Portal Orzeczeń Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Świdnicy

WYROK ZAOCZNY

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 27 sierpnia 2013r.

Sąd Rejonowy w Świdnicy w II Wydziale Karnym w składzie

Przewodniczący SSR Iwona Kowalik

Protokolant Monika Jasiak

po rozpoznaniu dnia 27 sierpnia 2013 roku sprawy karnej

P. D.

ur. (...) w Ś.

syna Z. i H. z domu W.

oskarżonego o to, że:

w okresie od 13 do 14 stycznia 2013 roku w Ś. woj. (...), po uprzednim wyłamaniu skobla zabezpieczającego dostał się do pomieszczenia piwnicznego przy ul. (...), po czym z jego wnętrza zabrał w celu przywłaszczenia rower marki I., czym spowodował straty w wysokości 100 zł na szkodę J. S., przy czym czynu tego dopuścił się będąc uprzednio skazanym wyrokiem Sądu Rejonowego w Ś. z dnia 17.09.2009r. sygn. VI K 957/09 za czyn z art. 279§1 kk na karę 1 roku pozbawienia wolności, którą odbywał w okresie od 16.07.2011r. do 15.07.2012r.

tj. o czyn z art. 279§1 kk w zw. z art. 64§1 kk

I. oskarżonego P. D. uznaje za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu opisanego w części wstępnej wyroku tj. czynu z art. 279§1 kk w zw. z art. 64§1 kk i za czyn ten na podstawie art. 279§1 kk wymierza mu karę roku i 3 (trzech) miesięcy pozbawienia wolności;

II. zwalnia oskarżonego od ponoszenia kosztów sądowych w sprawie, wydatkami obciążając Skarb Państwa.

----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

UZASADNIENIE

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W Ś. przy ul. (...) zamieszkuje J. S.. Jest właścicielem roweru górskiego marki I. koloru srebrnego o numerze ramy (...) (...). Rower ten przechowywał w korytarzu piwnicy, a na początku stycznia 2013r. schował go do piwnicy, która była zamknięta na kłódkę ze skoblem. W dniu 13.01.2013r. będąc w piwnicy pokrzywdzony widział stojący w niej rower.

P. D. zamieszkuje w Ś. przy ul. (...). W okresie od 13 do 14.01.2013r. oskarżony udał sie do budynku przy ul. (...). Tam dostał się do piwnicy, a następnie wyłamał skobel zabezpieczający drzwi i wszedł do środka. Z piwnicy zabrał rower należący do J. S.. Niezauważony opuścił budynek. Rower sprzedał następnie P. K. za kwotę 50 złotych.

Dowód: wyjaśnienia oskarżonego – k- 45-46

zeznania J. S. – k- 2-3

protokół oględzin – k- 5-6

W dniu 01.03.2013r. J. S. został powiadomiony przez znajomego R. C. o tym, że widział rower prawdopodobnie należący do pokrzywdzonego w punkcie skupu złomu przy ul. (...) w Ś.. Po tej informacji J. S. udał się tam i przy kasie zauważył stojący rower będący jego własnością. Powiadomił o tym Policję. Kiedy oczekiwał na przyjazd Policji podszedł do niego pracownik skupu mówiąc, iż rower ten zakupił od oskarżonego. Rower został pokrzywdzonemu zwrócony.

Dowód: zeznania J. S. – k- 21

wyjaśnienia oskarżonego – k- 45-46

pokwitowanie – k- 23

Oskarżony by uprzednio wielokrotnie karany sądownie, w tym za przestępstwa przeciwko mieniu. Wyrokiem Sądu Rejonowego w Ś. z dnia 17.09.2009r. w sprawie sygn. akt VI K 957/09 został skazany za czyn z art. 279§1 kk na karę roku pozbawienia wolności (wykonanie kary zarządzono postanowieniem SR w Ś. z dnia 03.03.2011r.), którą odbywał w okresie od dnia 16.07.2011r. do dnia 15.07.2012r.

Dowód: karta karna – k- 52-54

odpis wyroku SR w Ś. z dnia 17.09.2009r. sygn. VI K 957/09 - k- 56

P. D. przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu i złożył wyjaśnienia zgodne z ustalonym przez Sąd stanem faktycznym w sprawie (k-45-46).

Sąd zważył:

Oceniając materiał dowodowy zebrany w sprawie uznać należy, że sprawstwo i wina oskarżonego P. D. w przedmiocie zarzucanego mu czynu nie budzi żadnych wątpliwości. Oskarżony bowiem przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu i złożył wyjaśnienia potwierdzające jego sprawstwo w tym zakresie. Potwierdził, że włamał się do piwnicy budynku przy ul. (...), skąd dokonał kradzieży roweru należącego do J. S., a następnie sprzedał ten rower za 50 złotych nieznanemu mu chłopakowi na skupie złomu. Wyjaśnienia te znajdują potwierdzenie w zeznaniach J. S., który opisał okoliczności włamania oraz zaboru jego roweru, a także sposób w jaki dowiedział się o miejscu, w którym w marcu 2013r. jego rower się znajdował i okolicznościach jego odzyskania. Zeznaniom pokrzywdzonego również nie sposób odmówić wiarygodności, a wraz z treścią wyjaśnień złożonych przez oskarżonego oraz pozostałym materiałem dowodowym zebranym w sprawie tworzą spójną i logiczną całość.

Właściwa w ocenie Sądu jest przyjęta kwalifikacja prawna czynu oskarżonego z art. 279§1 kk, gdyż oskarżony dokonał zaboru w celu przywłaszczenia cudzej rzeczy ruchomej, po pokonaniu zabezpieczenia służącego ochronie mienia przed dostępem osób nieuprawnionych (wyłamanie skobla). Z przestępstwem z art. 279§1kk mamy bowiem do czynienia wówczas, gdy sprawca zabiera cudzą rzecz ruchomą (mienie ruchome) w celu przywłaszczenia w następstwie jakiegokolwiek fizycznego oddziaływania i usunięcia w ten sposób przeszkody materialnej będącej częścią konstrukcji pomieszczenia zamkniętego lub specjalnym zamknięciem tego pomieszczenia, utrudniającym dostęp do jego wnętrza. I w taki sposób działał P. D..

Uzasadnione było też przyjęcie wobec oskarżonego jego działania w warunkach powrotu do przestępstwa określonego w art. 64§1 kk, ponieważ był on już wcześniej karany sądownie za przestępstwo umyślne na karę pozbawienia wolności i odbył karę w rozmiarze przekraczającym 6 miesięcy (cytowany powyżej wyrok Sądu Rejonowego w Ś. z dnia 17.09.2009r. w sprawie sygn. akt VI K 957/09) i w okresie 5 lat od odbycia kary dopuścił się kolejnego przestępstwa umyślnego i podobnego do poprzedniego.

Rozważając nad wymiarem kary dla oskarżonego P. D. Sąd miał na uwadze wskazania zawarte w art. 53 kk, uwzględnił też znaczny stopień winy oraz społecznej szkodliwości czynu, a także cele kary jakie ma ona osiągnąć wobec oskarżonego. Sąd w istocie nie dopatrzył się żadnych okoliczności przemawiających na korzyść oskarżonego i wymiar kary limitują jedynie podane wyżej przesłanki. Stopień winy oskarżonego należy ocenić jako znaczny, bowiem oskarżony nie działał pod wpływem impulsu, lecz w sposób rozmyślny, zaplanowany, a kierowały nim niskie pobudki. Również stopień społecznej szkodliwości czynu oskarżonego należy określić jako znaczny, gdyż oskarżony swym działaniem naruszył główne dobro prawnie chronione to jest mienie. Kolejną okolicznością przemawiającą na niekorzyść oskarżonego jest jego uprzednia karalność. Oskarżony był wcześniej wielokrotnie karany, w tym za przestępstwa przeciwko mieniu. Mimo tego dopuści sie kolejnego tożsamego rodzajowo czynu. Powyższe świadczy o tym, iż oskarżony jest sprawcą niepoprawnym, wobec którego wcześniejsze postępowania i wymierzane kary nie odniosły pożądanego skutku. Wymusza to na Sądzie adekwatną reakcję tak by – jeżeli pozytywne oddziaływanie na oskarżonego nie jest możliwe, co jest niewątpliwe w świetle przytoczonych okoliczności – oskarżonego odizolować od społeczeństwa, dla którego stanowi on istotne zagrożenie. Zdaniem Sądu jedynym sposobem powstrzymania oskarżonego od kolejnych przestępstw jest umieszczenie go w zakładzie karnym, gdyż uprzednio podejmowane próby resocjalizacji oskarżonego nie odniosły dotychczas pożądanego skutku.

Mając to na uwadze, Sąd wymierzył oskarżonemu P. D. karę roku i 3 miesięcy pozbawienia wolności, orzekając jak w punkcie I części dyspozytywnej wyroku.

O kosztach postępowania Sąd orzekł biorąc pod uwagę sytuację materialną oskarżonego i w oparciu o art. 624§1 kpk zwolnił oskarżonego od ponoszenia kosztów sądowych w sprawie, wydatkami obciążając Skarb Państwa, a na mocy art. 17 ust. 1 i 2 Ustawy z dnia 23.06.1973r. o opłatach w sprawach karnych (t. jedn.: Dz. U. z 1983 r., Nr 49, poz. 223 z późn. zm.) zwolnił go od opłaty w sprawie uznając, że uiszczenie powyższych kosztów i opłaty byłoby dla oskarżonego zbyt uciążliwe.