udowodnił.

Sąd dał wiarę zeznaniom L. P. (2), które są logiczne szczegółowe, rzeczowe, konkretne i w pełni kompatybilne z pozostałym zebranym materiałem dowodowym. L. P. (2) wskazał, że powód „wymusił” na nim podpisanie aneksu do umowy o pracę, gdyż starł się o kredy mieszkaniowy. Jak zaznaczył wiedział w jakiej sytuacji powód się znajdował i chciał mu pomóc, przy czym uzgodnił z powodem, że po 3 miesiącach od otrzymania przez powoda kredytu, aneks ten anulują. Okoliczności powyższe znalazły potwierdzenie w zeznaniach G. S., E. W. i R. S. (2).

G. S. zeznała, że powód zwrócił się do niej aby sporządziła druk (...) opiewający na kwotę, jak określiła, około (...), który chciał przedłożyć w banku celem uzyskania kredytu. Jak dalej podała, odmówiła powodowi, a wtedy otrzymała od pozwanego aneks do umowy o pracę, który to sporządzony został – według oświadczenia jakie uzyskała od pozwanego – na prośbę powoda, który ubiegał się o kredyt. E. W. podała, że pozwany zadzwonił do niej i polecił przygotowanie aneksu do umowy o pracę powoda ze zmanią stawki wynagrodzenia. Pozwany wspominał jej wówczas, że R. J., jak zeznała, potrzebuje załatwić „jakiś” kredyt. R. S. (2) potwierdził zaś, czemu powód przeczył, że ten starał się o udzielenie kredytu celem zakupu mieszkania. Świadek, jako doradca finansowy, pośredniczył w staraniach powoda, przygotował wniosek o kredyt, a wcześniej przedstawił mu najkorzystniejszą dla niego ofertę.

Oświadczenie powoda z (...)nie zaprzeczyło twierdzeniom pozwanego oraz zeznaniom św R. S., iż w 2013r. powód wraz z żoną ubiegał się o kredyt bankowy, którego ostatecznie nie uzyskali, a czemu powód nie zaprzeczył.

Ponadto nie polegały na prawdzie twierdzenia powoda, że za sporne miesiące pracy nie otrzymał wynagrodzenia w ogóle. Powyższy wniosek Sąd przyjął mając na uwadze treść sporządzonej dla potrzeb niniejszego postępowania opinii biegłego sądowego z zakresu finansów i księgowości (k. 172-177), w ocenie którego, powód mógł dochodzić od strony pozwanej maksymalnej kwoty netto z tytułu niedopłaconych wynagrodzeń w wysokości (...) zł, przy uwzględnieniu, iż w miesiącu lutym 2013r. otrzymał od pozwanego (...)zł, a w marcu 2013r. – (...) zł.

Sąd w całości dał wiarę opinii biegłego (wraz z opinią uzupełniającą) albowiem jest pełna, jasna, pozbawiona wewnętrznych sprzeczności i dostatecznie wyjaśniła wszystkie okoliczności mające istotne znaczenie dla rozstrzygnięcia.

Ponadto strony nie wykazały, iż opinie są rażąco wadliwe lub w sposób oczywisty błędne. Opinia biegłego księgowego była dowodem pośrednim, który wykazał, iż wszelkie twierdzenia powoda, iż pozwana nie wypłaciła mu wynagrodzenia, za sporny okres, ani nawet zaliczek na poczet należnego wynagrodzenia, że korzystał z przywileju otrzymywania za darmo wyrobów pozwanej, jako „reklamówki” lub za minimalną opłatą- były kłamliwe.

Także zeznaniom wszystkich świadków słuchanych w sprawie Sąd dał wiarę albowiem są konkretne, spójne, wzajemnie się uzupełniają i korelują ze sobą. Strona powodowa nie podważyła prawdziwości zeznań ani wiarygodności świadków. Nawet świadek wnioskowany przez powoda –I. K. nie potwierdziła wszystkich okoliczności wskazanych przez powoda.

Sąd odmówił wiary zeznaniom powoda albowiem pozostają one w oczywistej sprzeczności z dokumentami złożonymi do akt sprawy-w tym z treścią korespondencji elektronicznej powoda ze św. G. S. i św. E. W. (k. 286-321) oraz z zeznaniami świadków i pozwanego, którym Sąd dał wiarę. Nawet po odebraniu przyrzeczenia i pouczeniu o odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych zeznań (k. 273-274) powód, nadal kłamliwie zeznawał, że to pozwani zaproponowali mu kredyt, ponieważ chcieli by pozostał w pracy.

Ponadto – wbrew art. 6 kc w zw. z art. 300 kp powód nie udowodnił, że w połowie stycznia 2013r. uzgodnił z panami P. i S., że z dniem (...) zawiera umowę o pracę za wynagrodzeniem (...)zł netto miesięcznie.

O pozorności aneksu do umowy o pracę z (...) świadczy też fakt, iż co prawda pozwany zgłosił ten fakt do ZUS, jednakże nie uiścił należnych składek (k. 93).

Biorąc pod uwagę wszystkie wymienione powyżej okoliczności Sąd orzekł jak w pkt I wyroku oddalając powództwo.

Zgodnie z przepisem art. 98 § 1 kpc strona przegrywająca sprawę obowiązana jest zwrócić przeciwnikowi na jego żądanie koszty niezbędne docelowego dochodzenia praw i celowej obrony.

Mając na uwadze treść przepisu § 6 pkt 5 w zw. z § 11 ust. 1 pkt 2 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z 28.09.2002r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu (teks jednolity Dz. U. z 2013 r., poz. 490) Sąd zasądził od powoda R. J. na rzecz Hurtowni (...) S.C. w Ś. kwotę 1.800 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego (pkt II wyroku).

Jednocześnie w punkcie III wyroku, na podstawie art. 83 ust. 2 ustawy z dnia 28.07.2005r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych, Sąd nakazał powodowi, aby uiścił na rzecz Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego (...)kwotę (...) zł tytułem zwrotu wydatków sądowych, związanych z kosztami sporządzenia opinii biegłego albowiem powód składając pozew miał świadomość tego, że w przypadku przegrania sprawy będzie musiał zwrócić wszystkie koszty jakie za niego – tymczasowo – poniesie Skarb Państwa. Nadto powód nie złożył dowodu na potwierdzenie, iż nie jest w stanie kosztów tych ponieść, bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny.

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Katarzyna Zych
Podmiot udostępniający informację: Sąd Rejonowy w Świdnicy
Osoba, która wytworzyła informację:  Teresa Maślukiewicz
Data wytworzenia informacji: